استاد امین در «سیدی قضاوت» به اصل مهمی اشاره میکنند که قوانین فیزیک براساس آن پایهگذاری شده است و آن اصل، نیرو میباشد. در جهانبینی نیرو معادل حس است و کاری که حس انجام میدهد باعث حرکت میشود. در فیزیک برای ایجاد نیرو باید دو قطب داشته باشیم: قطب مثبت و منفی. انسان هم وقتی که در محیط و کنار افراد دیگر قرار میگیرد در او دو حس بهوجود میآید؛ حس خوب یا مثبت و حس بد یا منفی؛ اگر در من حس خوب بهوجود آمد، یعنی در آن شخص و محیط یک میدان خوب و در درون من هم یک جور جاذبه و مکمل وجود دارد که در نتیجه وقتی ایندو کنار هم قرار میگیرند در من احساس خوبی ایجاد میشود. در مورد احساس منفی هم همینطور است. وقتی شخصی را میبینیم و نسبت به او احساس بد و نفرت پیدا میکنیم، یعنی از این نوع احساس در درون خود ما باید وجود داشته باشد تا آن را حس کنیم که شاید در ظاهر متوجه آن نباشیم؛ چون که ما انسانها از صور پنهان خود خیلی آگاه نیستیم؛ ولی مسلماً بذر آن در وجود ما کاشته شده است و فقط مستلزم زمان است تا کاملا ً رشد کند و پدیدار شود و پذیرفتن این مسئله برای ما بسیار مشکل است.
اکنون وارد مرحله دوم میشویم؛ یعنی قضاوت کردن، تجزیه و تحلیل و در نهایت حکم صادر کردن. در مرحله قضاوت درست مانند این است که انگار ما یکسری تیر به طرف مقابل پرتاب میکنیم و مسلماً طرف مقابل هم مقابله به مثل میکند و تیرهایی به سمت ما پرتاب میکند و قطعاً این جنگ به ضرر ماست و این کار انرژی و نیروی زیادی را از ما میگیرد؛ پس بهتر است قضاوت را متوقف کنیم تا آن شخص به شرایط و کارهای دیگر خودش بپردازد و ما نیز انرژی خود را صرف بررسی و تجزیه و تحلیل کارهای خودمان کنیم تا در مسیر تزکیه و پالایش قرار بگیریم. با این پالایش نه تنها حسهای درون خود را آلوده نمیکنیم، بلکه به خود کمک میکنیم تا با ایمان و توکل به خداوند و در مسیر مستقیم قرار گرفتن به خودشناسی بپردازیم؛ چون ما در جایگاهی نیستیم که دیگران را قضاوت کنیم.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سکینه (لژیون دهم)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر نازی (لژیون چهاردهم) دبیر سایت
ارسال: همسفر گندم رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ستارخان
- تعداد بازدید از این مطلب :
56