هر چیزی باید سر جای خودش باشد

به نام قدرت مطلق الله

اولین جلسه از دوره سیزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی قائم‌شهر به استادی همسفر آزاده، نگهبانی همسفر نرگس و دبیری همسفر نازنین با دستور جلسه «عدالت، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟» روز دوشنبه 20 مرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خیلی خوشحالم که یک بار دیگر در جمع شما دوستان هستم و خداوند را شاکرم که بار دیگر فرصت داد تا بتوانم این جایگاه را تجربه کنم. از نگهبان، دبیر، ایجنت و گروه مرزبانی  که این فرصت  را در اختیار من قرار دادند؛ و همچنین از نگهبان لژیون سردار همسفر ام البنین که جایگاه را به من سپردند سپاسگزارم.

در ابتدا از آقای مهندس و خانواده بزرگوارشان بابت وجود کنگره سپاسگزارم که بستری آماده شد تا همه ما بتوانیم آموزش بگیریم و بتوانیم شرایط زندگیمان‌ را بهتر کنیم.

ایجنتی‌ همسفر لیلا را به ایشان تبریک می‌گویم و امیدوارم  همانطور که در تمامی جایگاه هایی که خدمت گزار و در کنگره موفق بوده اند و درخشیدند در این جایگاه هم موفق باشند و تمام خدماتشان نوری شود به زندگیشان برگردد.

شروع کار جونز همسفر امینه در داخل شعبه را تبریک می‌گویم و امیدوارم ایشان هم در لژیون جونز موفق باشند و‌ همه عزیزانی که اضافه وزن دارند بتوانند به وزن ایده آل و متعادلشان برسند.

اما در مورد دستور جلسه عدالت، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟ اول در مورد عدالت می‌گوییم که عدالت چیست؟ خیلی از ماها در بیرون از کنگره تصور می‌کردیم عدالت؛ یعنی برابری همه به یک نسبت داشته باشند خوبی ها و خوشی‌های زندگی همه باید به طور مساوی بین افراد تقسیم شوند و یک جاهایی شاید شخص خود من خداوند را محکوم می‌کردم به بی‌عدالتی و اینکه چرا زندگی من؟ خیلی از ماها در این مرحله هستیم و یا بودیم و همچین گله‌ای را از خداوند می‌کردیم که چرا زندگی من این شکلی است و‌ همیشه ناراضی بودیم اینکه ما چه گناهی کردیم که حالا شدیم همسفر مصرف‌کننده یا فرد مصرف‌کننده در خانواده خود داریم، یا شرایط اقتصادی بدی داریم یا شرایط فرزندمان ناجور است و مرتب این گله گزاری‌ها از درگاه خداوند داریم؛ ولی زمانی که من خودم  وارد کنگره شدم دیدم معنی عدالت، اصلاً برابری نبوده من اینجوری فکر می‌کردم. عدالت؛ یعنی تعادل؛ یعنی هر کسی در هر جایگاهی  است.

آقای مهندس دقیقا همین جمله را گفته حقش همان جایگاه است و باید در آن جایگاه بماند؛ یعنی هر چیزی باید سر جای خودش باشد این؛ یعنی عدالت؛ یعنی کسی که دارد زحمت می‌کشد و تلاش می‌کند و در جهت درست هم دارد تلاش می‌کند و زحمت می‌کشد مسلما جایگاه اش باید خیلی متفاوت باشد با منی که تلاش زیادی در زندگی می‌کردم منتها در جهت اشتباهی تلاش می‌کردم.

وقتی وارد جهان اعتیاد شده‌ایم راه‌ های اشتباهی برای درمان رفتیم  خوب مسلما به نتیجه نمی‌رسیده‌ایم تلاش بوده، زحمت کشیدیم آن هزینه ها را پرداخت کردیم؛ ولی چون مسیر اشتباه بوده است به نتیجه نرسیده‌ایم اما بخش دوم حالا از عدالت بگذریم که آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟

جواب اول جوابی است که هم بله هم خیر اینکه کسی  که در شروع وارد کنگره می‌شود با همه افرادی که همه‌مان دارند با هم وارد می‌شوند برابرند؛ یعنی کسی که با مدرک دکترا وارد کنگره می‌شود و مصرف کننده است و یا خانواده مصرف کننده است و‌ کسی که با پنج کلاس سواد وارد کنگره می‌شود زمانی که وارد کنگره شده‌اند این‌ها با هم برابرند فقط با یک اسم کوچک وارد کنگره می‌شوند و سه جلسه مشاوره تازه واردین به همه آن‌ها داده می‌شود دیگر نمی‌گویند حالا این اقا دکتر است، روانشناس است یا کارشناس ارشد روانشناس است و همه را بلد است، اگر بلد بود دیگر کارش به کنگره نمی‌کشید و می‌توانست خودش را درمان کند. پس اطلاعاتش در مورد اعتیاد کم بوده است یا اطلاعاتی نداشته است حالا در ریشه تخصصی خودش بله به آن دانش و‌ آگاهی رسیده است.

در بیرون از کنگره تمامی مقام‌ها، منصب‌ها و تحصیلات محترم هستند؛ ولی  زمانی که در کنگره وارد می‌شوند همه با هم برابرند به همه یک صندلی داده می‌شود و دیگر نمی‌گویند فلانی آقای دکتر است.

