آیا یک رهجوی خوب، منظم و فرمان‌بردار، با رهجویی که خوب سفر نمی‌کند و فرمان‌بردار راهنما نیست، برابر است؟ (نمایندگی لاله کرج)

جلسه‌ی سیزدهم از دوره‌ی اول کارگاه‌های آموزشی_ خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی لاله کرج، با استادی مسافر سودابه، نگهبانی مسافر حوریه و دبیری مسافر نرگس، با دستور جلسه‌ی «عدالت؛ آیا همه در کنگره با هم برابر هستند؟»، روز شنبه ۱۸ مردادماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۴ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

ابتدا از راهنمای عزیزم خانم مونا، بسیار تشکر می‌کنم که اجازه‌ی تجربه‌ی خدمت در این جایگاه را به من دادند.

در رابطه با دستور جلسه‌ی امروز، «عدالت؛ آیا تمام افراد در کنگره با هم برابر هستند؟»، باید بگویم که بعضی وقت‌ها ما فکر می‌کنیم برابری به این معناست که همه‌چیز به‌صورت مساوی بین همه تقسیم شود یا با همه‌ی افراد رفتار یکسانی صورت بگیرد، اما حقیقتاً عدالت به این معنا نیست.

شاید از یک جنبه ما با یکدیگر یکسان باشیم؛ مثل این‌که همگی دارای کارت عضویت کنگره هستیم، حق رأی دادن داریم یا به‌عنوان مسافر و همسفر وارد می‌شویم. همگی برای شرکت در جلسات روی صندلی می‌نشینیم و در کارگاه حضور پیدا می‌کنیم، اما مسئله‌ی مهم این است که جایگاه ما بر اساس اعمال‌مان مشخص می‌شود. چطور می‌توان گفت یک رهجوی خوب، منظم و فرمان‌بردار با رهجویی که خوب سفر نمی‌کند و فرمان‌بردار راهنمای خود نیست، برابر است؟ آیا واقعاً عدالت است که راهنما با هر دو رهجو به یک صورت رفتار کند؟

آیا نادانان با دانایان برابرند؟ آیا کسی که در درون خود به دنبال صلح و محبت است و خدمتگزار دیگران است، می‌تواند با فردی که اهل دروغ، دعوا و حاشیه است برابر باشد و در یک تراز قرار بگیرد؟ آیا یک رهجوی سفر اولی می‌تواند جایگاهی به‌عنوان راهنما داشته باشد؟

در کنگره جایگاه‌های مختلف خدمتی مانند نگهبان کل کنگره ۶۰ جناب مهندس، دیده‌بانان، ایجنت‌ها، مرزبان‌ها و راهنماها وجود دارند که هر کدام بر مبنای وظایف خود و خدماتی که انجام می‌دهند، جایگاه‌شان تعریف شده است.

وقتی به خودم نگاه می‌کنم، یادم می‌آید زمانی که وارد کنگره ۶۰ شدم، نظم و عدالت در این مکان نظر مرا بسیار جلب کرد و من واقعاً به این باور و ایمان رسیدم که اینجا همان جایی است که می‌توانم درمان شوم و باید بمانم و درست حرکت کنم و برداشت خودم را از این سفر داشته باشم. خدا را شکر که ماندم، سفر کردم و رها شدم. تمام تلاش من این است که از عزیزانی که جایگاه‌های بالاتری دارند آموزش بگیرم و بتوانم بهتر و تأثیرگذارتر عمل کنم.

موضوع مهم دیگر این است که در کنگره ۶۰، بر مبنای عدالت، یک‌سری مسائل تعریف شده است. این ساختار شبیه سنگ آسیاب می‌ماند. تازه‌وارد که سفر درمانی خود را شروع می‌کند، بعد از دو هفته تغییرات محسوسی در درونش اتفاق می‌افتد. فکر می‌کنید علت آن چیست؟ علت آن شالوده‌ی اصلی، قوانین، حرمت و عدالت در کنگره ۶۰ است که مانند سنگ آسیاب، گندم که تمثیلی از رهجو است را تبدیل به آرد می‌کند تا ناخالصی‌ها از او جدا شود و تبدیل به چیزی شود که بتوان از آن استفاده کرد.

تازه‌وارد پس از ورود، متوجه می‌شود که لباس یا رفتارش نامناسب است و خودبه‌خود با بقیه هماهنگ می‌شود. از نگاه دیگر، جناب مهندس همیشه به ما یادآوری می‌کنند که در هر جایگاهی که هستید، باید کمال احترام را رعایت کنید. باید توجه کنیم که مرزبان‌ها از ما چه تقاضایی دارند و آن را با روی خوش بپذیریم. از رهجوی تازه‌وارد گرفته تا عزیزانی که در حال خدمت هستند، همه باید «چشم» بگویند. در این صورت است که تزکیه و پالایش انجام می‌گیرد.

برای اینکه از حالت قبلی که بودم جهش داشته باشم و به حالت بهتری تبدیل شوم، باید در راستای صراط مستقیم حرکت کنم. عدالت زمانی به بهترین شکل در درون من شکل می‌گیرد که بخواهم در آن جهت درست حرکت کنم.

کنگره مانند یک فیلتر است؛ تازه‌وارد وقتی وارد می‌شود، ابتدا ضد ارزش‌های بزرگ، مانند مواد مخدر، از او جدا می‌شوند، اما اگر بخواهد جایگاهش تغییر کند، مهم است که از فیلترهای دیگر هم عبور کند و یک‌سری مراحل دیگر را طی کند تا مثمر ثمر باشد.

خداوند در قرآن کریم نیز فرموده است: «نزدیک‌ترین فرد به من، پرهیزکارترین شخص است.» از نگاه خداوند و همچنین کنگره ۶۰، پرهیزکارترین انسان‌ها همان انسان‌های خدمت‌گزار هستند که وجودشان باعث خیر و برکت در هستی می‌باشد.

تایپ و ویرایش: مسافر فتان _لژیون چهارم نمایندگی لاله کرج
بازبینی و ارسال: راهنما همسفر سولماز