عدالت یعنی ثمره کار خود را ببینیم

سیزدهمین جلسه از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی سنایی نیشابور با استادی: راهنمای محترم مسافر امیر، نگهبانی: مسافر علی و دبیری: مسافر محمدعلی، با دستور جلسه «آیا همه افراد در کنگره باهم برابرند؟»  مورخ یکشنبه 19 مردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، امیر هستم، مسافر. خوشحال و شاکرم که توفیق خدمت دارم. از ایجنت محترم شعبه، نگهبان و دبیر عزیز تشکر می‌کنم و از همه شما، پیشاپیش بابت گوش دادن به صحبت‌هایم سپاسگزارم. فکر می‌کنم تعطیلات خوبی را سپری کرده باشید، اما به لحاظ آموزش، تفکر و یادگیری، هرگز تعطیلی در کار نیست. امیدوارم با وجود فراغت بالی که داشتید، همچنان در مسیر آموزش باشید.
دستور جلسه قبل از تعطیلات، وادی پنجم بود: «در جهان ما، تنها تفکر قدرت مطلق حل نیست، بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌کند.» چون این موضوع مرتبط با دستور جلسه این هفته یعنی عدالت است، باید بدانیم عدالت چیست و چگونه باید آن را به کار بگیریم. عدالت یعنی هر چیزی درست در سر جای خودش قرار بگیرد. این یعنی ما باید جایگاه خود را در هستی پیدا کنیم تا هستی نیز با عدالت با ما برخورد کند. باید بدانیم: «از کجا آمده‌ام؟ آمدنم بهر چه بود؟» بارها پرسیده شده که آیا ما جایگاه خود را بلد نیستیم؟ برای ما که اعتیاد را تجربه کرده‌ایم، بیش از دیگران پیش می‌آید که جایگاه خود را گم کرده باشیم.
اما چگونه می‌توانیم جایگاه خود را پیدا کنیم؟ می‌توانیم به مثلث کنگره ۶۰ نگاه کنیم که ترکیب «معرفت» و «عمل سالم» ما را به جایگاهی که باید باشیم، می‌رساند. ایجاد دانایی و معرفت به تنهایی کافی نیست، بلکه باید با عمل سالم همراه باشد. درست نگریستن، ضمیمه درست زیستن است.
باید بدانیم که «گندم از گندم و جو از جو می‌روید» و خوب است که عدالت در حق ما به‌درستی اجرا شود، یعنی ثمره کار خوب خود را ببینیم. هرچقدر عاقلانه‌تر رفتار کنیم، عدالت بیشتری شامل حال ما می‌شود. در ادامه، در ارتباط با بخش اول دستور جلسه، در کتاب شریف آمده: «آیا آن‌ها که می‌دانند با آن‌ها که نمی‌دانند برابرند؟» آیا کسی که هزار بار دکمه توقف نرم‌افزار را می‌زند، با کسی که این کار را نمی‌کند برابر است؟ آیا در کنگره همه با هم برابرند؟ خیر، هرگز برابر نیستند.
آن‌کس که به دنبال خدمت می‌دود با آن‌کس که سرِ وقت نمی‌آید برابر نیست. کسی که خدمت مالی می‌کند با کسی که بی‌تفاوت از کنار سبد رد می‌شود برابر نیست. کسی که حرمت کنگره ۶۰ را رعایت می‌کند با کسی که رعایت نمی‌کند، یک جایگاه ندارند. یک راهنما که بیش از بیست نفر را به راهنمایی رسانده، با کسی که صرفاً جهت رفع تکلیف آمده، برابر نیست. در کنگره، مانند هستی، باید سفری انجام دهیم که در زمان رسیدن به رهایی، از خودمان راضی باشیم و شادمان سوار قطار شویم.
مسافر سفر دومی که به دنبال خدمت و رشد است با کسی که فقط برای فالوآپ می‌آید برابر نیست. همه این‌ها را گفتم تا بگویم: به لحاظ نعماتی که در کنگره وجود دارد، در ابتدا با هم برابر هستیم، اما از همان لحظه اول باید شروع کنیم به سبقت گرفتن از خودمان تا هر روز، از روز قبل خود بهتر باشیم. برای انسان هیچ چیز جز سعی او نیست و البته بستگی به مقدار رزق تعیین‌شده دارد که باید با تلاش به دست بیاید تا به نور عقل نزدیک‌تر شویم. آیا کسانی که می‌دانند با کسانی که نمی‌دانند برابرند؟ در انتهای آیه می‌گوید: «فقط و فقط کسانی به یاد خواهند سپرد که صاحب خرد باشند»؛ همان‌هایی که قبل از عمل، عقل خود را به کار می‌گیرند و تفکر می‌کنند.
ممنون که با سکوتتان به صحبت‌های من گوش دادید.

عکس مسافر بهروز

تایپ مسافر علی

ویراستاری مسافر حمزه