خواسته، تلاش و زمان مناسب، ملزومات رسیدن به هدف

هشتمین جلسه از دوره پنجم لژیون سردار همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی گیلان به استادی همسفر مونا، نگهبانی همسفر راحیل، دبیری همسفر مژگان و خزانه‌داری همسفر متین با دستور جلسه «عدالت، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟» در روز دوشنبه 20 مرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت 14:45 در نمایندگی گیلان آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

همانطور که استاد امین در سی‌دی جهان‌بینی می‌فرمایند تا فرمان صادر نشود با اینکه فرد سالم است و شرایط مورد نیاز برای آن عمل را دارد اما قادر به انجام آن نخواهد بود؛ زیرا توفیق نصیب فرد نشده است‌. خداوند را شاکرم که امروز این توفیق نصیب بنده شد تا بر روی این صندلی‌ بنشینم و آموزش بگیرم.

از راهنمای سفر اولم همسفر سپیده متشکرم، ایشان بسیار همراه بنده بودند. از راهنمای تازواردین همسفر هانیه که مشوق بنده برای ماندن در کنگره۶۰ بودند تشکر می‌کنم و از راهنمای سفر دوم خود خانوم منیژه که بنده را پذیرفتند بسیار متشکرم همچنین از تمام راهنمایان کنگره ۶۰ که نماد عشق ،محبت و ایمان هستند، سپاسگذارم.

دستور جلسه این هفته در مورد عدالت، آیا همه در کنگره ۶۰ باهم برابراند، می‌باشد. تاریخچه عدالت ریشه در پیدایش انسان دارد؛ زیرا در هرجا که با مشکل مواجه می‌شد و منافع او در خطر می‌افتاد، دچار درگیری و نزاع می‌شد به همین دلیل قوانین وضع شدند و این قوانین به صورت عدالت برای همه معنی پیدا کرد.

در یونان باستان الهه‌ای به نام تمیس وجود دارد که ترازوئی در دست دارد و با آن عدالت را می‌سنجد. گاهی پیش می‌آید که در مورد خودمان عدالت را به گونه‌ای می‌سنجیم که عمل خود را بر روی کفه ترازو می‌گذاریم و به خود می‌گوییم آری کفه ترازوی ما سنگین است، بنابراین چرا عدالت برای ما برقرار نشد؟ در اینجا هرکس میزان عدالت را بر مبنای منافعی که برای خودش دارد، معنی می‌کند.

به همین دلیل عدالت برای هر کس معنای متفاوتی دارد. همیشه با خود می‌اندیشیدم عدالت برایم برقرار نشده است و می‌گفتم چرا فلان شخص چند خانه و چندین ماشین دارد اما من ندارم، بعدها متوجه شدم هرکس به میزان خواسته، تلاش و در زمان خاص خودش در جایگاه‌های مناسب قرار می‌گیرد.

بنده چند روز قبل توفیق بستن پیمان را داشتم بعد از تمام شدن زمان پیمان هزاران بار خداوند را شکرگزاری کردم بابت تمام مشکلات و دغدغه‌هایی که باعث به کار افتادن ذهن من شدند، زیرا در ۴ ساعتی که بدون فکر بودم برایم خسته کننده بود به این نتیجه رسیدم که زندگی بدون مشکلات چقدر بی معنی می‌شود، بنابراین سختی‌ها، بی‌عدالتی نیست گاهی عین عدالت است.

در پاسخ به این سوال که آیا همه در کنگره ۶۰ با هم برابرند باید گفت در بدو ورود همه به دور از القاب دکتر، مهندس و بیکار در کنار یکدیگر قرار گرفته و تحت عنوان فرد مصرف کننده بر روی درمان خود تمرکز می‌کنند، اما در ادامه خود فرد تعیین می‌کند که آیا عدالت برای او انجام شده یا خیر.

دو فرد را در نظر بگیرید یکی از آن‌ها به حرف راهنمای خود گوش جان می‌سپارد، سی‌دی‌های خود را مرتب می‌نویسد، در جلسات حضور دارد، اما دیگری باب میل خود رفت و آمد می‌کند و به حرف راهنما گوش نمی‌کند. فرد اول درمان می‌شود به رهایی می‌رسد، اما فرد دوم رها نمی‌شود؛ زیرا خواسته و تلاش درستی نکرده و این خود عدالت است.

ربط این دستور جلسه با لژیون سردار در اینجاست که کلیه سیستم لژیون سردار، بر اساس عدالت طراحی شده است؛ زیرا هر شخص در لژیون سردار عضو می‌شود، مسئولیت‌پذیری را در خود تقویت می‌کند به گونه‌ای راه را برای آیندگان باز می‌کند تا کسانی که خواستار رهایی هستند یا شرایط حضور ندارند بتوانند در آینده به درمان برسند و به همین دلیل باید مشارکت حداکثری داشته باشیم.

این سیستم بر اساس نظم بنا شده و به درستی کار خود را انجام می‌دهد گاهی ما تصور می‌کنیم در حقمان بی عدالتی شده اما شاید حکمت آن را نمی‌دانیم زیرا ما به همه چیز آگاه نیستیم.

تایپ و ویرایش: همسفر نورا (عضو لژیون سردار)
عکس: همسفرسیمین(عضو لژیون چهارم)
ارسال: همسفر فرشته، راهنما همسفر فاطیما (عضو لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی گیلان