اولین جلسه از دوره سیام، سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی عطار نیشابوری، ویژه مسافران، در روزهای یکشنبه، با استادی: مسافر محمد و نگهبانی: مسافر حسین دبیری: مسافر ابوالفضل، با دستور جلسه «وادی پنجم و تأثیر آن روی من» در تاریخ ۲۹/ ۴/ ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.
سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر، خداوند را شکر میکنم، یکبار دیگر این جایگاه را تجربه کنم و از شما دوستان آموزش بگیرم. در مورد دستور جلسه، وادی پنجم «در جهان ما تفکر، قدرت مطلق نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل مینماید.» وادیها یک قانون است، راه و روش درست زندگی را به ما آموزش میدهند، برای پروسه درمان اعتیاد در کنگره ۶۰، یک مسافر برای اینکه به درمان برسد، باید در راستای به تعادل رسیدن اضلاع مثلث درمان، یعنی، جسم، روان و جهانبینی، حرکت کند. وادیها زیرمجموعه جهانبینی است، جناب مهندس دژاکام میفرمایند، ما وارد هر وادی میشویم باید درک عمیق و مفید از آن وادی داشته باشیم و با آگاهی و اطلاعات وارد وادی بعدی بشویم.

وادی اول تا چهارم وادیهای نظری و تئوری هستند و خطوط فکری ما را برای حرکت درست ترسیم میکند. در وادی اول، با موضوع تفکر و نقش حیاتی آن در زندگی تکامل آن آشنا میشویم. در وادی دوم، آموختیم هیچکدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم، آموختیم احساس بیهودگی و پوچی ناشی از اعتیاد و مصرف مواد، با حرکت درست و اصولی از بین میرود. در وادی سوم، یاد گرفتیم فقط و فقط روی توانایی خودمان حساب بازکنیم و بههیچوجه در مسیر حرکتمان انتظار کمک از دیگران نداشته باشیم و تنها کسی که باید بار اعتیاد را حمل کند، فقط خود ما هستیم؛ و در وادی چهارم آموختیم مسئولیت زندگی بر عهده خود ما است نه خداوند، نباید مسئولیت زندگی حیاتی خود را به خداوند واگذار نماییم از خویش سلب مسئولیت نماییم؛ زیرا مسئولیت تمام شکستها، تخریبها، خود ما هستیم و باید مسئولیت همه اینها را باید بپذیریم و حرکت کنیم، آنگاه مورد رحمت، بیانتهای، باریتعالی قرار خواهیم گرفت؛ و ما آماده حرکت میشویم، زیرا: وادی پنجم، فرمان حرکت را صادر میکند.
وادی پنجم، با صراحت تمام میگوید، باید حرکت کنی تا حرکت نکنی، اتفاقی نخواهد افتاد. فکر و تفکر تنها حلال مشکلات نیست، باید خطوط تفکر و فکر را از قوه به فعل تبدیل کنید. دقیقاً این وادی برای من مسافر، سفر اولی است، تصورات ذهنی، در درمان اعتیاد را در ذهن خودم تصویرسازی کردم، بهطور مثال: خود من ۲۰ سال مصرفکننده مواد بودم و همیشه فکر و تفکر درمان اعتیاد را داشتم، اما هیچ حرکتی انجام نمیدادم، فقط به خداوند توکل میکردم. فکر کردن بهتنهایی هیچ کاری از پیش نمیبرد، باید حرکت کرد. در متن وادی پنجم با ۷ آیتم بسیار مهم که چگونگی حرکت ما را در مسیر درمان ترسیم میکند. آشنا میشویم.۱-دوری از ضد ارزشها: مثلاً از خوردن مشروبات الکلی، دروغ گفتن غیبت کردن شهادت نادرست دادن، به حریم دیگران تجاوز کردن و در کار دیگران تجسس کردن و غیره خودداری کنیم.۲-خودداری: در کنگره ۶۰ باید یاد بگیریم ز بعضی حرفها و انجام بعضی کارها بایستی خودداری نماییم.
۳-قناعت: ما بایستی یاد بگیریم که بتوانیم با حداقل امکانات بهترین شرایط را برای زندگی کردن فراهم نماییم و همزمان بهگونهای برنامهریزی کنیم که بهمرورزمان، پایههای مالی زندگی خودمان را مستحکم و استوار نماییم.۴-صبر: بازهم اگر به طبیعت بنگریم، درخواهیم یافت که طبیعت برای مهیاکردن تولیدات خودش همیشه نیاز به زمان دارد، مثلاً: یک درخت میوه از زمان کاشت نیاز به زمان و نگهداری دارد تا به آن محصول یا میوه برسد. نهایتاً، پس از صبر نوبت به پیروزی است و پایان شب سیاه، سفید است.۵، قضاوت، کسی که میخواهد قضاوت کند باید از دانش و آگاهی لازم برخوردار باشد؛ و قضاوت نادرست از روی جهل و نادانی انجام میگیرد.
۶-پسانداز: یکی از نکاتی مهمی میتواند تا حدودی مسیر درمان را هموار نماید پسانداز کردن است، این پسانداز میتواند، مادی یا معنوی باشد پسانداز برای تمام انسانها یک ضرورت است. ۷-توکل: در تمامی مراحل مختلف زندگی با تفکر و تلاش و کوشش حرکت میکنیم و همواره به قدرت مطلق توکل میکنیم و او را وکیل خود قرار دهیم و نظر، به هدایت و حمایت او داشته باشیم. کلام آخر: در وادی پنجم؛ بایستی ساختار فکری خود را به ساختارهای عملی و اجرایی تبدیل کنیم، بهطور مثال: راهنمایان کنگره ۶۰ که ساختارهای فکری خود را به ساختارهای عملی تبدیل کردهاند و در حال خدمت کردن هستند. از بنیان کنگره ۶۰، جناب مهندس دژاکام و خانواده محترمشان تشکر میکنم که بستر درمان اعتیاد فراهم کردند.

تایپ و نگارش: مسافر عباس لژیون دوازدهم
عکاس: مسافر مجتبی و مسافر مصطفی لژیون دوازدهم
- تعداد بازدید از این مطلب :
185