از تفکر تاعمل؛ حرکت در مسیر وادی پنجم

هفتمین جلسه از دور بیستم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی ویژهٔ مسافران نمایندگی یحیی زارع میبد، با استادی مرزبان محترم، مسافر سعید، نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافر داود، با دستور جلسه «وادی پنجم و تأثیر آن روی من»، در روز یک‌شنبه، بیست‌وپنجم تیرماه ۱۴۰۴، رأس ساعت ۱۷ آغاز شد.

خلاصه سخنان استاد:
دستور جلسه این هفته، «وادی پنجم و تأثیر آن روی من» است. ما از وادی اول تا چهارم آموختیم که همه‌چیز با تفکر آغاز می‌شود؛ یعنی برای انجام هر کاری، ابتدا باید تفکر کنیم. اما در وادی پنجم، به ما آموزش داده می‌شود که تفکر به‌تنهایی کافی نیست، بلکه باید با حرکت و عمل همراه باشد. اگر آنچه را آموخته‌ایم به‌کار نبندیم و در یک نقطه ساکن بمانیم، دچار مشکل خواهیم شد.

تفکر، تصویرسازی ذهنی و خیال‌پردازی بسیار ساده‌اند، اما به مرحله‌ی اجرا رساندن آن‌ها سخت‌تر است و نیاز به آموزش، صبر و تلاش دارد. در زمان اعتیادم، بسیار خیال‌پردازی می‌کردم و حرکت هم داشتم؛ اما به دلیل نداشتن آموزش و آگاهی، شکست می‌خوردم. اما وقتی وارد کنگره شدم و آموزش‌ها را دیدم، متوجه شدم که اگر تمام قوانین کنگره را رعایت نکنم، ورزش را جدی نگیرم، به حرف راهنما و خدمتگزاران گوش ندهم و حرمت‌ها را حفظ نکنم، هیچ اتفاق مثبتی در زندگی‌ام نخواهد افتاد.

در کنگره مسیر و راه کاملاً مشخص است. راهنما، خودش مصرف‌کننده بوده و تمام مشکلاتی را که ما امروز در سفر تجربه می‌کنیم، از سر گذرانده است.
در وادی پنجم هفت نکته مهم وجود دارد:

۱. دوری از ضد ارزش‌ها: باید به‌تدریج، با صبر و آموزش، رفتارهای ضد ارزشی گذشته را کنار بگذاریم.
۲. خودداری: انجام هر کاری به اراده‌ی خود ما بستگی دارد و هیچ‌کس نمی‌تواند ما را مجبور کند.
۳. قناعت: یعنی قدردان داشته‌های خود باشیم و شکرگزار خداوند.
۴. صبر: یکی از مهم‌ترین پارامترهای موفقیت است؛ البته باید در کنار آن تلاش و کوشش را نیز فراموش نکنیم.
۵. تجسس، قضاوت و غیبت: این سه کاملاً به هم مرتبط‌اند. وقتی در کار دیگران تجسس می‌کنیم، قضاوت می‌کنیم و در پی آن، غیبت شکل می‌گیرد. این رفتارها انرژی ما را می‌گیرند و حال‌مان را خراب می‌کنند.
۶. پس‌انداز کردن: کسی که قناعت دارد، اگر پس‌انداز نداشته باشد، قناعت او ارزشی نخواهد داشت.
۷. توکل، رضا و تسلیم: تکامل در جمع اتفاق می‌افتد. انسان‌ها ضعف‌های یکدیگر را جبران می‌کنند. ما باید حرکت خود را انجام دهیم، تلاش کنیم و بقیه امور را به خداوند بسپاریم و در برابر خواست او تسلیم باشیم.

امروز وقتی به خودم نگاه می‌کنم، می‌بینم در مسیر درستی قرار گرفته‌ام. به همنوعانم خدمت می‌کنم و به تعادل نسبی در زندگی رسیده‌ام. این مسیر نتیجه‌ آموزش، صبر، حرکت و اعتماد به خداوند است.

مرزبان کشیک: مسافر غلامرضا
ویراستار: مسافرجمال لژیون ششم
تایپ: مسافرمحمدتقی لژیون دوم
عکس وارسال خبر: مسافر سعید لژیون دوم