عدالت یعنی قرارگرفتن هرچیز در جای خود

دومین جلسه از دوره هفدهم سری کارگاه‌های خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی بنیان مشهد به نگهبانی مسافر جواد، استادی مسافر مهدی و دبیری مسافر نوید با دستور جلسه «عدالت، آیا همه افراد در کنگره ۶۰ با هم برابرند؟» یکشنبه ۱۹ مردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر؛ به‌خاطر تجربه این جایگاه خداوند را شاکرم و از راهنمای عزیز خود تشکر می کنم. درخصوص دستورجلسه عرض‌کنم که خود عدالت موضوعی است که در کنگره ۶۰ تعریف متفاوتی دارد. عدالت عین تعادل است و وقتی بخواهیم کلی به موضوع نگاه کنیم، هر ساختاری که در هستی وجود دارد اگر شامل عدالت نشود، از بین خواهد رفت. بدون‌شک هستی دارای عدالت است؛ درست مانند خورشید که به همه هستی یکسان می تابد. عدالت در معنای لغوی به معنی قرارگرفتن هرچیز در جای خود است. در مورد معنی عدالت که جستجو کردم، مشاهده نمودم در جاهای مختلف فلسفه و بار معنایی خاصی دارد و به زبان ساده قابل بیان نمی‌باشد. در برخی تعاریف به معنی تعادل، تعامل و شخصیت است و به صورت کلی عدالت یعنی هر چیزی در جای خود قرارگیرد.

در زمان مصرف برای من سوال پیش می‌آمد که چرا یک‌فرد دارا و فرد دیگر فقیر است؟ چرا فرزند شخصی مریض شده‌است و دیگری نه؟ این صحبت‌ها به علت عدم‌آگاهی من بود و عدالت را با دانش کم خود تفسیر به رأی می‌کردم. یکی از لازمه های شناخت عدالت، آگاهی و معرفت است؛ انسان باید راجع به هر چیزی دانش و آگاهی لازم را داشته باشد تا بتواند عدالت را رعایت کند. عدالت ضامن عمل‌سالم نیز می باشد. عمل‌سالم هم با عمل‌نیک متفاوت است؛ گاهی کارهایی انجام می‌دهیم و فکر می‌کنیم که کار نیک است؛ ولی لزوما این‌طور نیست. عمل‌سالم همان عمل‌نیک است که با شناخت انجام می‌گردد.

در این‌خصوص خاطره ای تعریف می کنم: در زمان مصرف به یکی از دوستان مصرف‌کننده که حال خوبی نداشت مواد دادم، بعد از چندماه که به طور اتفاقی برخورد داشتیم، آن شخص به دوست‌خود گفت که من باعث لغزش او شده‌ام! درحالی که نیت‌من خیر بود؛ ولی ناآگاهانه بود و به علت نداشتن دانش لازم فکر می کردم که عمل من سالم است.

در کنگره ۶۰  عدالت دو قسمت است؛ زمانی که وارد کنگره ۶۰ می‌شویم، با همه یکسان برخورد می‌شود، از همه یکسان استقبال می‌شود و به یک‌اندازه از آموزش، کتاب‌ها، سی‌دی‌ها و راهنمایان بهره‌مند می‌گردند که این خود عین عدالت است؛ ولی پس از مدتی که گذشت، جایگاه ما با مقدار دانش و بهره ای که از آموزش ها می‌گیریم، تغییر می‌کند و همه با هم در یک‌رده نیستند؛ یعنی ساختار بر طبق خواسته شخص تغییر می‌کند. این‌که مصرف کننده بمانی یا تولید کننده ای شوی که مثل راهنمایان، فرد مصرف کننده را به انسانی سالم تبدیل می‌کنند و تولید سلامتی و آگاهی می‌کنند. در این نکات است که تفاوت‌ها ایجاد می‌گردد؛ مثلا مرزبانی که از اول‌وقت بدون هیچ چشم‌داشت و با عشق در خدمت کنگره ۶۰  است با منی که فقط در موعد تعیین‌شده در کنگره حضور دارم و هیچ خدمتی ارائه نمی‌دهم مطمئنا تفاوت وجود دارد.

زمانی که وارد کنگره می‌شوی مثل این است که یک سبد میوه به شما تعارف می‌کنند و این به ما بستگی دارد که چه چیزی بر می‌داریم. زمانی که به دانش و آگاهی برسیم برداشت درست‌تری خواهیم‌داشت  که این‌امر با کمک راهنمایان صورت می‌پذیرد.

خدا را شکر می‌کنم که توانستم رها شوم و خدمت کنم. یکی از  نشانه های تعادل خدمت‌کردن است. اوایل حضورم خدمت را فقط در انجام کارهای بزرگ می‌دانستم؛ در صورتی‌که کم‌کم با بالارفتن دانش، فهمیدم که خدمت کردن در هر سطحی باعث رسیدن و نزدیک شدن به تعادل، شناخت و  معرفت می‌گردد. حتی این‌خدمت می‌تواند چیدن صندلی و یا حتی ساده‌تر مثل برخورد با عشق و لبخند با مسافران و دوستان در کنگره ۶۰ باشد. گفته‌اند هدف از آفرینش انسان خدمت به خلق است؛ وقتی توانستیم با مهر برخورد کنیم، این خود خدمت است. تشکر می‌کنم از اینکه سکوت کردید و به سخنان من گوش دادید.

مرزبان خبری: مسافر وحید
تصویربردار: مسافر احمد
 نگارش: مسافر عباس 
 ویرایش و ارسال خبر: مسافر سجاد