این سیدی هم همانند تمام سیدیهای آقای مهندس؛ سراسر آموزش بود. امیدوارم روزی برسد که بتوانم تمام فرمایشات جناب مهندس را در زندگیام به کار ببندم و اجرایی کنم. من هم شنیده بودم که انسان، غمش بیپایان و شادیاش زودگذر است و پیش خودم فکر میکردم که این حتماً به خاطر آن است که من هم جزء بندگان ناشکر خدا هستم و نعمتهایی را که به من داده بهخوبی نمیبینم. اما هرگز به عمق این علت فکر نکرده بودم.
در این سیدی متوجه شدم که دلیل اصلی، نیازمند بودن انسان است. انسان به غذا، پوشاک و حتی بیش از حد به عزیزانش پدر، مادر، فرزند و... وابسته است. همین وابستگیها همیشه در من نگرانی و یک غم خفیف ایجاد میکرد. البته بیتردید، کمی هم از کم بودن توکل من به قدرت مطلق تأثیرگذار بوده است. من بهخاطر آموزش ندیدن؛ از خودم بیش از حد انتظار داشتهام.
اما آقای مهندس با صحبتهای شیوا و زیبایشان، باعث شدند من با خودم بیشتر آشنا شوم و با خودم آشتی کنم. و این آشتی با خود؛ باعث شد خدا را بیشتر و بیشتر دوست داشته باشم، محبتهایش را بیش از همیشه ببینم و از او سپاسگزار باشم. طبق فرمایشات جناب مهندس؛ ما با این قفسی که با نگرانیها، غم، اندوه و زیادهخواهیها برای روح خود ساختهایم، تنها از طریق آموزشها و جهانبینی میتوانیم شادتر زندگی کنیم.
منبع: سیدی پرواز
نویسنده: همسفر زیبا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم)
رابط خبری: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر پریناز رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی حر
- تعداد بازدید از این مطلب :
13