وادی پنجم یعنی عملی کردن فکر و اندیشه

مشارکت همسفر اکرم:

جناب آقای مهندس می‌فرمایند: آنچه در جهان ذهنی ما است، ساختارهایی است که با تفکر شکل می‌گیرد. حوزه تفکر از وادی اول تا وادی چهارم تا حدودی راه را به ما نشان می‌دهد و حال وقت آن است که با قدم گذاشتن در وادی پنجم وارد مرحله عملیاتی یعنی همان به عمل در آوردن فکر و اندیشه شویم. ایشان اشاره کردند در وادی پنجم بخش اول مسئله قناعت بررسی شد. قناعت به این معنا است که بتوانیم از کمترین امکانات، بهترین و بیشترین راندمان را دریافت کنیم و برای بهتر متوجه شدن این موضوع می‌توان همیشه طبیعت را الگوی خویش قرار داد برای مثال، درختی که با آب و کود می‌تواند بهترین و با کیفیت‌ترین محصول را داشته باشد؛ پس انسان هم بایستی توجه لازم را داشته باشد و قناعت را در تمامی سطوح زندگی به کار ببرد؛ همچنین جناب مهندس در ادامه در مورد صبر فرمودند: صبر عبارت است از پشت سرگذاشتن، طی کردن یا تحمل زمان همراه با تلاش و کوشش لازم برای رسیدن به هدف تعیین شده است. 

کلمه صبر از گیاهی که به شدت تلخ می‌باشد، اقتباس شده است؛ بنابراین صبر یکی از پارامترها و جزء ابزار مهم زندگی است که باید انسان آن را فرا گیرد و بیاموزد که بعد از صبر، پیروزی است و خداوند همواره با صابرین است. آنچه از سخنان جناب مهندس دژاکام در مقوله صبر برداشت می‌شود به این صورت است که صبر یک فضیلت اخلاقی است که می‌تواند کلید سعادت و رستگاری انسان باشد این خصلت ارزشمند می‌تواند انسان را در برابر سختی‌ها، مشکلات، وسوسه‌ها و... مقاوم سازد تا بتواند به پیروزی و قرب الهی برسد. ما انسان‌ها باید ایمان خود را به خداوند یکتا تقویت نماییم. صبوری حضرت زینب بر مصائب دشت کربلا، خود گواه این موضوع است که دفاع از ولایت و حفظ پیام عاشورا خود نشان دهنده استقامت آن حضرت و عمق ایمان ایشان به مقام باری تعالی بود. 

حضرت علی علیه‌السلام نیز فرموده‌اند: صبر در کارها همانند سر در بدن است؛ همان‌طور که وقتی سر از بدن جدا شود، بدن فاسد می‌شود هنگامی هم که صبر از کارها جدا شود کارها تباه می‌شوند در نهایت باید دانست که صبر تنها تحمل کردن نیست بلکه شامل مهارت در مدیریت احساسات و واکنش‌ها در شرایط خاص و دشوار است، صبر به انسان این امکان را می‌دهد که ابتدا آرامش خود را در برابر مشکلات حفظ کرده و سپس با دیدی منطقی به دنبال راه حل گردد و تا رسیدن به هدف و پیروزی، قدرت تحمل خود را بالا ببرد و هیچ‌گاه در مقابل مشیت الهی اصرار یا ناسپاسی نکند.

مشارکت همسفر فرزانه:

در وادی پنجم گفته می‌شود در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست بلکه توأم با رفتن، آن را کامل می‌نماید ما چهارده‌ تا وادی داریم که از وادی اول تا وادی چهارم برای درست فکر کردن است؛ ولی وادی پنجم به ما می‌گوید: ما فکری که در ذهن‌ داریم باید عملی کنیم مثلاً من به چند رشته ورزشی علاقه دارم؛ ولی عملی کردن آن‌ها مهم است. هر موقع بخواهیم از ضدارزش دوری کنیم باید راهکار مناسبی انتخاب کنیم اینکه من هر روز بگویم امروز این کار را انجام می‌دهم؛ ولی فردا آن کار را انجام دهم و این فقط در ذهن من باشد، فایده‌ای ندارد؛ همچنین تأثیری ندارد حتماً باید آن را عملی کنم.

