عدالت به معنای برابری و قرار گرفتن هر چیز در جای خود است

در مورد دستور جلسه «عدالت، آیا همه‌ی افراد در کنگره۶۰ با هم برابر هستند؟» اگر بخواهیم عدالت را تعریف کنیم، باید گفت: عدالت؛ یعنی قرار دادن فرد یا هر چیز در جایگاهی که حق او می‌باشد و شایسته‌ی آن است، با توجه به شایستگی‌ها و نیازهایی که دارد.

در حقیقت، حرکت ما برای رسیدن به تعادل، که مفهومی از عدالت است، از «معرفت» آغاز می‌شود. از معرفت، دانش و آگاهی به دست می‌آوریم، از دانش به «عمل سالم» می‌رسیم و از عمل سالم، در نهایت به عدالت دست پیدا می‌کنیم.

اگر به نشان کنگره۶۰ نگاه کنیم، در بالای آن واژه «عدالت» قرار دارد، در ضلع راست «معرفت» و در ضلع چپ «عمل سالم». من تا مدت‌ها این معنا را عمیقاً درک نکرده بودم.

در موضوع اعتیاد و درمان آن، رسیدن به تعادل، یکی از مهم‌ترین اهداف و نتایجِ آموزش‌های جهان‌بینی در کنگره۶۰ است. انسانی که بتواند در درون خود، بین نیروهای مثبت و منفی، عدالت برقرار کند، بی‌تردید در زندگی بیرونی نیز انسانی عادل و متعادل خواهد بود.

یکی از بزرگ‌ترین آسیب‌های اعتیاد و مصرف مواد مخدر، برهم زدن نظم و تعادل در «شهر وجودی» انسان است. عدالت به معنای برابری و قرار گرفتن هر چیز در جای خود است؛ اما به آن معنا نیست که همه‌جا، عدالت با «برابری‌مطلق» یکسان باشد.

هر انسانی، با توجه به سطح دانایی و عملکرد خود، جایگاهی را برای خود رقم می‌زند. هر فرد، نقش و موقعیتش را خودش می‌سازد. در قرآن کریم آمده است: «آیا نابینایان با بینایان برابرند؟ آیا کسانی که می‌دانند با کسانی که نمی‌دانند برابرند؟ آیا کسانی که در زمین فساد می‌کنند با کسانی که خدمت می‌کنند، برابرند؟» همچنین، آیا کسی که پنجاه نفر را به رهایی می‌رساند با کسی که باعث گمراهی و مصرف موادمخدر چندین نفر شده، برابر است؟ قطعاً خیر؛ پس در کنگره۶۰ نیز همه با هم برابر نیستند.

یک سفر اولی جایگاه خاصی دارد، مرزبان و نگهبان نیز جایگاه خود را دارند. حتیٰ در یک لژیون، مسافر سفر اول که منظم است، به راهنمای خود گوش می‌دهد، سی‌دی‌ها را به موقع می‌نویسد و به آن عمل می‌کند، با فردی که بی‌نظم است، سی‌دی نمی‌نویسد و به حرف‌های راهنما توجه نمی‌کند، برابر نیست.

بنابراین اگر در کنگره۶۰ می‌بینیم که برخوردها با افراد متفاوت است، نباید ناراحت شویم. شاید درک این موضوع کمی سخت باشد؛ اما باید بیاموزیم که این تفاوت‌ها نیز بخشی از عدالت است. آقای مهندس به ما آموخته‌اند که ظلم نکنیم، دروغ نگوییم، غیبت نکنیم، در کار دیگران تجسس نکنیم، یکدیگر را حمایت و دوست بداریم. این همان عدالت است. در مسیر معرفت، گاهی باید بخشید، گاهی عبور کرد و گاهی جنگید. هر کدام از این‌ها، دانش و آگاهی می‌خواهد و من همه این‌ها را در کنگره‌۶۰ آموخته‌ام.

جایگاه‌های بد و نامطلوب، معمولاً در مسیری خارج از «صراط‌مستقیم» به دست می‌آیند؛ اما در صراط مستقیم، همه چیز وجود دارد. احترام، محبت، دوست داشتن، امکانات مادی و معنوی و هر آن‌چه که انسان‌ها آرزویش را دارند.

تایپ: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول)

رابط خبری همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول)

عکاس: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول) 

ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول) دبیر سایت 

همسفران نمایندگی بروجرد