حالا وقت زیاد ندارد مطب دارد شما هفته‌ای یکبار بیا در کنگره جلسات سر ساعت شروع می‌شود همه باید سر ساعت توی کارگاه‌های آموزشی و لژیون‌ها باشند سی‌دی های خودشان را بنویسند و در تمام اینها باهم برابر هستند؛ حتی در پارک روزهای جمعه هم باید حضور داشته باشند.حالا این نابرابری ها کجا می‌شود؟

آیا کسی که در کنگره زحمت می‌کشد و از همه چیز خودش میگذرد الان خیلی از شما این تایم دوست داشتید خونتون باشید  زیر کولر راحت خوابیده باشید؛ ولی به خودتان زحمت داده‌اید و آمدید روی این صندلی ها نشستید.

پس کسی که زحمت می‌کشد، از خواسته های خودش چه معقول و چه نامعقول می‌گذرد ‌و یک بار مضاعف را تحمل می‌کند. برای اینکه شرایط زندگی خودش را تغییر بدهد مسلما با کسی که فکر می‌کند کنگره مهمانی است و هر وقت دوست داشت بیاد و دوست نداشت نیاد، حالا اگر فرصت داشت میاد، هوا امروز گرم است نمیاد، امروز باران است نمیاد، فلان روز مهمان آمد براش نمیاد مسلما این‌ها باهم برابر نیستند؛ چون در نهایت به اندازه زحمتی که می‌کشیم نتیجه می‌گیریم. می گویند به اندازه آن چیزهایی که می‌کاریم برداشت می کنیم وقتی زحمت می‌کشیم تلاش می‌کنیم حرف راهنما را گوش می‌کنیم و هر چی کنگره از ما خواست را انجام می‌دهیم مسلما جایگاه ما تغییر می‌کند؛ آن وقت می‌توانیم بشویم راهنما.

خیلی وقت‌ها ما در گروه‌های دیگر دیده‌ایم که فردی می‌آید به پاکی می‌رسد  آنها مواد خودشان را ناگهان  قطع می‌کنند مواد را یک‌ مرتبه قطع می‌کند یک‌سال بعد یهویی می‌بینی کلی شاگرد به او می‌دهند که حالا بخواهد راهنمایی‌ اش بکند؛ ولی در کنگره به این شکل نیست کارمان اینجور نیست که هر کی از در آمد یکسال شد در کنگره است و شاگرد بدهند در دستش شاید فردی در کنگره باشد ده بار دارد امتحان می‌دهد؛ ولی هنوز قبول نشده انقدر آزمون‌ها سخت است و از فیلترهای مختلف دارند بچه‌ها را می‌گذراند.

پس کسی که هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌ها تلاش می‌کند  می‌خواند و‌ راهنما می‌شود خب عین عدالت است که راهنما شود  نمی‌توانیم بگوییم که ما که خواندیم چرا نشده‌ایم ‌ما چقدر خواندیم یک ماه آخر دو ماه آخر مسلما به نتیجه نمی‌رسد بنابراین این جا است که می‌گویند افراد در کنگره با هم برابر نیستند در این مرحله هر کس به اندازه تلاشش برداشت می‌کند کسی که صبح جمعه خواب را بر خودش حرام می‌کند و 7صبح در پارک حضور دارد مسلما  آن حال خوش و انرژی را دریافت می‌کند. با آن فردی که تا ظهر در خانه اش خواب است.

مسلما با هم فرق می‌کنند بنابراین چیزی که هست این است  که اگر قرار است حق ما این زندگی که الان هستیم نباشد و می‌پذیریمش و تلاش می‌کنیم تا شرایط زندگیمان را تغییر بدهیم.

مطلب بعدی  در مورد بخشش کردن ما در آبان ماه هر سال جشن گلریزان داریم و لژیون سردار ماشالله الان من می‌بینم راحت نصف شعبه عضو لژیون سردار هستند و به این آگاهی، دانش و دانایی رسیدند که از هر دستی بدهند از همان دست دریافت می‌کنند. یک روزی یک اکیپی بوده اند، آمدند چراغ اینجا را روشن کردند، صندلی برایشان تهیه کردند و حالا امروز نوبت ما است که این کار را انجام بدهیم و بخشش را ما در لژیون سردار یاد می‌گیریم آن‌هایی که در بخشیدن مالشان‌ حتی بخشیدن صفت‌های بدشان گیر و مشکل دارند در لژیون سردار گره‌شان باز می‌شود.

چون با 6میلیون شروعش است می‌خواهی با آن ۶میلیون یک کاری برای خودت انجام بدهی؛ ولی انجام نمیدهی و از خواسته‌ی خودت می‌گذری و خواسته‌ات هم خواسته‌ی بدی نباشد؛ ولی در راه نجات انسان‌های دیگر می‌دهی مطمئن باشید اگر چراغی را در جایی روشن کنید امکان ندارد خودتان در تاریکی بمانید. بنابراین امسال با جمعیتی که بچه‌ها دارند انتظار می‌رود که جشن گلریزان خیلی خیلی پر بارتر باشد؛ دنورها‌ و پهلوانهای بیشتری داشته باشیم و بتوانیم  به امید خدا ملک را از خودمان داشته باشیم نه اینکه بعد حالا چهارسال بودن در کنگره همچنان مستاجر باشیم.

عکاس: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون سوم)
تایپ: همسفر مهتاب رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون سوم)
مرزبان کشیک: مرزبان همسفر مهرانه، مرزبان مسافر مصطفی
ویرایش و ارسال: دبیر دوم، همسفر رها رهجوی راهنما همسفر صبحگل (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی قائم‌شهر