عدالت از اصول مهم و اساسی کنگره۶۰

همسفر لیدا از لژیون پنجم
در کنگره۶۰، برابری یکی از اصول بنیادین و کلیدی است که به آن بسیار تاکید می‌شود. همه اعضاء، بدون توجه به سابقه، جایگاه اجتماعی یا نقش‌شان، از نظر ارزش انسانی برابرند و هیچ‌کس حق ندارد خود را بالاتر از دیگران بداند. این برابری در مشارکت هم دیده می‌شود؛ یعنی هر فرد حق دارد آزادانه تجربیات و نظراتش را بیان کند و در تصمیم‌گیری‌های جمعی سهیم باشد. نقش‌هایی مانند راهنما، دیده‌بان یا مسئول جلسات صرفاً برای تسهیل روند درمان و کمک به دیگران است و نه امتیازی برای برتری یا تسلط بر دیگران. کنگره محیطی است که افراد را همان‌طور که هستند، با تمام ضعف‌ها و اشتباهات‌شان می‌پذیرد، بدون قضاوت و تبعیض و با حفظ کرامت انسانی‌شان با آنها برخورد می‌کند. تمرکز همه اعضاء روی هدف مشترک درمان و بهبودی است که باعث تقویت همدلی، احترام و اتحاد در جمع می‌شود. به این ترتیب، کنگره۶۰ فضایی برابر، امن و حمایت‌گر فراهم می‌کند که هر فرد در آن به‌عنوان یک انسان ارزشمند دیده شده و فرصت رشد و بهبود پیدا می‌کند. این اصل برابری، یکی از پایه‌های موفقیت کنگره در کمک به افراد برای ترک اعتیاد و بازسازی زندگیشان است.

همسفر نهیه از لژیون پنجم
من همیشه سپاسگزار خداوند هستم بابت کنگره؛ این مکان مقدس و امن که علم زندگی‌کردن را به من و امثال من می‌آموزد. آموزش‌های کنگره علمی، حقیقی و به‌روز هستند و من از این بابت هم خوش‌حالم و هم قدردان تمام کسانی‌ هستم که با دل‌و‌جان در این مسیر، خدمت خالصانه انجام می‌دهند. دستور جلسه: «عدالت، آیا افراد در کنگره با هم برابرند؟» شاید در گذشته فکر می‌کردم که همه نیازمند کمک هستیم و نباید بین ما فرقی باشد؛ اما امروز، با آموزش‌هایی که در کنگره دیده‌ام، از روی آگاهی می‌گویم: نه، برابر نیستند. آیا کسی‌که زحمت می‌کشد، تلاش می‌کند، خدمت خالصانه انجام می‌‌دهد و حتی از مال خود می‌بخشد با کسی‌که هیچ فعالیتی ندارد و زحمتی به خودش نداده، برابر است؟ قبلاً تصور می‌کردم خداوند بین بندگانش فرق گذاشته‌است: یکی را ثروتمند کرده و دیگری را فقیر، یکی را خوشبخت و دیگری را بدبخت، ولی الآن چنین فکر نمی‌کنم و یاد گرفته‌ام که هرچیزی که در طبیعت و کائنات است بر‌اساس عدالت خلق شده؛ چراکه پروردگار، عادل و عالم است و عین حقیقت و واقعیت است؛ چه به نفع ما و چه به ضررمان باشد. اگر در مسیر زندگی بخواهم تعدی کنم، باید توان آن را بپردازم. در کنگره، همه برابرند: فقیر و ثروتمند، خوب و بد، دارای مقام یا فاقد آن جایگاه همه یکسان هستند. همه از یک منبع آموزش می‌گیرند و امکانات برای همه یکسان است. این خود انسان است که با تلاش، کوشش و زحمتی که می‌کشد جایگاه خودش را مشخص می‌کند. خداوند در کتاب آسمانی می‌فرماید: "آیا کسانی‌که می‌دانند با کسانی‌که نمی‌دانند برابرند؟" سفر اولی‌ای که سفرش را به‌ بهترین شکل به پایان می‌رساند، قطعاً بهترین نتیجه را هم دریافت می‌کند و جایگاه،  حال و احوالش تغییر می‌کند. آیا او با کسی‌که نه سفر می‌کند، نه‌ زحمتی می‌کشد، حتی وظایف شخصی خودش را انجام نمی‌دهد و درگیر کارهای ضدارزشی است، برابر است؟ هرگز. بهشت را به بها می‌دهند، نه به بهانه.