آقای مهندس در وادی پنجم از چند جهان صحبت می‌کنند جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، جهان ذهنی و جهان خواب مثلاً بعضی افراد دست به خود‌کشی می‌زنند یعنی تمام ذهن‌ آنها به طرف مسائل منفی می‌رود و همین‌طور بر عکس. جهانی که ما در آن زندگی می‌کنیم همه اختیارات آن با ما است که مسیر درست یا غلط را انتخاب کنیم همه ما باید با آموزش‌هایی که در کنگره می‌بینیم راه درست را پیش بگیریم. وادی پنجم می‌گوید: باید حرکت کنی و تا حرکت نکنی، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. تفکر کردن به تنهایی حلال مشکلات نیست. من همسفر باید حرکت کنم با حرکت کردن تفکرات من کامل می‌گردد و من را به هدفی که می‌خواهم می‌رساند به عبارتی دیگر تفکرات من تا زمانی که حرکت نکنم از قوه به فعل تبدیل نمی‌شوند با استفاده از تفکر می‌توانم هر چیزی را که در ذهن من است، خلق نمایم.

مشارکت همسفر عصمت:

در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. وادی پنجم در مورد ساختارهای ذهنی و چگونه باید آن‌ها را به عمل تبدیل کنیم است. جهان ذهنی مقدمه‌ای برای برنامه‌ریزی است و ما تمرین می‌کنیم تا ساختارها و تفکرات خود را از قوه به فعل درآوریم و باید از حالت اضطراب، ترس و عدم اعتماد به نفس خارج شویم و به مرحله آرامش برسیم. باید تزکیه و پالایش را از خودمان شروع کنیم که شامل پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم است. وادی پنجم می‌گوید: از جهان ذهنی باید قدم به جهان عملیاتی و عمل پا بگذاریم یعنی آنچه در ذهن بوجود آمده و نقشه آن را کشیدی؛ همچنین اجرا کردی حالا باید بیرون اجرا کنی و باید بیرون آیی به جهان ذهنی قدم بگذاری و به جهان عینی و بیرونی آن را عملیاتی کنیم وگرنه به هیچ دردی نمی‌خورد زمانی که پندار ما سالم باشد یعنی کار و اندیشه سالم، کردار سالم، گفتار سالم داشته باشیم.

زمانی که گفتار ما سالم باشد آن وقت کردار ما نیز سالم می‌گردد وقتی اندیشه ما سالم باشد تفکرات به‌صورت خودکار به گفته‌های سالم تبدیل می‌شود در این وادی ۷‌ راهکار برای ما بیان شده تا ما بتوانیم حرکت درست و اصولی داشته باشیم که این ۷ راهکار عبارتند از: ۱) برگشت از ضد‌ارزش‌ها، ما باید از ضد‌ارزش‌ها دوری کنیم تا روان و درون ما به آرامش برسد. وضعیت ارزش‌ها، ما را از راه صراط‌ مستقیم دور می‌کنند و ما را از مسیر منحرف می‌کنند. ۲) خودداری است مثلاً اگر کاری را که می‌دانیم اشتباه است نباید آن را انجام دهیم و خودداری کنیم.

۳) قناعت کردن اینکه باید هر چه که داریم قدردان آن باشیم، شکرگزار باشیم و از کمترین امکانات، بهترین‌ها را بوجود آوریم. ۴) صبر یعنی پشت سر گذاشتن، طی کردن و تحمل کردن زمان همراه با تلاش و کوشش برای رسیدن به هدف. ۵) تجسس کردن و غیبت کردن است ما نباید در مورد کسی تجسس کنیم اگر تجسس کردیم وارد مرحله قضاوت می‌شویم بعد از قضاوت شروع به غیبت کردن پشت سر او می‌شویم. ۶) پس‌انداز کردن، باید یاد بگیریم که پس‌انداز کنیم که بسیاری از مشکلات مالی ما با پس‌انداز کردن برطرف می‌شود. ۷) توکل، رضا، تسلیم در این مرحله ما یاد می‌گیریم که باید تلاش و کوشش کنیم؛ ولی نتیجه‌ آن را به خداوند بزرگ بسپاریم.

مشارکت همسفر آرام:

در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست بلکه با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید در وادی پنجم ساختارهای ذهنی را باید به عمل تبدیل کنیم و راهکارهای مناسبی برای عملیاتی کردن به ما می‌دهد در این وادی ۷‌ راهکار برای ما بیان می‌شود تا بتوانیم حرکت درست و اصولی داشته باشیم و به اهداف خود برسیم این ۷‌ راهکار عبارتند از: ۱) برگشت از ضد‌ارزش‌ها: باید از اعمال ضد‌ارزشی پرهیز کنیم؛ زیرا اعمال ضد‌ارزشی، مسیر ما را منحرف می‌کند و از صراط‌ مستقیم دور شده و به این ترتیب راه رسیدن به اهداف، دور از دسترس ما می‌شود. ۲)خودداری: بعضی اوقات برای انجام دادن کاری هر چه فکر می‌کنیم به نتیجه نمی‌رسیم نمی‌دانیم انجام آن کار به نفع ما است و یا به ضرر ما عقل سالم حکم می‌کند که باید از انجام آن کار خودداری نماییم. ۳)قناعت: ما بایستی یاد بگیریم که بتوانیم با حداقل امکانات، بهترین شرایط را برای زندگی کردن فراهم نماییم و همزمان به‌ گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که به مرور زمان پایه‌های مالی زندگی خود را مستحکم نمائیم.

۴)صبر: صبر وارد است از پشت سر گذاشتن یا طی کردن و یا تحمل زمان همراه با تلاش و کوشش لازم برای رسیدن به اهداف تعیین شده که گاهی اوقات صبر سخت و بسیار تلخ؛ همچنین طاقت فرسا می‌باشد؛ چون پس از صبر، نوبت پیروزی است. ۵)تجسس، قضاوت، غیبت: باید یاد بگیریم که در زندگی‌ از تجسس کردن، قضاوت و غیبت پرهیز کنیم؛ چون مثل یک دیوار پوسیده روی سر انسان خراب می‌شود. ۶)پس‌انداز: یکی از نکاتی که می‌تواند تا حدودی مسیر زندگی را هموار نماید پس‌انداز کردن است، پس‌انداز کردن خود معجزه‌ای دارد که تا به آن دست نیابیم متوجه قدرت و برکت آن نخواهیم شد. ۷)توکل، رضا، تسلیم: در این مرحله باید تفکر، تلاش، کوشش و حرکت کنیم و همواره به قدرت مطلق توکل کنیم و از او بخواهیم ما را در مراحل زندگی یاری نماید.

مشارکت همسفر زهرا.ن:

وادی پنجم می‌گوید: در جهان ما، تفکر، قدرت مطلق حل نیست بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. ما انسان‌ها در سه جهان زندگی می‌کنیم. ۱ـ جهان فیزیکی: جهانی که در آن زندگی می کنیم. ۲ـ جهان خواب: ناخودآگاه در آن زندگی می‌کنیم. ۳ـ جهان ذهنی: زندگی در جهان ذهنی است که از جهان ذهنی وارد مرحله عملیاتی می‌شویم و تمام مسائل از خوب و بد در این جهان به فعل تبدیل می‌شود. در این وادی عنوان می‌کند که باید حرکت کنیم و تا حرکت نکنیم هیچ اتفاقی نخواهد افتاد و دو نکته لازم و ضروری به نظر می‌رسد. 

۱ـ تفکر و تشکیل ساخت مناسب است. ۲ـ به اجرا درآوردن ساختار ذهنی؛ بنابراین اگر ما نتوانستیم ساختار تفکر خود را تبدیل به ساختارهای عملی نماییم هیچ‌گاه به نتیجه نمی‌رسیم. پس برای به اجرا درآوردن ساختارهای فکری و تبدیل آن به ساختارهای عملی بایستی از حالت اضطراب، ترس، عدم‌ اعتماد به نفس، ناامیدی و سایر نکات منفی خارج شد تا به آرامش قدم بگذاریم تا اجرایی کردن خواسته‌های ما عملی باشد و برای رسیدن به آرامش بایستی پاک‌سازی و سازندگی را از خود آغاز نماییم و برای اصلاح اخلاق، رفتار، کردار و منش خود در کل بایستی سه اصل پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم را همیشه در نظر داشته باشیم؛ چون وقتی که اندیشه و تفکرات ما سالم باشد به‌صورت خودکار، گفتار ما هم سالم خواهد شد و زمانی که گفتار‌ سالم شود به‌طرف کردار سالم و یا عمل صالح و صلح‌آمیز هدایت خواهیم شد.

پس برای تبدیل انسان بی‌تعادل و کاملاً به هم ریخته به انسان‌های با تعادل و موجه نیز فقط یک راه وجود دارد و آن هم تزکیه و پالایش انسان است یعنی دوری از ضد‌ارزش‌ها و رفتن به‌طرف ارزش‌هاست و برای خروج یا صعود از اضطراب، نگرانی، پریشانی، ناامیدی و بیماری به‌طرف رهایی یکسری پله‌ها را باید طی کنیم: ۱ـ برگشت از ضدارزش‌ها ۲ـ خودداری ۳ـ قناعت ۴ـ صبر ۵ـ تجسس، قضاوت ،غیبت ۶ـ پس‌انداز ۷ـ توکل، رضا، تسلیم است اگر ما این موارد را در زندگی کاربردی و عملی کنیم یک زندگی کاملاً موفق و خوبی خواهیم داشت.

رابط خبری و ویراستاری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محیا (لژیون سوم)

ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مهدیه( لژیون اول) 

 همسفران نمایندگی کریمان