عدالت یعنی هر چیزی سر جای خودش قرار بگیرد

جلسه هفتم از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی جهان‌بین شهرکرد به استادی همسفر زهرا، نگهبانی همسفر سهیلا و دبیری همسفر مهسا با دستور جلسه «عدالت، آیا همه افراد در کنگره با هم برابر هستند؟» روز یک‌شنبه 19 مردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را بسیار شاکر و سپاسگزارم که در این جایگاه می‌توانم خدمت کنم و از همه شما آموزش بگیرم و از راهنمای خوبم، خانم منیژه عزیز، بسیار سپاسگزارم که این خدمت را به من دادند. دستور جلسه امروز از دو بخش تشکیل شده است: عدالت و آیا همه افراد در کنگره برابر هستند؟ ما ابتدا باید بدانیم که عدالت چیست؟ عدالت از ریشه «عدل» گرفته شده است و هم‌خانواده «تعادل» و «عادل» است و در لغت به معنای انصاف داشتن و عادل بودن است. اولین برداشتی که از عدالت در ذهن هر انسانی نقش می‌بندد، برابری و یکسان بودن است ولی در واقع این‌طور نیست. در ابتدای ورودم به کنگره، برداشت اشتباهی از این موضوع داشتم ولی پس از مدتی متوجه شدم که عدالت یعنی هر چیزی سر جای خودش قرار بگیرد. عدالت به معنای برقراری تعادل است و یا هر کسی به اندازه تلاشی که می‌کند و زحمتی که می‌کشد بهره‌مند شود.
همان‌طور که می‌دانیم، عادل بودن از صفات خداوند است. خداوند جهان هستی را بر اساس عدل آفریده است و بر اساس عدالت خود رزق و روزی می‌دهد و عدالت خداوند برای همه یکسان است. این‌که هر شخصی در چه جایگاهی قرار گرفته است، بر اساس تلاش و آگاهی و خواسته خود فرد است و هر کس با حرکت در مسیر ارزش‌ها یا ضدارزش‌ها تعیین می‌کند که عدالت خداوند در مورد او اجرا شود. خداوند در کتاب آسمانی می‌فرماید: انسان چیزی نیست مگر سعی و تلاش خودش.
هر شخصی در ابتدای ورود خود به کنگره با مثلث و آرم کنگره روبه‌رو می‌شود که اضلاع آن عبارتند از: معرفت، عمل سالم و عدالت که پایه و اساس عدالت، معرفت و عمل سالم است. زمانی که ما معرفت را کسب نکنیم و در راه عمل سالم گام برنداریم، نمی‌توانیم عدالت را به دست بیاوریم و اما این موضوع چگونه در کنگره اتفاق می‌افتد؟ زمانی که یک تازه‌وارد در کنگره حضور پیدا می‌کند، تمامی خدمات از نحوه آموزش تا انتخاب راهنما که به دلخواه خودش است، در اختیار او قرار می‌گیرد، در ادامه، شخص با آموزش‌هایی که می‌گیرد، آگاهی و دانایی خودش را بالا می‌برد. زمانی که آگاهی و دانایی او بالا رفت، می‌تواند در عمل سالم گام بردارد و این‌جا است که معنای واقعی عدالت و تعادل را متوجه می‌شود و عدالت خداوند در مورد او اجرا می‌شود.
اما در قسمت دوم دستور جلسه که پرسیده می‌شود: «آیا همه افراد در کنگره برابر هستند؟»، بر اساس تعاریف درست عدالت و طبق فرمایشات جناب آقای مهندس، خیر؛ همه افراد در کنگره برابر نیستند. چون اگر افراد کنگره همه با هم برابر باشند، این مساوات است و این عدالت نیست. در کنگره هر کسی جایگاه خودش را دارد؛ افرادی که خدمت می‌کنند و ویژگی‌های خاصی دارند و از جایگاه‌های خدمتی برخوردارند با کسانی که خدمت نمی‌کنند، با هم برابر نیستند مثلا؛ یک تازه‌وارد جایگاه خودش را دارد، مسافر و همسفر جایگاه خودشان را دارند، مرزبان و ایجنت و راهنما هم جایگاه خودشان را دارند و این نتیجه سعی و تلاش، صبر، فرمانبرداری و حضور به موقع در کنگره می‌باشد که باعث کسب آگاهی و بالا بردن دانایی آن‌ها می‌شود و در نهایت عدالت را برای آن‌ها به ارمغان می‌آورد. حالا اگر من در سطح پایینی از دانایی هستم و هیچ تلاشی هم برای ارتقای خودم انجام نمی‌دهم، نمی‌توانم دیگران را مقصر بدانم و از خداوند شاکی باشم که چرا این مشکلات سر راه من قرار می‌گیرند. آقای مهندس در وادی نهم می‌فرماید: هر مصیبتی که به انسان وارد می‌شود، مقصر خود انسان می‌باشد و انسان چیزی به دست نمی‌آورد مگر با سعی و تلاش خودش، پس منِ همسفر، با حرکت و عملکرد خودم می‌توانم جایگاه خودم را مشخص کنم و این یعنی اجراشدن عدالت در حق من. عدالت در کنگره به قوت خودش برقرار است، آموزش، محبت و عشق، همه به یک میزان به همه افراد کنگره داده می‌شود و این‌جا اختیار با خود شخص است که آیا گوش به فرمان باشد یا نباشد، وظایف خودش را انجام بدهد یا ندهد، سی‌دی بنویسد یا ننویسد، به نحو احسنت و خالصانه خدمت کند یا نکند و این‌که خواسته قوی برای درمان داشته باشد یا نداشته باشد، در این موقع عدالت حکم می‌کند و جایگاه فرد در کنگره برای او مشخص می‌شود. اگر ایمان من ضعیف باشد و در زندگی مشکلات و ناملایماتی را ببینم و با جهان هستی هماهنگ نباشم و در مسیر ضدارزش‌ها حرکت کنم، تمام این مسائل و مشکلات را مربوط به بی‌عدالتی می‌دانم، اما در واقع مربوط به نادانی خود من می‌باشد چون؛ خداوند عادل مطلق می‌باشد و می‌فرماید: انسان‌ها نزد من یکسان هستند و برترین آن‌ها پرهیزگارترین آن‌ها می‌باشد. همان‌طور که انسان‌ها نزد خداوند با اعمالشان عزیزتر هستند، در کنگره هم افرادی که تلاش می‌کنند برای کسب آگاهی و معرفت درست و آموزش‌ها را عملی می‌کنند و در جهت صراط مستقیم گام برمی‌دارند، قطعاً به نتیجه مطلوب خودشان می‌رسند.

بلبل به باغ و جغد به ویرانه تاخته

هر کس به قدر همت خویش خانه ساخته

و در پایان، کاری که کنگره برای ما می‌کند این است که نشانی ما را به خودمان برمی‌گرداند، ای انسان، اشرف مخلوقات هستی، جایگاهت را پیدا کن و به همان روزهای خوب برگرد. به امید روزی که زندگیمان را بر اساس سه اصل مهم معرفت، عمل سالم و عدالت بنا کنیم.

مرزبانان کشیک: همسفر عصمت و مسافر مرتضی
تایپیست: همسفر بیتا رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جهان‌بین شهرکرد