انسان چیزی نیست مگر آنچه که خود تلاش می کند

مقاله در مورد دستورجلسه عدالت، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟ 

سلام دوستان حسین هستم یک مسافر

کنگره 60 مکانی است که در آن همیشه عدالت وجود دارد، وقتی سخن از عدالت پیش می آید دقیقا ذهن ما انسان ها به برابر بودن اشخاص مختلف سوق داده خواهد شد که چرا بعضی ها مشکل ندارند و بعضی دیگر مشکلات بسیار زیادی را متحمل می شوند. چرا همه انسان ها وضع مالی خوبی ندارند و چرا بعضی از افراد جسم ناقصی دارند، بیمارند و بعضی دیگر از سلامت کامل برخوردارند؟ با توجه به توضیحات فوق فکر می کنیم عدالت در مورد انسانها اجرا نمی شود که در این مقاله به بیان این مطالب می پردازیم.

با عنوان مثال دو شخص وارد کنگره می شوند برای هر دو آن ها امکانات مساوی فراهم است و هر دو اعتیاد دارند و برای درمان خود شروع به سفر کردن می کنند و هر یک از آن ها راهنما انتخاب می کنند و برای درمان از شربت  OT  استفاده می کنند تا بدین مرحله هر دو آن ها با هم برابرند ولی در ادامه یکی از آن ها سفر خود را به درستی و طبق برنامه راهنمای خود به انجام می رساند و دارو را به موقع مصرف می کند و دستورات راهنما را اجرای می نماید، به موقع CD  می نویسد و برای سلامتی ورزش می کند، استخر می رود و در نتیجه حال خوبی دارد.

اما شخص دوم در کارهای محول شده در مسیر درمان کوتاهی می کند. حال این سئوال پیش می آید که آیا هر دو آن ها یکسان هستند و به جایگاه یکسانی خواهند رسید؟ در این جا کاملا معلوم و مشهود است که افراد با هم برابر نیستند! اما راهنما، ایجنت، مرزبانان و یا یک خدمتگذار با شخصی که خدمت نمی کند و سفر خوبی نداشته در کنگره باهم برابر نیستند زیرا ما بر این باوریم که در جهان خلقت و کنگره که جزیی از آن است عدالت همیشه جاری است.

به فرموده آقای مهندس دژاکام آیا کسانی که خدمت می کنند با کسانی که در حق خودشان خیانت می کنند برابرند؟ هنگام ورود از امکانات برابر استفاده می کنند و همه چیز مهیا است ولی در ادامه خود اشخاص هستند که با سعی و تلاش جایگاهی را انتخاب می کنند که به سطحی مناسب و معقول دست پیدا کنند اما در ادامه مسیر زندگی، هر شخصی در موقعیتی قرار دارد که از نظر کنگره 60 عقلانی و دقیقا عین عدالت است.

ما در کنگره 60 اعتیاد داریم و اشخاص باهم برابر نیستند اما از امکانات یکسانی که خداوند در اختیار ما قرار داده استفاده می نمائیم به عنوان مثال خورشید برای همه به صورت یکسان می تابد و برف و باران و دیگر امکانات عالم هستی برای همه به صورت یکسان قرار داده شده است اما خداوند در قرآن می فرماید: انسان چیزی نیست مگر آنچه که خود تلاش می کند. عدالت یعنی هر چیزی سر جای خود قرار بگیرد. اما یک چهارپایه با چهارتا پایه به تعادل خواهد رسید و ما انسان ها همیشه تلاش می کنیم به تعادل برسیم به امید روزی که از تمامی جهات رشد کرده تا بتوانیم به تعادل حقیقی و نسبی دست پیدا کنیم.

نگارنده: راهنما مسافر حسین
تایپ و تنظیم: مسافر یاسر