عدالت در کنگره، بستگی به عملکرد من دارد

هشتمین جلسه از دوره سی‌ام کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره 60؛ نمایندگی حسنانی با استادی راهنمای محترم مسافر محسن، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر قاسم با دستور جلسه " عدالت، آیا همه افراد در کنگره 60 با هم برابرند؟" در روز دوشنبه مورخ 1404/05/20 راس ساعت 17:00 آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم.

دستور جلسه این هفته "عدالت، آیا همه افراد در کنگره 60 با هم برابرند؟" می‌باشد؛ به نظر من این دستور جلسه از دو جهت اهمیت زیادی دارد، قسمت اول در مورد عدالت است که یکی از قوانین و پایه و اساس زندگی ماست که جناب مهندس در این مورد می‌گویند اگر ذره‌ای عمل خیر و یا شر انجام بدهیم نتیجه‌اش به خود ما برمی‌گردد حتی اگر آن عمل زیر یک کوه پنهان شده باشد، پس عملکرد من باید تحت تأثیر این قانون باشد.

مسئله دوم که اهمیت زیادی هم دارد این است که از من سوال می‌شود، آیا همه افراد در کنگره 60 با هم برابرند؟ جناب مهندس با مطرح کردن این دستور جلسه می‌خواهند که من رهجو از خودم سوال کنم که عملکرد من در کنگره به چه صورت است؟ زیرا برابری و عدالت در کنگره، بستگی به عملکرد من دارد.

در کنگره عدالت رعایت می‌شود، همه ما زمانی که  وارد کنگره شدیم سه جلسه به عنوان میهمان حضور داشتیم، راهنمایمان را با خواست و حس خودمان انتخاب کردیم و همگی با یک پروتکل درمان شدیم یعنی به این صورت نبوده که یک راهنما به تجویز خودش داروی بیشتر یا کمتر به رهجو بدهد، آموزش‌هایمان از یک منبع سرچشمه می‌گیرد و همه چیز به من رهجو بستگی دارد که تا چه اندازه از این آموزش‌ها و لژیون استفاده کنم.

دلیل موفقیت یک رهجو، عملکرد اوست که گوش به فرمان راهنما باشد، باید ورزش کند، سیگارش را درمان نماید و خدمت‌گزار باشد تا به درمان برسد و این یعنی عدالت که نتایج اعمالش را با رهایی بدست می‌آورد، اما کسانی هم هستند که در همین شرایطِ یکسان، با گوش به فرمان نبودن، نتیجه عکس می‌گیرند و حتی پس از سال‌ها حضور در کنگره به رهایی نمی‌رسند.

ما در کنگره مثلث عدالت، معرفت و عمل سالم را داریم که معرفت، همان آموزش و دانایی است که کسب می‌کنیم تا با عمل سالم به عدالت برسیم، درست مانند مثلث درمان که با ترمیم جسم و آموزش جهان‌بینی به روان سالم و رهایی می‌رسیم؛ به قول آقای اشکذری که می‌گفتند برای رسیدن به یک خواسته یا هدف، نیازی به اصرار بیهوده نیست، کافیست خودت را مساعد کنی تا در نهایت، آن موضوع به تو داده ‌شود؛ به ‌طور مثال برای راهنما شدن ابتدا باید خودم را آماده کنم سپس آن مسئله به من داده می‌شود.

تهیه و تنظیم: گروه سایت نمایندگی حسنانی