عدالت یعنی هر چیزی جای خودش

دومین جلسه از دوره سی‌ام، سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، شعبه عطار نیشابوری، ویژه مسافران در روزهای یکشنبه، به استادی: مسافر الیاس و نگهبانی: مسافر حسین و دبیری: مسافر ابوالفضل، با دستور جلسه «عدالت، آیا همه افراد در کنگره ۶۰ برابرند؟» در تاریخ ۱۴۰۴/۵/۱۹ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

سخنان استاد:
سلام دوستان الیاس هستم یک مسافر، عرض سلام و خسته نباشید خدمت همه دوستان، امیدوارم تعطیلات تابستانی خوبی داشته‌اید. خدا را شکر می‌کنم امروز در این جایگاه هستم تا آموزش بگیرم و از راهنمای عزیزم جناب مهران تشکر ویژه می‌کنم. من برای ورود به کنگره چندین بار برای ثبت‌نام آمدم اما نیروهای شیطانی نیروهای منفی مانع ورود من می‌شدند. با تفکرات اشتباه مثلاً، با خودم می‌گفتم که چه ازنظر کاری و شخصی، اینجا (کنگره ۶۰) جای من نیست؛ که متأسفانه یک سال با همین تفکرات اشتباه سپری کردم، بعد از یک سال باحال خراب‌تر، دوباره وارد کنگره شدم، در شعبه خیام، من خودم، غیر از اعتیادم، روزانه ۴ عدد قرص اعصاب، استفاده می‌کردم، با خودم می‌گفتم در اینجا اعتیادم درمان می‌شود. با قرص‌ها چه کنم؟ اما به لطف خدا با اندیشه ناب مهندس دژاکام و زحمت‌های راهنمای عزیزم، در طول ۱۱ ماه سفرم، هم اعتیاد و هم قرص‌های اعصاب از من گرفته شد. خدا را شکر می‌کنم، امروز حالم خوب است و پاک هستم و به درمان واقعی رسیده‌ام.

مورد دستور جلسه: «عدالت. آیا همه افراد در کنگره ۶۰ برابرند.» در کنگره ۶۰، آموزش برای همه یکسان داده می‌شود و هیچ تبعیضی در مورد بیان و انتشار دانش و آگاهی وجود ندارد؛ و همه افراد، دانش برابر از یک منبع دریافت می‌کنند؛ اما در ادامه این روند بستگی به دریافت و میزان عملکرد وی دارد. مثلاً: در کنگره ۶۰ افراد مختلفی مانند راهنمایان، مرزبانان، سفر اولی و سفر دومی، هرکدام جایگاه خاص خود رادارند این جایگاه بر اساس تلاش و عملکردشان مشخص می‌شود.
عدالت در کنگره ۶۰ یکی از مهم‌ترین رکن‌ها در مثلث دانایی است، عدالت یعنی هر چیزی جای خودش قرار بگیرد و پایه و اساس عدالت بر دانش و علم سالم است، یعنی جایگاه فرد بر اساس میزان آگاهی و رفتاری که از وی سر می‌زند تعیین می‌شود. مثلاً فردی در سفر اول خود تلاش می‌کند، سی دی می‌نویسد سروقت به جلسه می‌آید، به حرف‌های راهنمای خود گوش می‌دهد، جایگاه متفاوتی، نسبت به فردی دارد که در سفر اول، خود بی‌توجه است.کلام آخر: عدالت مطلق از آن خداوند است، هر کس در این دنیا بر اساس اعمال و تلاش خود پاداش یا مجازات می‌بیند.

تایپ نگارش: مسافر عباس لژیون دوازدهم
عکاس: مسافر مجتبی لژیون دوازدهم