عنوان وادی پنجم «در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل می‌نماید». می‌باشد. این جمله، مفهوم بنیادین وادی پنجم را بیان می‌کند. منظور این است که برای حل مشکلات، فکر کردن به تنهایی کافی نیست؛ بلکه باید افکار را به مرحله عمل رساند.
در چهار وادی پیشین، تمرکز بر تفکر و اهمیت آن بود؛ اینکه چگونه درست بیندیشیم. اما وادی پنجم به ما می‌گوید: فکر کردن تنها کافی نیست، بلکه باید آن افکار را به مرحله عمل رساند. برای مثال، اگر ما نیم کیلو طلا را زیر خاک پنهان کنیم و از آن استفاده‌ای نکنیم، چه تفاوتی با پنهان کردن مشتی گل دارد؟
انسان از چند بُعد تشکیل شده است و در ابعاد مختلفی از هستی زندگی می‌کند که در اینجا به سه بُعد آن اشاره می‌کنیم:
جهان خاکی: دنیای فیزیکی و مادی که جسم ما در آن زندگی می‌کند.
جهان خواب: هنگامی که جسم در حال استراحت است، روح در حال حرکت، دیدن، صحبت کردن و تجربه‌های دیگر است؛ ما به‌صورت ناخودآگاه در این جهان حضور داریم.
جهان ذهنی: جهانی شگفت‌انگیز و در ظاهر آرام که درون آن غوغا برپاست. ذهن انسان دائماً مشغول اندیشیدن، خیال‌پردازی، تجسم و برنامه‌ریزی برای ادامه زندگی است و ساختارهای فکری را شکل می‌دهد.
در این وادی می‌آموزیم که ساختارهای فکری خود را از قوه به فعل درآوریم. فردی که مطالب زیادی را آموخته است اما نمی‌تواند در زندگی خود آن‌ها را به کار گیرد، از آن علم بهره‌ای نبرده است. برای آنکه بتوانیم قدرت تفکر خود را به مرحله عمل برسانیم، ابتدا باید به آرامش ذهنی دست یابیم.
رسیدن به آرامش نیازمند عبور از اضطراب، ترس، ناامیدی، افکار منفی و داشتن اعتماد به نفس است. تنها در این صورت است که افکار ما قابلیت اجرا پیدا می‌کنند. برای رسیدن به آرامش حقیقی، باید تلاش کنیم از ضدارزش‌ها دوری کنیم و رفتار، کردار و اخلاق خود را اصلاح نماییم.
راه‌هایی برای رسیدن به آرامش:
بازگشت از ضدارزش‌ها: اگر خواهان زندگی پربار هستیم، باید از ضدارزش‌ها بپرهیزیم. از جمله اینکه دروغ نگوییم، تهمت نزنیم، دزدی نکنیم، رشوه ندهیم یا نگیریم، پیمان‌شکنی نکنیم، شهادت دروغ ندهیم، به حریم دیگران تجاوز نکنیم و غیره.
خویشتن‌داری در تصمیم‌گیری‌ها: در شرایطی که در تصمیم‌گیری دچار شک و تردید هستیم و با تفکر نیز به نتیجه‌ای نمی‌رسیم، بهتر است از انجام آن کار خودداری کنیم، چرا که ممکن است موجب پشیمانی شود.
قناعت: قناعت یعنی از کم‌ترین امکانات، بهترین بهره را ببریم. خانواده‌هایی که فرزندان خود را در شرایط سخت تربیت می‌کنند اما راه و روش صحیح زندگی را به آنان می‌آموزند، در آینده، فرزندانی موفق خواهند داشت؛ برخلاف خانواده‌هایی که فرزندان را بی‌هدف و لوس بار می‌آورند.
صبر: صبر در هر زمینه‌ای، نتایج مثبت و ارزشمندی در پی دارد. کشاورزی که گندم می‌کارد، باید صبر کند تا زمان برداشت فرا رسد. اگر توقع داشته باشد فردای کاشت محصول برداشت کند، هرگز به نتیجه نمی‌رسد.
پس‌انداز: داشتن پس‌انداز در زندگی همچون پشتوانه‌ای مطمئن در برابر بحران‌هاست. زمانی که در مسیر زندگی با مشکلات روبرو شویم، این پس‌انداز می‌تواند کمک‌کننده باشد. پس‌انداز، علاوه بر برکت، نوعی حکمت در زندگی است.
پرهیز از تجسس، قضاوت و غیبت: زمانی که فردی در زندگی دیگران دخالت می‌کند، تمرکز خود را از دست می‌دهد. تجسس، قضاوت و در نهایت غیبت، سبب دور شدن از آرامش و رشد فردی می‌شود.
توکل، رضا و تسلیم: توکل یعنی ما تلاش می‌کنیم، اما نتیجه را به خدا می‌سپاریم. رضا آن است که پس از تلاش و تفکر، نسبت به آنچه خداوند مقدر فرموده راضی باشیم. تسلیم بالاترین مرحله است؛ مرحله‌ای که تنها افراد خاص، همچون پیامبران، به آن دست می‌یابند. در این مرحله، فرد هیچ خواسته‌ای جز خواست خداوند ندارد؛ نه موافق خواسته است و نه مخالف، بلکه کاملاً تسلیم اراده الهی است.
نتیجه‌گیری:
وادی پنجم به ما می‌آموزد که افکار و ساختارهای ذهنی خود را به مرحله عمل درآوریم. صرف اندیشیدن کافی نیست؛ باید برخاست، قدم برداشت و به‌سوی مقصد حرکت کرد. آنچه زندگی ما را متحول می‌سازد، عمل کردن به دانسته‌ها و تبدیل افکار به رفتار و کردار است.
منبع: کتاب 14وادی، سی‌دی وادی پنجم
نویسنده: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون سوم)
عکس: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر عطیه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر عطیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی محمدی‌پور قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
110