عدالت، آیا همه‌ی افراد در کنگره با هم برابرند؟

دومین جلسه از دور چهل و هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره۶٠ نمایندگی عمان سامانی شهرکرد، به استادی راهنمای محترم، مسافر حبیب، نگهبانی مسافر بهزاد و دبیری مسافر منوچهر با دستورجلسه‌ "عدالت، آیا در کنگره ۶۰ همه افراد با هم برابرند؟" در روز یکشنبه ۱۹ مردادماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حبیب هستم یک مسافر.
امیدوارم که تعطیلات تابستانی به شما خوش گذشته باشد. شخصاً بسیار برای بچه‌ها و فضای کنگره دلتنگ بودم اما گاهی دوری و دلتنگی هم برای ما نیاز است.
از ایجنت محترم و گروه مرزبانی و نگهبان جلسه تشکر می‌کنم که مسئولیت استادی و اداره جلسه را به من واگذار کردند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم.
در مورد دستور جلسه «عدالت، آیا همه افراد در کنگره ۶۰ با هم برابرند؟»
در این دستور جلسه دو مفهوم مطرح می‌شود؛ یکی عدالت و دیگری برابری. برخلاف باور‌ عموم، این دو کلمه، مترادف یکدیگر نیستند. عدالت یعنی تعادل، اعتدال، توازن، یعنی هرچیزی به جای خودش. عدل و عدالت از صفات خداست و در تمام هستی جاری است. عدالت درون انسان نهادینه شده است یعنی انسان، از درون خواهان عدالت است. عدالت یک امر لحظه‌ای نیست که در یک آن اتفاق بیفتد؛ یک امر مستمر است که با گذر زمان و همراه با سعی و تلاش رخ می‌دهد.
ما هم در کنگره، تعریف و برداشتی از عدالت داریم و می‌دانیم که در اینجا عدالت جریان دارد. در کنگره، جایگاه‌ها، موقعیت افراد و نوع برخورد با آن‌ها، برای همه یکسان نیست. در اینجا برای هر شخصی، بر اساس تلاش و کوشش او، جایگاهی مشخص می‌شود و این عین عدالت است. شما دو سفر اولی را که وارد لژیون می‌شوند در نظر بگیرید. مقصد و هدف هر دو، درمان اعتیاد است. یکی وظایفش را انجام می‌دهد و به خواسته‌‌اش می‌رسد؛ دیگری تلاشی نمی‌کند و آنچه را که به عنوان وظایف رهجو برایش تعریف شده است انجام نمی‌دهد؛ طبیعتاً به خواسته‌اش که درمان است نمی‌رسد؛ اگر جز این باشد بی‌عدالتی است.
اما در مورد مفهوم برابری. برابری یعنی یکسان بودن. در کنگره در آغاز راه، ما همه با هم برابریم. یعنی همه ما به عنوان یک تازه وارد کنگره می‌شوم؛ جلسات تازه واردین را سپری می‌کنیم و لقب مسافر به ما داده می‌شود؛ راهنما انتخاب می‌کنیم و حرکتی را در راستای درمان خود آغاز می‌کنیم. در ابتدای امر حتی برابری هم اجرا می‌شود و همه ما با یک متد، وارد مسیر سفر درمانی خود می‌شویم. همه ما امکانات یکسانی را در اختیار داریم، هرچند که گاهی، عده‌ای هستند که از همان امکانات هم استفاده نمی‌کنند. در کنگره آموزش هست، لژیون هست، کارگاه هست، اگر از آنچه که در اختیار ماست به درستی استفاده کنیم قطعا درمان خواهیم شد و به حال خوشی خواهیم رسید، این دیگر بستگی به خود شخص دارد که چه خواسته‌ای دارد و چقدر حاضر است بهای آن را پرداخت کند.
به قول راهنمای عزیزم آقا شاهین، کنگره مثل یک دریاست؛ یکی از این دریا یک لیوان برمی‌دارد، دیگری یک ظرف چهار لیتری، یکی هم به مقداری بی‌نهایت.
امیدوارم که خداوند، درک و فهمی به ما بدهد که بتوانیم در راستای عدالت حرکت کنیم.

از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید خیلی ممنونم.

نگارش: مسافر مسلم لژیون بیست و یکم
ویرایش: مسافر حمید لژیون نوزدهم
عکس‌برداری: مسافر ابوالقاسم لژیون یکم
تنظیم: مسافر جعفر لژیون نوزدهم

با احترام مرزبان خبری مسافر وحید.