بنام قدرت مطلق الله
ایمان، به تجلی نور خدا در انسان گفته میشود؛ یعنی همهٔ صفات خداوند مانند بخشندگی، محبت و غیره دروجودانسان نیز نهفته است. این صفات دروجودخداوند مانند اقیانوس و در انسان مانند یک قطره یا یک کوزه هست. مفهوم دیگر ایمان، اعتقاد داشتن به خود انسانها، به خانواده، به جامعهٔ بشری، به حیات، به زندگی و غیره است. ایمان آن چیزی است که انسان حاضر میشود برای خوشحال کردن و حل مشکلات دیگران، از عصارهٔ جانش بدهد. در سیستم هستی کسی که میدهد، مانند آب زلال و در حال حرکت است. مثل آب رودخانه که همه حیوانات و گیاهان از آن استفاده میکنند و چیزی از آب آن کم نمیشود، باعث حیات انسانها و گیاهان و حیوانات میشود. کسی که از عصارهٔ جانش مایه نمیگذارد؛ مانند برکه ایست که بدون حرکت که آب آن تبدیل به لجن و گنداب شده و باعث خراب شدن حال انسان میشود، آنهایی که ایمان، باور و اعتقاددارند و به خداوند توکل میکنند به مرحلهای میرسند که دست به خاکستر بزنند تبدیل به طلا میشود و برعکس آنوقتی ناسپاس باشند و از صراط مستقیم خارج شوند، تمامی نیروها علیه او عمل میکنند و بیشتر به سمت تباهی میروند، دست به طلا بزنند تبدیل به خاکستر میشود. سیستم هستی هم اینگونه هست؛ باید دوست بداری تا دوستت داشته باشند؛ باید بدهی تا به تو بدهند. کسی که ایمان دارد کاری که انجام میدهد؛ باید بلاعوض باشد و هیچ انتظاری نداشته باشد تا به نتیجه مطلوب برسد و محصول خود را آنگونه؛ باید برداشت نماید که اگر ده ببخشیم صد برداشت میکنیم؛ پس اگر ایمان قوی داشته باشیم و توکل کنیم و از هیچچیزی هراسی نداشته باشیم، میتوانیم از عصاره جانمان بدهیم.
نویسنده: همسفر ثریا (محمد) از لژیون دوم
منبع: برداشت از سی دی ایمان
ویرایش، ویراستاری و ارسال: راهنما همسفر سهیلا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی فیروزآباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
28