جایی که عدالت در دل معرفت و عمل سالم زاده می‌شود

کنگره۶۰، بر پایه ۳ اصل مهم عدالت، معرفت و عمل سالم بنا شده است. این یعنی عدالت میان اعضا از اهمیت بسیار بالایی برخوردار و یکی از پایه‌های اساسی کنگره محسوب می‌شود. یکی از اولویت‌های کنگره۶۰، این است که هر کسی وارد این مکان می‌شود، نانش داده شود و از ایمانش هیچ مپرسند. این بدان معناست که هنگام ورود به کنگره، هیچ‌کس درباره مقام، ثروت، یا جایگاه اجتماعی فرد سوال نمی‌کند؛ همه به‌صورت برابر پذیرفته می‌شوند. هر فردی که وارد کنگره می‌شود باید همه مسائل بیرونی را پشت درهای کنگره جا بگذارد و تنها با نام کوچک خود وارد شود. برای کنگره، زشت و زیبا، سیاه و سفید، سرخ و زرد، باسواد و بی‌سواد هیچ تفاوتی ندارند.

این مسئله تا زمانی که فرد معرفت و آگاهی کسب نکند و وارد عمل سالم نشود، عدالت را نمی‌تواند به دست آورد. عدالت در کنگره در ۲بخش تحقق می‌یابد: ابتدا، فردی که وارد کنگره می‌شود فقط با یک نام کوچک شناخته می‌شود؛ زیرا هدف اصلی درمان اعتیاد است و همه اعضا روی نکات مشترک تمرکز دارند و به مسائل غیر مشترک یا سیاست نمی‌پردازند. به همین دلیل، پیوند محبت و دوستی در کنگره بسیار مستحکم است. اما فردی که وارد پروسه درمان شده، شرایط متفاوت می‌شود؛ زیرا نمی‌توان گفت دانایان با نادانان، یا خدمت‌کنندگان با فسادکنندگان برابرند، در کنگره هم نمی‌توان گفت همه مصرف‌کنندگان و خانواده‌های آن‌ها برابرند و هیچ تفاوتی با هم ندارند.

جایگاه یک سفر دومی، کسی که درمان شده با سفر اولی، متفاوت است. جایگاه کسی که روی برنامه است با کسی که فرمان‌بردار نیست فرق دارد. همچنین جایگاه کسی که سال‌هاست به کنگره می‌آید ولی درمان نشده، با کسی که چند ماه است روی برنامه بوده تفاوت زیادی دارد. جایگاه سفر اولی با کسی که به رهایی رسیده و آن را حفظ کرده نیز کاملاً متفاوت است. جایگاه یک سفر دومی با راهنما فرق دارد؛ زیرا راهنما توانسته چهل یا پنجاه نفر را از دام اعتیاد نجات دهد، در حالی که سفر دومی که هنوز خدمتی انجام نداده، همچنان مصرف‌کننده محسوب می‌شود.

برخی افراد تولید می‌کنند و برخی فقط مصرف‌کننده هستند و نمی‌توان گفت همه برابرند. مرزبانان جایگاه ویژه‌ای دارند؛ چون بدون دریافت مزد، تمام روز خود را به خدمت و عشق ورزیدن به دیگران اختصاص می‌دهند. کسانی که در قسمت کلینیک‌ها  در بخش اوتی خدمت می‌کنند و حتی کرایه رفت‌وآمد خود را پرداخت می‌کنند، بسیار محترمند و جایگاهشان با دیگران فرق دارد. همچنین دیدبانان کنگره که قانون‌گذار هستند و در درجه‌ای دیگر خدمت می‌کنند، تفاوتشان با دیگران از زمین تا آسمان است. در کنگره جامعه بی‌طبقه وجود ندارد و همه در یک طبقه خدمتی نیستند.

جایگاه افراد براساس خدمت، معرفت، و رفتارشان تعیین می‌شود؛ یعنی هر کس بیشتر خدمت کند، معرفت بیشتری داشته باشد، خوش‌برخورد و مردم‌دارتر باشد، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. در کنگره به این نتیجه رسیده‌ایم که هر چه فرد خدمت بیشتری انجام دهد، حالش بهتر می‌شود. در کنگره نگهبان با دبیر و دبیر با استاد تفاوت دارد؛ هر کس بر اساس خدمت و معرفت خود جایگاهی دارد و این خود مصداق عدالت است. در کنگره رسم است که می‌گویند؛ هر کس نداند، خداوند و رنج دست می‌داند. یعنی خداوند زحمات ما را می‌بیند و برایش کافی است.

منابع: صحبت‌های آقای مهندس در جلسات جهان‌بینی و سی‌دی‌های آموزشی
نویسنده: همسفر حکیمه رهجوی راهنما همسفر مینو (لژیون دوم)
رابط‌ خبری: همسفر شهلا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال: همسفر رباب رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صائب تبریزی