اندکی تامل

سلام دوستان مژده هستم یک همسفر

آیا عدالت؛ یعنی همه‌چیز برای همه برابر باشد یا مفهومی عمیق‌تر در دل آن نهفته است؟ بسیاری از ما زمانی که واژه عدالت را می‌شنویم، ناخودآگاه به برابری فکر می‌کنیم. اما واقعیت این است که عدالت همیشه به معنای برابری مطلق نیست؛ بلکه قرار گرفتن هر چیز در جایگاه واقعی خودش است.

در زندگی روزمره، گاهی عدالت را به‌گونه‌ای تفسیر می‌کنیم که به نفع خودمان یا عزیزانمان تمام شود. بر فرض وقتی مشکلی برای فرزند یا نزدیکانمان پیش می‌آید، بلافاصله احساس می‌کنیم عدالت رعایت نشده است. اما اگر همان مشکل برای فردی غریبه پیش بیاید، شاید چنین احساسی نداشته باشیم. این نوع نگاه خودخواهانه است، نه عدالت واقعی.

در کنگره با جهان‌بینی تازه‌ای روبرو می‌شویم. یاد می‌گیریم که عدالت به معنای نتیجه تلاش، انتخاب‌ها و عملکرد انسان‌ها است که جایگاه آن‌ها را مشخص می‌کند. همان‌طور که جناب مهندس دژاکام می‌فرمایند: «انسان چیزی نیست، جز سعی و تلاشی که می‌کند».

در کنگره بارها شاهد هستیم که افراد با تلاش مستمر، آموزش پذیری و عمل سالم از پایین‌ترین نقطه به جایگاه‌های درخشان می‌رسند؛ چون یاد گرفته‌اند که هیچ‌چیزی تصادفی نیست. جایگاه هر فرد، چه استاد دانشگاه و چه یک مصرف‌کننده، حاصل عملکرد خودش است. برخورد جامعه با این افراد هم بر اساس همین جایگاه‌ها متفاوت است؛ چراکه جایگاه‌ها را خود انسان‌ها می‌سازند.

عدالت یکی از اضلاع مثلث مهم در کنگره60 است که دو ضلع دیگر آن معرفت و عمل سالم هستند. کسی که این سه را هم‌زمان داشته باشد، عدالت را نه‌فقط می‌فهمد؛ بلکه آن را در زندگی جاری می‌کند. از تجربه شخصی که خودم بگویم: «هر زمان که احساس بی‌عدالتی داشتم، با اندکی تأمل متوجه شدم که منصفانه نگاه نکرده‌ام».

اگر واقعاً مسئولیت انتخاب‌هایم را بپذیرم، آنگاه درمی‌یابم که نتیجه‌ای که امروز به آن رسیده‌ام، حاصل همان انتخاب‌ها است. رنج‌های زندگی نیز بدون دلیل نیستند. گاهی رنج و سختی، معلم‌هایی بزرگ برای ما و البته آینه‌هایی برای بازبینی مسیرمان هستند. دنیا جای آزمون است و ما با رفتار، تفکر و عملکرد خود در حال پاسخ دادن به این آزمون هستیم.

خداوند هیچ‌کس را بی‌حساب رنج نمی‌دهد. او به ما اختیار داده تا راه را انتخاب کنیم و این اختیار، اساس عدالت الهی است. اگر ما حق انتخاب نداشتیم مفاهیمی چون خیروشر و یا رشد و سقوط بی‌معنا بودند. عدالت خدا را نباید فقط در یک‌لحظه یا یک اتفاق سنجید. باید آن را در کلیت زندگی، در ظاهر و باطن، جسم و روح و دنیا و آخرت دید.

شاید آنچه امروز سخت و ناعادلانه به نظر می‌رسد، مقدمه یک بیداری یا آرامش بزرگ‌تر باشد و شاید نعمتی که داریم خودش آزمونی پنهان باشد. عدالت خداوند همانند ترازویی دقیق است؛ نه چیزی را فراموش می‌کند و نه چیزی را زیاد می‌نویسد. اگر اکنون حکمت چیزی را نمی‌دانیم؛ پس چه بهتر است که قضاوت نکنیم، صبر کنیم، آموزش ببینیم و با چشم دل نگاه کنیم. درنهایت وقتی بامعرفت، عمل سالم در مسیر ارزش‌ها حرکت کنیم، آنگاه عدالت را نه‌تنها در ذهن؛ بلکه در زندگی‌مان حس خواهیم کرد.

رابط خبری: همسفر ساحل رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون یکم)
ویرایش و ارسال: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر محترم (لژیون چهاردهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی آکادمی