ایمان بدون عمل، ارزشی ندارد

جلسه‌ی هفتم از دوره سی‌ام سری کارگاه‌های آموزشی، خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی رودهن با استادی مرزبان محترم مسافر سلیمان، نگهبانی مسافر محمود و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه «وادی پنجم و تاثیر آن روی من» روز چهارشنبه ۱ تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.



خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان سلیمان هستم یک مسافر، امیدوارم خداوند بر زبان ما کلماتی را جاری کند که حتی یک نفر از این جمع جواب سؤالش را بیابد. وادی پنجم و برداشت من از آن؛ در این وادی به من می‌گوید که نشستن و تنها تفکر کردن، هیچ کمکی به انسان نمی‌کند و مثال: با حلواحلوا کردن دهان شیرین نمی‌شود یا به فرض اگر من برای درمان بیماری به بهترین متخصص مراجعه کنم و بهترین داروها را برایم تجویز کند، اما داروها را در یخچال بگذارم و از آنها استفاده نکنم، به هیچ دردی نمی‌خورد، دارو زمانی به من کمک می‌کند که از آن استفاده کنم.
OT زمانی به من کمک می‌کند که درست و بهینه از آن استفاده کنم، اگر آن طور که دلم می‌خواهد، استفاده کنم، هیچ سودی ندارد. همین‌طور این دستور جلسات به‌گونه‌ای است که نه‌تنها من آن‌ها را می‌آموزم، بلکه تبدیل به توانایی‌های من می‌شوند، پس لازمه آن این است که من به آن‌ها عمل کنم. ایمان بدون عمل حرف ارزشی ندارد، اگر به اندازه دنیا اطلاعات و آگاهی داشته باشم، اما وقتی به آنها عمل نکنم، هیچ‌گونه کمکی در زندگی به من نخواهد کرد.

در این وادی برای این که به من نشان دهد حرکت درست چگونه است و باید چگونه عمل کرد، هفت مورد را ذکر می‌کند؛ دوری از ضدارزش‌ها در مرحله نخست قرار دارد، دوم خودداری که به من می‌گوید: اگر سر یک مسئله گیر کردم و نمی‌دانستم انجام‌دادن یا ندادن آن درست است یا درست نیست، بهتر است که انجام ندهم. بعدی قناعت؛ یعنی از کمترین چیزی که دارم، بیشترین استفاده را داشته باشم، یک بخش دیگر هم می‌گوید که؛ تجسس، قضاوت و غیبت نکنم که در مورد این موضوعات دستور جلسه جداگانه هم داشته‌ایم و صحبت شده است. یک بخش دیگر در مورد پس‌انداز می‌گوید: این بسیار خوب است که هر انسانی به فکر آینده خودش باشد، ولی برداشت من از این مورد این است که اگر قرار است من پولی را پس‌انداز کنم، بهتر است برای روز مبادا نباشد، بلکه از همان ابتدا بدانم که این پول را برای خرید چیزی یا مجلس عروسی کنار می‌گذارم.
در مورد صبر هم سخن می‌گوید، در آخر رضا، توکل و تسلیم؛ برداشتم این است که این دنیا، الهی راضی‌ام به رضای تو است، یعنی ما در یک بازی هستیم، یک سری اتفاقات که البته ما اسمشان را مشکلات گذاشته‌ایم، قرار است ما را ناراحت کنند و ما هم قرار نیست ناراحت بشویم.
در آخر باید بگویم: الهی راضی‌ام به رضای تو، چون قطعاً خداوند و مجموعه‌ای که وصل به خداوند است، هیچ‌وقت اشتباه نمی‌کند، هر اتفاقی که می‌افتد درست و به جا است، حال اگر کل این مجموعه بایدها و نبایدها را در نظر داشته باشیم، من اگر بدانم که چرا باید و چرا نباید این کار را انجام دهم، بیشتر به من کمک می‌کند و راحت‌تر آنها را انجام می‌دهم.

در ادامه تقدیر از نفرات برتر آزمون داخلی تیرماه نمایندگی رودهن؛

مسافر اکبر، رهجوی راهنمای محترم مسافر عباس:

مسافر حسین، رهجوی راهنما محترم مسافر رحیم:

عکاس: مسافر علی
تنظیم و ارسال: مسافر منصور