انسان چیزی نیست جز سعی و تلاشی که انجام می‌دهد.

یازدهمین جلسه از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰ نمایندگی بروجرد، با استادی ایجنت مسافر امیرحسین، نگهبانی مسافر ذبیح و دبیری مسافر نبی با دستور جلسه‌: «عدالت، آیا همه‌ی افراد در کنگره‌۶۰ با هم برابرند؟» روز یک‌شنبه ۱۹ مردادماه ۱۴۰۴  ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد

خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان، امیرحسین هستم مسافر
خدا را شاکرم که یک بار دیگر توفیق حاصل شد در خدمت شما عزیزان باشم و از شما آموزش بگیرم. از آقای مهندس و خانواده‌ی محترمشان تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم کردند. ما همیشه باید قدردان خداوند باشیم. قدردان خداوند بودن، به معنای قدردان بنده‌های خدا بودن است. تشکر از مخلوق، گاهی تشکر از خالق است. همه‌ی ما انسان‌ها، به هم نیاز داشته، به یکدیگر وصلیم و در کنار هم معنا پیدا می‌کنیم. وقتی یک مسافر سفر اول آموزش‌ها را یاد می‌گیرد؛ یعنی قدردان است، وقتی قدردان بود، بهتر به درمان و نتیجه می‌رسد.
دستور جلسه‌ی این هفته: «عدالت، آیا در کنگره‌۶۰ همه‌ی افراد با هم برابرند؟» می‌باشد. عدالت به چه معناست؟ شاید بهترین تعریف‌ها برای عدالت، در کنگره‌۶۰ بیان شده است. زمانی فکر می‌کردیم عدالت به معنای برابری است. آیا انسانی که خواسته‌ی درمان و کمک دارد، با انسانی که اصلاً به فکر این خواسته‌ها نیست، برابر است؟ خیر، وقتی دو مسافر سفر اول که تحت یک آموزش قرار گرفته‌اند، حتی ممکن است با هم به رهایی برسند، یکی از آن‌ها خدمتگزار می‌شود؛ ولی دیگری سفر درستی انجام نداده و در نهایت مشخص نیست که کجاست و چه می‌کند؟ پس این دو نفر با هم برابر نیستند. آیا راهنما با سفر اولی یا سفر دومی برابر است؟ خیر، اگر برابر بود، آن آموزش و نقل و انتقالات صورت نمی‌گرفت، همچنین رشد و ارتقایی به وجود نمی‌آمد.
در کنگره‌۶۰ همه در آموزش و خدمات با هم برابرند. گاهی برابر بودن جایگاه‌ها را خود اشخاص رقم می‌زنند. سرنوشت‌ها با خواست و دست خود افراد رقم می‌خورد. حتی اگر فکر می‌کنیم حق و ناحقی صورت گرفته است، مطمئناً آن هم عدالت است؛ ولی چون ما در آن مورد به نتیجه‌ای نرسیده‌ایم، فکر می‌کنیم حق و ناحق شده است.
ما باید جهان‌بینی و دیدگاه خود را نسبت به عدالت و موقعیتی که در آن هستیم، تغییر دهیم. اگر در جایی قرار داریم که از آن رضایت نداریم، همان نقطه‌ی شروعی برای ما است؛ پس باید حرکت کنیم و تغییرات را به وجود آوریم. انسان قدرت تغییر و تبدیل را دارد، همچنین می‌تواند
جایگاهش را ارتقا داده و حال خود را خوب کند.
در کنگره‌۶۰ افراد با هم برابر نیستند. انسان چیزی نیست، جز سعی و تلاشی که انجام می‌دهد. ما باید با خود صادق باشیم، خودمان را ببینیم و بدانیم در درونمان چه می‌گذرد.
باید خواسته‌های درونی نامعقول خود را تغییر دهیم تا فرمان بهتری برای ما اجرا شود. این‌که می‌گویند: "عدالت جاری است" به چه معناست؟ یعنی من در حال حرکت هستم؛ ولی در مسیر درستی قرار ندارم. وقتی که عدالت جاری شود،  گریبان من را خواهد گرفت و هیچ چیز پنهان نمی‌ماند.
گاهی با جاری شدن عدالت، انسان‌ها اذیت می‌شوند و می‌پرسند: چرا من؟ ما هیچ‌گاه به پشت سر نگاه نمی‌کنیم که در گذشته، چه کارهایی انجام داده‌ایم؟ ولی توقع داریم خداوند بهترین‌ها را برای ما رقم بزند؛ پس باید تلاش کنیم و با جهان‌بینی کنگره‌۶۰ پیش برویم تا مفاهیم راستین، جایگزین مفاهیم دروغین شود. با راستی و درستی به همه چیز می‌توان رسید. با حق و حقیقت می‌شود همه چیز را فهمید؛ ولی بار و مسیر کج، به مقصد نمی‌رسد. عدالت الهی کار خود را انجام می‌دهد. قانون عمل و عکس‌العمل، همیشه بوده، هست و خواهد بود. هر کاری که انجام دهیم، به خودمان باز می‌گردد. کار مثبت، خدمت و در مسیر درست بودن همه جاری می‌شود و این مفهوم عدالتی است که در کنگره‌۶۰ از آن صحبت می‌شود.
از این‌که به صحبت‌های من توجه کردید، سپاسگزارم.

تایپ ویراستاری : مسافر کریم لژیون چهارم

عکس : مسافر مهدی لژیون سوم

بارگزاری :همسفر حسین لژیون سوم