برابری در ظاهر و تفاوت در جایگاه بر اساس تلاش

سومین جلسه از دوره هجدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰، همسفران نمایندگی چالوس، با استادی همسفر غزل، نگهبانی همسفر هدیه و دبیری همسفر پرستو با دستور جلسه «عدالت، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟» در روز دوشنبه ۲۰ مرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

امیدوارم تعطیلات خوبی را پشت سر گذاشته باشید. تشکر می‌کنم از خانم سمیرا نگهبان لژیون سردار که استادی این جلسه را به من واگذار کردند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم و با اجازه‌ خانم پرنیان، دستور جلسه‌ امروز «عدالت، آیا همه‌ افراد در کنگره‌۶۰ با هم برابرند؟» است.
به نظر من پاسخ این سؤال هم «بله» است و هم «خیر». «بله» از این جهت که وقتی شخصی تازه‌ وارد کنگره می‌شود، طبق گفته‌ آقای مهندس همه مقام‌ها و منصب‌ها را پشت در می‌گذارد و وارد می‌شود. در کنگره ما «آقای دکتر» یا «خانم مهندس» نداریم؛ همه یا «آقا» هستند یا «خانم» و از این نظر با هم برابر هستند.
اما «خیر» از این جهت که وقتی افراد وارد لژیون می‌شوند، جایگاه هر فرد را خودش مشخص می‌کند. برای مثال یک سفر اولی که به‌ اصطلاح، سرخط است و درست می‌نویسد، درست می‌آید و درست می‌رود، قطعاً جایگاهش متفاوت است با کسی که این کارها را انجام نمی‌دهد. این جایگاه را خود فرد برای خودش می‌سازد.

همین‌طور که جلوتر می‌رویم و به سفر دوم می‌رسیم، فردی که به درستی خدمت می‌گیرد و خدمت می‌کند با کسی که خدمتی انجام نمی‌دهد جایگاه متفاوتی دارد. این موضوع برای ایجنت، راهنما و سایر جایگاه‌ها نیز صدق می‌کند. البته منظور من این نیست که فردی که خدمت نمی‌کند، لایق احترام نیست؛ اصلاً چنین چیزی در کنگره وجود ندارد و هیچ‌کس حق بی‌احترامی به دیگری را ندارد. منظور من این است که فردی که تلاش کرده، درست آمده و درست رفته و خدمت گرفته، جایگاهش را بر اساس دانایی و سعی و تلاش خودش به دست آورده است و مسلماً این جایگاه بالاتر، قابل احترام‌تر است. این دقیقاً عین عدالت در کنگره است که هر کس به اندازه‌ تلاشش، جایگاه بهتری دارد.

این یک مثال کوچک بود. حال اگر در مقیاس بزرگ‌تر، یعنی در جهان هستی نگاه کنیم، معمولاً می‌گویند: ببینیم چه چیزی به جهان هستی می‌دهیم و چه چیزی دریافت می‌کنیم. به نظر من، جایگاه و نتیجه‌ای که هر شخص به آن می‌رسد، نتیجه‌ اعمال، افکار و ارتعاشاتی است که از درون به بیرون می‌فرستد و دقیقاً همان را دریافت می‌کند.

بنابراین ما نمی‌توانیم شاکی باشیم و بگوییم خدا ما را نمی‌بیند یا عدالتی در کار نیست. هر چه هست، خودمان می‌سازیم؛ اگر به جایگاهی برسیم، لذتش را می‌بریم و اگر نرسیم، نباید شکایت کنیم؛ چون همه‌چیز از درون ما سرچشمه می‌گیرد و درون ما، بیرون ما را می‌سازد. افکار و اعمال ما می‌توانند شرایطی را ایجاد کنند که برایمان خوشایند یا ناخوشایند باشد.

مشارکتم را با جمله‌ای از آقای خدامی به پایان می‌رسانم. ایشان در مورد این دستور جلسه می‌گویند: همان‌طور که می‌دانیم، در آرم کنگره‌۶۰ سه ضلع «عدالت، معرفت و عمل سالم» وجود دارد. کسی که وارد کنگره می‌شود و همراه با معرفت، دانایی و تلاش، آموزش می‌گیرد، کتاب‌ها را می‌خواند و این معرفت را به عمل سالم می‌رساند، این دو ضلع در کنار هم عدالت و تعادل را در درونش ایجاد می‌کنند و به‌تبع آن در دنیای بیرونش نیز تحقق می‌یابد.

مرزبان کشیک: همسفر مریم، مسافر مجید
تایپ: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون ششم)
عکاس: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی چالوس