جلسه نهم از دوره چهل و چهارم کارگاههای آموزشی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی ارتش، با استادی راهنمای محترم مسافر حسام، نگهبانی مسافر امیر و دبیری مسافر صابر، با دستور جلسه "عدالت، آیا تمام افراد در کنگره 60 با هم برابرند؟" در روز شنبه 18 مردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکرم که به من اجازه داده شد تا بتوانم خدمت کنم و از شما عزیزان آموزش بگیرم.
خدا را شکر می کنم که در دانشگاه خوارزمی کنگره 60 مشغول به تحصیل هستم و می توانم از آموزش های کنگره بهره مند شوم و در زندگی مسیری را انتخاب کنم که رو به جلو می باشد.
در مورد دستور جلسه برای اینکه کمی مطلب برای من روشن شود مانند استاد امین که در جزوه جهانبینی از مدل ها استفاده نمودند، در این مبحث نیز از مدل استفاده می کنیم؛ در صور پنهان به دلیل اینکه تعریف مشابهی برای مسئله ای وجود ندارد مجبور می شویم از مدل استفاده نماییم.
سنگی که در پایین کوه قرار دارد به دلیل اینکه در حالت تعادل خود قرار دارد، هیچ میلی ندارد تا از جای خود تکان بخورد، حال اگر کسی این سنگ را بردارد و روی سراشیبی کوه قرار دهد، تعادل این سنگ به هم می خورد و از حالت اولیه خود خارج می شود و بعد از آن شروع به غلط خوردن می کند و تا زمانی که به پایه کوه برسد و تعادل اولیه خود را به دست بیاورد، مسیر خود را ادامه می دهد. هنگامی که گفته می شود در کنگره عدالت همواره در حال میزان کردن ترازوی خویش است، به عنوان انسان من اختیار این را دارم که همواره مسیر خود را انتخاب نمایم و در مسیر ارزش ها و یا ضد ارزش ها حرکت نمایم و این اختیار همواره در سیستم هستی برای انسان جاری و محترم می باشد.
هر کار یا عمل و یا هر فکر و گفتاری که انجام می دهم این ترازوی عدالت را از حالت اولیه خودش خارج می کند؛ از اینجا به بعد عدالت وارد عمل می شود و شروع به میزان کردن ترازوی خویش می نماید و تمام اعمال و کرداری که چه در جهت ارزش ها و یا ضد ارزش ها انجام داده ام را محاسبه می کند و دوباره ترازوی خویش را میزان می کند و پاداش تمام اعمال ارزشی و جزای تمام رفتارهای ضد ارزشی من را واریز یا پرداخت می نماید.
این رویداد برای من دو پیام به همراه دارد، اول اینکه اگر در قبال من بی عدالتی یا اجحافی رخ داد، نباید خیلی نگران باشم و در تلاش باشم تا حتما عدالت را در قبال فرد ظالم جاری کنم، به این دلیل که عمر و انرژی من از بین می رود و باید بدانم که خود عدالت این کار را برای من انجام خواهد داد و این مسئله برای من دلگرمی شد تا خیلی اوقات بتوانم گذشت کنم و موضوع را به عدالت بسپارم، به این دلیل که عدالت همواره در حال میزان کردن ترازوی خویش می باشد و فرد ظالم بدون شک به تقاص بی عدالتی که در حق من انجام داده است خواهد رسید و این موضوع تا حدودی کمک کرد تا از تقلاهای خود دست بکشم و اجازه بدهم ترازوی عدالت کار خودش را انجام بدهد.
پیام دومی که برای من حاصل می شود این است که سعی کنم افعال و کردارم را با ترازوی عدالت میزان کنم، به عبارتی دیگر خودم به یکی از مجریان عدالت تبدیل شوم، نه تنها عدالت را اجرا کنم، بلکه بتوانم عدالت را بپذیرم و تحمل کنم و با این ترازو وارد جنگ نشوم و نخواهم آن را به نفع خودم بچرخانم به این دلیل که از کنترل من خارج می باشد.
بخش دوم دستور جلسه که سوال می کند آیا تمام افراد در کنگره با هم برابرند، باید گفت که در ابتدای ورود، تمامی افراد با یکدیگر برابر هستند، اما بعد از مدتی در کنگره به دلیل وجود جایگاه های خدمتی، جایگاه ها عوض می شود و به دلیل حرکتی که فرد مسافر یا همسفر انجام می دهد شروع به تغییر جایگاه خودش می نماید؛ دلیل اصلی اینکه در کنگره همه با هم برابر نیستند وجود جایگاه ها می باشد.
در کنگره جایگاه های خدمتی متفاوتی از قبیل نگهبانی، دبیری، مرزبانی و غیره وجود دارد و همچنین جایگاه هایی وجود دارد که افراد باید برای به دست آوردنش تلاش نمایند.
بعد ازینکه من تلاش کردم و خودم را تغییر دادم، کنگره 60 نیز جایگاه های خودش را در اختیار من قرار می دهد و اینجا عدالت اجرا می شود و هر کس به اندازه تلاشی که می کند به جایگاهی از میزان عدالت دست پیدا میکند و نتیجه آن تعادل می شود.
هر زمان افراد در جایگاهی که لیاقت آن را دارند قرار بگیرند تعادل برقرار می شود و نتیجه حاصل از تعادل حال خوش می باشد و تعادل محصول عدالت می باشد.
تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر محمد از لژیون دوازدهم
- تعداد بازدید از این مطلب :
113