English Version
This Site Is Available In English

سختی‌ها و رنجی که برای رسیدن به هدف می‌کشیم، عین عدالت است

سختی‌ها و رنجی که برای رسیدن به هدف می‌کشیم، عین عدالت است

جلسه اول از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره‌۶۰ نمایندگی محمدی پور قم به استادی راهنما همسفر مرضیه، نگهبانی همسفر لیلا و دبیری همسفر غزل با دستور جلسه «عدالت، آیا همه افراد در کنگره باهم برابرند؟» روز دوشنبه ۲۰ مردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که امروز در جمع صمیمی شما عزیزان هستم. انشأءالله تعطیلات به همه شما خوش گذشته باشد و نهایت بهره را برده باشید. از ایجنت همسفر عطیه و مرزبانان تشکر می‌کنم. از راهنمای خودم همسفر طیبه، سپاسگزارم که هر جایگاهی دارم، نتیجه زحمات ایشان است.

دستور جلسه امروز «عدالت؛ آیا همه افراد در کنگره باهم برابر هستند؟» است. در ابتدا باید بدانیم عدالت چیست؟ عدالت به معنای برابر یا مساوی بودن نیست؛ عدالت یعنی هر فرد، در هر جایگاهی که قرار دارد، عین عدالت است.

یکی از خصوصیات خداوند، عادل بودن اوست. چرا به خداوند می‌گوییم عادل؟ زیرا برای همه انسان‌ها همه‌چیز را آفریده است و انسان باید بداند که چگونه از این نعمت‌ها استفاده کند؛ به‌گونه‌ای از نعمت‌ها استفاده کند که به انسانیت او لطمه‌ای وارد نکند و او را در مسیر ضد ارزش‌ها قرار ندهد.

قبل از ورود به کنگره، گمان می‌کردم که همه افراد بایستی باهم برابر باشند و مدام با خود می‌گفتم که چرا مشکلات برای من و برای خانواده من است. ولی در کنگره متوجه شدم که هر مشکلی دارم، نتیجه بذرهایی است که خودم و مسافرم درگذشته کاشته‌ایم و بایستی اکنون تاوان همه آن‌ها را بپردازیم.

نشان جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰ از سه ضلع «عدالت» «معرفت» و «عمل سالم» تشکیل‌شده است. این مثلث برای من یادآور این موضوع است که اگر شناخت، آگاهی و معرفت داشته باشم، می‌توانم عمل سالم انجام دهم و زمانی که عمل سالم انجام دادم، عدالت برای من نیز اجرا می‌شود.

آقای مهندس حسین دژاکام در سی‌دی‌هایشان می‌فرمایند: «بهشت را به بها دهند، نه به بهانه». منظور آقای مهندس حسین دژاکام از بهشت، همان آرامش و حال خوب است؛ یعنی منِ همسفر اگر بخواهم حالم خوب شود، بایستی تلاش کنم و بهای آن را پرداخت کنم تا به آن آرامش دلخواه برسم. نه اینکه من هیچ کاری و هیچ حرکتی نکنم و از خداوند خیر و خوبی را بخواهم. خداوند برای بنده‌هایش همیشه خوبی می‌خواهد اما این منِ انسان هستم که چطور بتوانم از آن نعمت‌ها استفاده کنم که به انسانیت من کمک کند و خودم را ارتقاء دهم یا اینکه مرا در مسیر ضد ارزش‌ها قرار دهد.

اما قسمت دوم دستور جلسه این است که «آیا در کنگره همه افراد باهم برابر هستند؟» در پاسخ به این سؤال باید بگوییم «بله» و «خیر».

بله؛ زمانی که همه افراد وارد کنگره می‌شوند، دارای هر پست و مقامی که باشند، هر جایگاه و سمتی که داشته باشند، پشت درِ کنگره می‌گذارند و به‌عنوان همسفر و مسافر وارد کنگره می‌شوند. همه از یک منبع آموزش دریافت می‌کنند و همه نزد راهنمای تازه‌واردین مشاوره می‌شوند؛ اما بعد از گذشت زمان، باهم تفاوت پیدا می‌کنند.

وقتی راهنما و لژیون انتخاب کردند، در قبال خودشان و کنگره مسئول هستند. هم می‌توانند حرکت کنند و در جهت اهداف کنگره تلاش کنند و هم می‌توانند فقط رفت‌وآمد داشته باشند و هیچ حرکتی نکنند.

در جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰، افراد بسیاری هستند که در جایگاه‌های بالایی خدمت می‌کنند و سفر دومی هستند، اما افرادی هم هستند که هیچ تلاشی برای خدمت کردن نمی‌کنند. این افراد نباید بگویند که عدالت در کنگره وجود ندارد. هر انسانی در هر جایگاهی که قرار دارد، عین عدالت است؛ زیرا بذری که امروز کاشته‌ایم، شاید فردا نتایج آن را ببینیم. چه بذر خوب بکاریم، چه بذر بد، چه در مسیر ارزش‌ها باشد، چه در مسیر ضد ارزش‌ها، بایستی تاوان آن را بپردازیم.

این دستور جلسه برای من نیز بی‌حکمت نیست. اوایل که وارد کنگره شده بودم، مسافری نداشتم و هفت سال تمام به‌تنهایی به کنگره می‌آمدم. وقتی در دو سه سال اول این دستور جلسه فرامی‌رسید با خودم می‌گفتم: «عدالت کجاست؟ یک همسفر دیگر با من وارد کنگره شد، چرا باید مسافرش رها شود؟ چرا می‌تواند به‌راحتی خدمت دریافت کند و من نمی‌توانم؟» حتی نمی‌توانستم آزمون کمک راهنمایی شرکت کنم و یک خدمت کوچک هم انجام دهم.

بعد از گذشت چند سال، به خود آمدم و با خود گفتم: «مرضیه، برای خودت حرکت کن. برای اینکه خودت به آرامش برسی تلاش کن. مسافرت را رها کن تابه‌حال خوب برسی». خدا را شکر این اتفاق برای من افتاد و این هم برایم عین عدالت بود؛ چون باید تمام آن سختی‌ها و رنج‌ها را می‌کشیدم تا امروز شاهد نتایج آن باشم.

آقای مهندس حسین دژاکام در سی‌دی «درب دیگر» فرمودند: «هر شخصی که مشکلی برایش پیش می‌آید، برای رنج آن شخص نیست، بلکه برای ارتقاء اوست تا بتواند به نیروهای درونی خود پی ببرد».

 

معرفی نگهبان دوره جدید و قدردانی از نگهبان دوره قبلی

معرفی دبیر دوره جدید و قدردانی از دبیر دوره قبلی

مرزبانان کشیک: همسفر مریم و مسافر علی
تایپیست: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر عطیه (لژیون اول)
ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر عطیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی محمدی پور قم

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .