پنجمین جلسه از دوره پانزدهم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی کاشمر به استادی همسفر آرام، نگهبانی همسفر اعظم و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی پنجم (در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل مینماید.) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۳۰ تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
از نگهبان و دبیر جلسه سپاسگزارم که به من اجازه دادند خدمت کنم و آموزش بگیرم. دستور جلسه در مورد وادی پنجم و تأثیر آن روی من است. وقتی من وارد کنگره شدم راهنمایم سیدها را به من معرفی کرد و گفت: باید این سیدیها را بنویسم، آنقدر این وادیها برایم جالب بود که ابتدا از وادی اول تا وادی دهم را نوشتم و بعد سیدیهای دیگر مانند سیدیهای استاد امین را نوشتم.
خوشحالم که امروز هم به خاطر علاقهام به وادیها، وادی پنج را استاد جلسه نشستهام. در چهار وادی اول به این ساختار فکری رسیدهایم که اگر بخواهیم زندگیمان را درست کنیم اول باید تفکرمان درست شود. وادی پنجم اهمیت زیادی دارد به خاطر اینکه ما قرار است وارد مرحله عملیاتی شویم. در چهار وادی اول با یکسری مسائل آشنا شدیم. در وادی پنجم میگوید: حالا که به آگاهی رسیدهای؛ باید قدم برداریم و اگر من ساختار ذهنی را عملیاتی نکنم هیچ فایدهای ندارد؛ مثلاً من در ذهنم تصمیم میگیرم که از فردا ورزش کنم؛ اما تا زمانیکه این فکر از قوه به فعل درنیاید هیچ فایدهای ندارد.
یکی از جهانها جهان ذهنی است که از جهان فیزیکی و جهان خواب بزرگتر و عظیمتر است، بزرگتر است بهخاطر اینکه ما خیلی از کارهایمان را در جهان ذهنمان برنامهریزی میکنیم، مقدمه آن در ذهن برنامهریزی میشود، عظیمتر است بهخاطر اینکه در ذهن هرچه تصور شود ترسیم میگردد؛ یعنی شو شود مثلاً اگر من در ذهنم بخواهم یک زرافه شاخدار با کله شیر تصور کنم به راحتی این تصویر در ذهنم ترسیم میشود. اینقدر این جهان عظیم است که اگر من جهان ذهنم را درست کنم میتوانم وارد مرحله عملیاتی شوم.
در وادی پنجم میگوید: ابتدا باید به آرامش برسیم برای آرامش باید پاکسازی را از خود شروع کنیم و یکسری قدمهایی را برداریم. اولین قدم دوری از ضد ارزشها است که حتماً باید بدانم در درون من چه گرههایی وجود دارد که با آموزشهای کنگره میتوانم ذرهذره این گرهها را پیدا کنم.
مسئله بعدی خودداری است؛ یعنی من وقتی یک کاری را نمیدانم درست است یا غلط و در مورد آن تصمیم مشورت هم گرفتهام؛ اما به نتیجهای نرسیدهام باید از انجام آن کار خودداری کنم. قدمهای بعدی قناعت، صبر، پسانداز، توکل، رضا و تسلیم است. در مورد قناعت خیلی تأکید شده است که هم باید خودمان قناعت و صرفهجویی کنیم و هم به فرزندانمان آموزش بدهیم این موضوع عملیاتی نخواهد شد مگر اینکه من از خودم شروع کنم. من تا خودم پسانداز نکنم فرزند من هم یاد نخواهد گرفت.
نکته آخر توکل، تسلیم و رضا که من باید در سختیها و چالشهای زندگیام به خدا توکل داشته باشم و اگر توکل نداشته باشم ناامید میشوم؛ باید راضی باشم به آنچه خداوند برایم مقدر کرده و در مقام تسلیم هم نباید هیچگونه اعتراضی داشته باشم و هر آنچه برای من اتفاق میافتد تلاش کنم و راضی باشم به رضای خداوند.

مرزبانان کشیک: همسفر سمیه و مسافر هادی
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر گلناز رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی کاشمر
- تعداد بازدید از این مطلب :
165