همسفر مرضیه از لژیون پنجم
درخصوص دستور جلسه هفتگی با عنوان «عدالت، آیا همه افراد در کنگره‌۶۰ برابر هستند؟» اگر بخواهم مشارکت کنم؛ درابتدا باید بگویم در هیچ کجای دنیا انسان‌ها برابر و یکسان نیستند؛ مگر در اجرای قوانین و مقرراتی که برای ما در نظر گرفته باشند. برای مثال: قوانین راهنمایی و رانندگی، مقررات مدارس، باشگاه‌های ورزشی، اداره‌ها و حتی در خانواده‌ها، قوانینی وجود دارد که برای همه اعضا یکسان است و باید رعایت شود. اما جدا از قوانین، جایگاه‌ها هیچ‌گاه برابر نیستند. درواقع، این خود ما هستیم که جایگاهمان را انتخاب می‌کنیم و برای رسیدن به آن تلاش می‌نماییم. در کنگره‌۶۰ نیز همین‌گونه است. وقتی وارد کنگره می‌شویم، فرقی نمی‌کند که چه شغلی داریم؛ پزشک، کارگر، مهندس، معلم، خانه‌دار یا حتی بیکار باشیم. قوانین برای همه یکسان است و همه باید اجرا کنیم، اما به‌مرور، این خودمان هستیم که جایگاهمان را تعیین می‌کنیم. به‌نظر شما، آیا یک فرد سالم با یک فرد مصرف‌کننده برابر است؟ آیا فرد آگاه با فرد ناآگاه یکسان است؟ آیا سفر اولی و سفر دومی برابرند؟ آیا یک سفر اولی با راهنما برابر است؟ آیا سفر اولی‌ که منظم است و به صحبت‌های راهنما گوش می‌دهد با کسی‌که بی‌نظم است و به صحبت‌های راهنما گوش نمی‌دهد، جایگاهی برابر دارد؟ آیا کسی‌که در حال خدمت است با کسی‌که هیچ خدمتی انجام نمی‌دهد برابر است؟ آیا مرزبان با فردی که کوچک‌ترین نقشی در خدمت ندارد در یک جایگاه قرار دارد؟ قطعاً خیر. این جایگاه‌ها با هم تفاوت دارند و نحوه‌ برخورد نیز با این جایگاه‌ها متفاوت است. بنابراین، در کنگره۶۰ همه افراد از نظر جایگاه با یکدیگر برابر نیستند، اما همه قابل‌احترام‌ هستند و باید به یکدیگر احترام بگذاریم.

همسفر اعظم از لژیون پنجم
در کنگره۶۰، عدالت یکی از اصول مهم و اساسی است، اما باید درک درستی از معنای آن داشته باشیم. عدالت با برابری تفاوت دارد. در کنگره همه‌ افراد از حقوق انسانی و امکانات آموزشی برابر برخوردارند، اما جایگاه و مسئولیت هر فرد به‌ میزان تلاش، آموزش‌پذیری و عملکرد او بستگی دارد. عدالت در کنگره؛ یعنی هر کسی در جایگاه واقعی خودش قرار بگیرد، یعنی کسی‌که بیشتر خدمت می‌کند، آموزش می‌گیرد و حرمت‌ها را رعایت می‌نماید، فرصت رشد بیشتری دارد. در مقابل، کسی‌که فقط حضور فیزیکی دارد، اما مشارکت نمی‌کند و در مسیر تغییر قرار نمی‌گیرد، طبیعتاً نباید انتظار دستیابی به  جایگاه‌های بالاتری را داشته باشد. بنابراین، در کنگره، همه به یک اندازه محترمند، اما برابر نیستند، چون عدالت؛ یعنی تفاوت گذاشتن بین درست و نادرست، تلاش و بی‌تفاوتی. این نوع عدالت باعث می‌شود که انگیزه‌ تلاش در اعضاء حفظ شود و هرکس بداند با خواست، حرکت و آموزش می‌تواند رشد کند.

همسفر فرنگیس از لژیون پنجم
«عدالت آیا در کنگره‌۶۰ همه با هم برابرند؟»
از نظر من نه‌تنها در کنگره‌۶۰ بلکه در هیچ‌نهاد دیگری؛ حتی در کانون خانواده همه با هم برابر نیستند. کاملاً روشن است کسی‌که خدمت می‌کند با کسی‌که فقط در کنگره رفت‌وآمد دارد یکی نیست. در کنگره مثلثی داریم‌، که در رأس آن عدالت و ۲ رأس دیگر معرفت‌ و عمل سالم است هر‌چند هر ۳ مورد لازم هستند؛ ولی قرار گرفتن عدالت در رأس اهمیت آن را بیشتر نمایان می‌کند. در کنگره‌ رفتار با افراد بر‌اساس تلاش و جایگاه آنان متفاوت است.
آنان که خدمت بیشتری ارائه می‌دهند؛ جایگاه بالاتری دارند. آقای مهندس فرمودند: «درمان فوق ترک و‌تعادل فوق درمان است.»
پس بپذیریم برخورد با ما در کنگره‌۶۰ عین عدالت است نه برابری. عدالت یعنی، قرار گرفتن هرچیز در جای خود است. خدمت بیشتر کنیم تا از جایگاه بالاتر برخوردار شویم.

