وادی پنجم به من می‌گوید: حرکت کن، تلاش کن، خودداری کن.

هفتمین جلسه از دوره چهل و یکم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی صالحی، به استادی پهلوان محترم مسافر نورعلی و نگهبانی مسافر جمشید و دبیری مسافر محسن با دستور جلسه "وادی پنجم و تاثیر آن روی من" در روز شنبه 28 تیر ‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
قبل از هر چیز، از آقای جمشید عزیز صمیمانه تشکر می‌کنم که این فرصت را در اختیار من گذاشتند تا در جمع شما عزیزان آموزش بگیرم؛ همچنین شاکر خداوند متعال هستم که کنگره ۶۰ را دارم و سپاسگزارم که خانواده‌ی آقای مهندس و حضور شما عزیزان در زندگی‌ام وجود دارد.
من همیشه در لژیون خودم و در جلساتی که به‌عنوان استاد حضور دارم، می‌گویم ما انسان‌های خاصی هستیم. خداوند به تک‌تک ما عنایت ویژه‌ای داشته که امروز روی این صندلی‌ها نشسته‌ایم و آمده‌ایم تا روش درست زندگی کردن را یاد بگیریم.
مسیر اولیه‌ی من در کنگره ۶۰، با وادی‌ها آغاز شد. در وادی اول به ما می‌گوید که "تفکر کن"، زیرا اگر ما تفکر صحیح داشتیم، پیش از ورود به تاریکی‌ها و ظلمت‌ها، مسیر خود را پیدا می‌کردیم. این وادی به ما می‌گوید که مسئولیت تمام کارهای ما با خودمان است و هیچ‌کس بیهوده آفریده نشده. بعضی‌ها می‌پرسند: «خدا من را برای چی خلق کرده؟ اومدم چند سال مواد بکشم و بعدش بمیرم؟» این اصلاً معنی زندگی نیست. اما قبلاً این‌طور فکر می‌کردیم. کنگره ۶۰ به ما آموخت که مسئولیت زندگی‌مان با خودمان است.
متأسفانه هر وقت اتفاقی برایمان می‌افتد، دنبال مقصر می‌گردیم. اگر کسی را پیدا نکنیم، می‌گوییم مقصر خداست؛ نعوذبالله دیواری کوتاه‌تر از خدا پیدا نمی‌کنیم! می‌گوییم: خدا من را معتاد کرد، اگر نمی‌خواست، من هروئین نمی‌کشیدم! در صورتی که این حرف‌ها اصلاً منطقی نیست. آقای مهندس در کنگره ۶۰، قدم به قدم این نکات را برای ما باز می‌کند، تا در نهایت به وادی پنجم برسیم.
اگر از وادی‌های قبلی آموزش نگیریم، نمی‌توانیم وارد وادی پنجم شویم. چهار وادی اول مربوط به خودشناسی و تفکر است. اما وقتی به وادی پنجم می‌رسیم، نوبت عمل کردن است. چطور می‌توانم به آرامش و تعادل برسم؟ پاسخ این است: با دوری از ضد ارزش‌ها. بایدها و نبایدهای زندگی من کجاست؟ باید آن‌ها را یاد بگیرم، باید ارزش‌ها و ضد ارزش‌ها را بشناسم. این یک علم و دانش است.

امروز من می‌دانم چه چیزی ارزش است و چه چیزی نیست. وقتی این‌ها را یاد گرفتم، وادی پنجم به من می‌گوید: حالا حرکت کن، تلاش کن، خودداری کن. از کاری که نمی‌دانی عاقبتش چیست، پرهیز کن. مثلاً اگر می‌خواهی معامله‌ای انجام بدهی و نمی‌دانی خیر است یا شر، بهتر است انجامش ندهی. باید صبر داشته باشی.
زمانی که مواد مصرف می‌کردم، اصلاً صبر نداشتم. وقتی وارد کنگره ۶۰ شدم، گفتم می‌خواهم در دو ماه پرونده‌ی اعتیادم را ببندم. اما باید صبر می‌کردم، باید صبوری می‌آموختم. این‌ها همه علم هستند که باید یاد بگیریم. خوشبختانه این علم در اختیار ما قرار گرفته؛ در قالب سی‌دی‌هایی که آقای مهندس هر هفته برای ما صحبت می‌کنند.
به جرات می‌گویم، فکر نمی‌کنم کسی در کنگره ۶۰ تا الان رکورد نوشتن سی‌دی را از من زده باشد. من نزدیک به ۹۰۰ سی‌دی نوشته‌ام، حتی زمانی که هنوز نوشتن سی‌دی مرسوم نبود. بسیاری از مواقع، یک سی‌دی را سه یا چهار بار گوش می‌دادم تا بفهمم کجای آن به زندگی من مربوط می‌شود، چون تمام صحبت‌های آقای مهندس نکاتی از زندگی ما را در بر دارد. فقط کافی است آن‌قدر دقت و توجه داشته باشی تا بتوانی عملی‌اش کنی.
وادی پنجم به ما می‌گوید قضاوت نکن. بعد برای ما استدلال می‌کند که چرا نباید قضاوت کنیم. می‌گوید تجسس نکن، و توضیح می‌دهد که چرا. این آموزش‌ها نیازمند توجه و دقت ما هستند.
ما در کنگره ۶۰ لژیون سردار را داریم که پایه و اساس کنگره 60 است. اگر بخشش و لژیون سردار نبود، قطعاً کنگره‌ای هم وجود نداشت. بخشش فقط مالی نیست؛ می‌توانی صندلی‌ها را بچینی، نظافت کنی، میکروفون گردان باشی. عزیزانی پیش از ما بودند که از جان، مال و وقت خود گذشتند تا امروز ما بتوانیم در این جایگاه آموزش ببینیم. پس ما هم وظیفه داریم.
وقتی وارد وادی بخشش می‌شوی، تازه وارد عمل می‌شوی. و این هم ارتباط مستقیم با وادی پنجم دارد، چون اگر بخشش نباشد، به وادی پنجم نمی‌رسی. وادی پنجم می‌گوید: «ببخش!» می‌گوید از ضد ارزش‌ها دوری کن. تو باید ضد ارزش‌ها را ببخشی و کنار بگذاری.
امیدوارم بتوانیم آموزش‌های کنگره ۶۰ را یاد بگیریم و در زندگی‌مان عملی کنیم، تا در نهایت به آرامش و تعادل برسیم

تایپ، ویرایش و بارگزاری خبر: مسافر هادی لژیون نهم، مسافر دانیال لژیون دهم
مرزبان خبری: مسافر احمد
مرزبان کشیک: مسافر سعید
تیر ماه ۱۴۰۴            شعبه صالحی (تهرانپارس)