عدالت و جایگاه آن در روابط اعضای کنگره

جلسه هفتم از دوره بیست و نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی عطار نیشابوری به استادی همسفر زهرا ، نگهبانی همسفر سمیه و دبیری همسفر زهرا با دستورجلسه «عدالت، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟» در روز دوشنبه ۲۰ مردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

عدالت یعنی چه؟ عدالت یعنی این‌که هر چیزی در جای خودش قرار گرفته باشد. اگر به مثلث کنگره نگاه کرده باشید می‌بینید که عدالت در رأس آن قرار دارد، یعنی ما تلاش می‌کنیم که همه کارهایمان بر مبنای عدالت باشد. اولین چیزی که برای رسیدن به عدالت معرفت است، معرفت از شناخت و آگاهی می‌آید. اگر این شناخت و آگاهی در جهت خیر و مثبت باشد ما می‌توانیم بگوییم که عمل سالم انجام داده‌ایم. افراد زیادی هستند که به‌خاطر عدم شناخت نسبت به یک موضوع دست به کارهایی می‌زنند که نتیجه عمل آن‌ها تبدیل به خیر و خوبی نمی‌شود.

من نتیجه گرفته‌ام که برای انجام هر کاری باید شناخت و آگاهی نسبت به آن کار به دست آورم تا بتوانم به عمل سالم برسم؛ باید به این نکته توجه داشته باشیم عدالت و برابری با هم یکی نیستند. عدالت یعنی هر کسی نسبت به تلاشی که انجام داده در جایگاهی قرار بگیرد که حق او است. انسان نسبت به تلاشی که انجام می‌دهد در یک جایگاه قرار می‌گیرد و در قرآن هم گفته شده که برای انسان چیزی نیست مگر آن‌چه برایش تلاش کند. حالا این سوال پیش می‌آید که آیا در کنگره‌۶۰ همه افراد با هم برابرند؟ خیر، هر کسی بسته به کوشش خود، دانایی و ظرفیتی که دارد در جایگاهی که حق اوست قرار می‌گیرد. هر فردی که وارد کنگره می‌شود از لحاظ شرایط، امکانات و آموزش‌ها با بقیه افراد برابر است و این بستگی به خود ما دارد که چه کسی به رهایی برسد و چه کسی مصرف کننده باقی بماند.

آقای مهندس می‌فرمایند: آیا دانایان با نادانان برابرند؟ یا کسانی که در زمین فساد می‌کنند با کسانی که به دیگران خدمت می‌کنند جایگاه یکسانی دارند؟ من و مسافرم هر دو با هم وارد کنگره شدیم، او در سفر اول تلاش بیش‌تری نسبت به من داشت، در طول سفر اولش ۱۲۰ سی‌دی نوشت و همیشه در جلسات حضور فعال داشت. او همیشه دوست داشت که جایگاه راهنمایی را تجربه کند. شش ماه سفر بود که وارد قسمت  اوتی شد و الان هم مسئول اوتی است. جایگاه مرزبانی را تجربه کرد و  شال راهنمایی‌اش را گرفته است. ما هر دو با هم وارد کنگره شدیم؛ ولی او تلاشی صد برابر من داشت و به جایگاه‌هایی که مد نظرش بود رسید و این واقعاً عین عدالت است؛ چون من اندازه او تلاش نکردم و نتوانستم در امتحان راهنمایی قبول شوم؛ اما هنوز هم دیر نشده و امیدوارم در امتحان سال آینده موفق شوم و بتوانم شال راهنمایی را بگیرم.

من و مسافرم وقتی سفر اولی بودیم هر دو با هم وارد لژیون سردار شدیم در آن زمان وضع مالی خوبی نداشتیم و تعهدمان را به سختی پرداخت کردیم؛ ولی بسیار لذت‌بخش بود و از این خدمت بسیار لذت بردم. سال بعد مسافرم به من گفت: که می‌خواهد برای دنوری اعلام کند و من هم برای دنوری اعلام آمادگی کردم. وضع مالی خوبی نداشتیم؛ ولی به لطف خدا هم تعهدمان را از لحاظ مالی و معنوی پرداخت کردیم و پیشرفت‌های زیادی در زندگی من اتفاق افتاد که مهم‌ترین آن‌ها  قبولی دخترم در تیم ملی بسکتبال بود. پیامی از استاد سردار هست که می‌گوید: با تمام توان حرکت کنید هر چند قدم‌های شما کوچک باشد؛ اما این برای ساخته‌شدن خود شما است؛ ما هم با قدم‌های کوچک شروع کردیم و توانستیم تعهد خودمان را پرداخت کنیم. از همه دوستام خواهش می‌کنم که جلسات سردار را حمایت کنید همان‌طور که برای رفتن به یک مهمانی برنامه‌ریزی می‌کنیم و سر موقع حاضر می‌شویم، جلسات سردار را هم حمایت کنیم تا از آموزش‌های ناب آن استفاده ببریم.

کلام آخر این‌که عدالت در کنگره ۶۰ چراغی است برای هدایت انسان‌ها به سوی رهایی. این ساختار عادلانه در دل خود، عشق، احترام و نظم می‌پروراند و این مفهوم را کسی که خدمت می‌کند می‌فهمد، کسی که می‌آموزد و رشد می‌کند و کسی که در مسیر می‌ماند به آرامش می‌رسد.

مرزبان کشیک: همسفر عصمت و مسافر ابراهیم
تایپ: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر انسیه (لژیون پنجم)
عکاس: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هشتم)
ویرایش و ارسال: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر انسیه (لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی عطار نیشابوری