همسفر الهه از لژیون پنجم
آیا در کنگره، همه جایگاه‌ها با هم برابر هستند؟
پاسخ: خیر، از نظر من این‌گونه نیست. وقتی به روزهای ابتدایی حضورم در کنگره نگاه می‌کنم، متوجه می‌شوم که پس از گذراندن سفر اول و طی ماه‌ها آموزش و تجربه، تغییرات زیادی در من ایجاد شده‌است‌؛ بنابراین، یک سفر اولی و یک سفر دومی می‌توانند جایگاه‌های متفاوتی داشته باشند. همین‌طور، جایگاه‌های متعددی در کنگره وجود دارد؛ از جمله مرزبان، راهنما، ایجنت، اسیستانت، دیده‌بان، نگهبان و سایر جایگاه‌ها که هر کدام سطح متفاوتی از آموزش، تجربه و خدمت را نشان می‌دهند. از نگاه کنگره، فلسفه‌ وجودی انسان بر ۲ اصل استوار است: آموزش و خدمت. در کنگره‌۶۰، هم می‌توان آموزش دید برای ساختن یک زندگی نو و هم می‌توان آموزش داد به کسانی‌که نیازمند یادگیری هستند. همچنین می‌توان خدمت کرد به افرادی که روزی در شرایطی مشابه ما قرار داشتند و در عین حال از خدمت دیگران بهره‌مند شد تا زمینه‌ای برای ارتقاء فراهم گردد و این مسئله از دیدگاه کنگره بسیار باارزش است.

همسفر دنیا از لژیون پنجم
عدالت، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟ همان‌طوری که می‌دانیم مثلث کنگره۶۰ شامل: عدالت، معرفت و عمل سالم است. عدالت از معرفت می‌آید و با معرفت و کسب دانش و آگاهی آغاز می‌شود و به عمل صالح و سالم می‌رسیم و به عدالت نزدیک می‌شویم؛ مثلاً اگر در سفر اول درست سفر نکنیم حس‌ها بسته می‌مانند و وقتی حس باز نشود، دچار مشکل می‌شویم و اگر خوب سفر کنیم، حس‌ها باز می‌شوند و بین نیروهای درون عدالت برقرار می‌شود. در زندگی بیرون هم می‌توانیم عدالت را به‌خوبی برقرار کنیم، وقتی‌که وارد کنگره می‌شویم هرچه داریم باید پشت در کنگره بگذاریم و بعد داخل شویم؛ چون که اگر دانایی و آگاهی بود افراد مصرف‌کننده نمی‌شدند. وقتی واژه عدالت مطرح می‌شود، اولین فکری که به ذهن می‌رسد این است که معنای عدالت چیست. در دستور جلسه گفته شده است: آیا همه با هم برابرند؟ خیر، همه با هم برابر نیستند. عدالت به‌معنی برابری نیست. سفراولی یا سفردومی یا کسی‌که راهنما است با سفراولی یا خدمتگزار با رهجویی که خدمت نمی‌کند و حالش خوب نیست برابرند؟ قطعاً نه. آقای مهندس می‌گوید: «هیچ‌کس با کس دیگر برابر نیست.» به‌عنوان مثال؛ وقتی‌که همه ما درگیر اعتیاد هستیم، دلیل بر این نیست که با هم برابریم یا در کتاب۶۰ درجه  آمده است: «آیا بینایان با نابینایان برابرند؟» و یا شخصی‌که منظم و وقت‌شناس است آیا با فرد بی‌نظم برابر است؟ خیر. اعمال یا حرکت‌هایی که ما داریم همه باعث می‌شود که خودمان جایگاه خوب یا بد را بسازیم.

همسفر بنفشه _ و از لژیون پنجم
دستور جلسه «عدالت آیا در کنگره‌۶۰ همه با هم برابرند؟» آرم کنگره‌۶۰ یک مثلث است که از ۳ ضلع معرفت، عمل سالم و عدالت تشکیل شده‌است. ما در کنگره با آگاهی که از طریق آموزش به‌دست می‌آوریم به معرفت می‌رسیم و سپس با انجام دادن عمل سالم می‌توانیم به تعادل و عدالت برسیم. عدالت یعنی هرچیزی در جای درست خودش قرار بگیرد. در کنگره دیدم تمام افراد از نظر آموزش‌ها و برخورد اولیه با هم برابر هستند؛ ولی به این معنی نیست که همه افراد با هم برابرند و این بستگی به خود شخص دارد که چه‌قدر تلاش کند و چه جایگاهی را برای خود فراهم کند. برای مثال: در لژیون ابتدا با همه  سفر اولی‌ها به یک صورت برخورد می‌شود؛ ولی ادامه راه بستگی به خود شخص دارد. اگر مسافر به‌موقع و به‌اندازه شربت OT را نخورد، سی‌دی ننویسد و در یک کلام فرمانبردار نباشد این عین عدالت است که با فردی که درست سفر می‌کند یکی نباشد و برخورد راهنما با هر ۲ یکسان نباشد و یا کسی‌که سال‌ها در کنگره است و کاری انجام نمی‌دهد یکی است؟ در کنگره برخورد با افراد یکسان نیست و با هر شخص طبق جایگاهش برخورد می‌شود و این نمونه کامل از برقراری عدالت در کنگره‌۶۰ است.

ویرایش: واحد سایت
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بیستون کرمانشاه