هشتمین جلسه از دور پنجم جلسات لژیون سردار شعبه ایمان به استادی راهنما مسافر حسین، نگهبانی مسافر امیر عباس و دبیری مسافر علیرضا و خزانه داری مسافر حمید با دستور جلسه "تخریبهای شیشه و مخدر های جدید و درمان آن با متد DST" دوشنبه 23 تیر 1404 ساعت 15:30 آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
با سلام و عرض ادب خدمت نگهبان محترم، دبیر، ایجنت عزیز، مرزبانان گرامی، راهنمایان دلسوز و کلیه اعضای محترم کنگره ۶۰
پیش از هرچیز، تبریک ویژهای عرض میکنم خدمت آقای علیاکبر، بابت رسیدن به این جایگاه ارزشمند و خدمت در مسیر نور و دانایی. امیدوارم این مسئولیت، آغازی باشد برای خدمات بزرگتر در مسیر تعالی.
.JPG)
در لژیون سردار، همه ما مسئول هستیم تا از ساختار کنگره حمایت کنیم؛ بهویژه از ایجنت محترم و مرزبانان عزیز که بار اجرایی نمایندگی را بر دوش دارند. همانطور که میدانیم، هرگونه تعدیل یا جابهجایی در کنگره ممکن است در ابتدا باعث ایجاد افت یا بینظمی شود. طبیعیست که مدتی زمان میبرد تا اعضای نمایندگی با شرایط جدید هماهنگ شوند، تازهواردها جذب و گرم شوند و چرخ فعالیتها به روال طبیعی خود بازگردد.
در این مدت، نقش و حمایت لژیون سردار بسیار مهم و حیاتی است. یکی از مهمترین جلوههای این حمایت، رعایت نظم و انضباط در کنگره است. اگر من بهعنوان عضوی از این ساختار، در صراط مستقیم حرکت کنم، بسیاری از مشکلات به خودی خود حل خواهند شد. گاهی بینظمیهای کوچک در شروع جلسات میتواند ضربهای به این نظم ساختاری باشد. با این حال، تجربه نشان داده که پس از هر افت، اگر مسیر درست طی شود، جهشی مثبت و رشد اتفاق میافتد.
در مورد دستور جلسه: «شیشه، مواد جدید، تخریبها و راه درمان» ۱۴ یا ۱۵ سال پیش، وقتی اسم شیشه به میان میآمد، لرزه بر اندام همه میافتاد. استرس و ناامیدی زیادی درباره درمان این ماده وجود داشت، چرا که همه فکر میکردند درمان اعتیاد به شیشه ممکن نیست. اما امروز، بهلطف آموزشها و متد علمی کنگره ۶۰، این نگرانیها جای خود را به آرامش و اطمینان دادهاند. امروز میبینیم که مصرفکنندگان شیشه وارد کنگره میشوند، تحت آموزش قرار میگیرند و با آرامش و برنامهریزی صحیح به درمان میرسند. این یعنی مسیر درمان، هموار و امکانپذیر است، بهشرط آنکه در مسیر حرکت کنیم و آموزشپذیر باشیم. اگر حرکت کنیم، قطعاً به مقصد خواهیم رسید.
یکی از عمیقترین مفاهیمی که در کنگره آموختهام، مفهوم بخشش واقعی است. در وادی پنجم به ما آموزش داده میشود که گاهی باید از برخی خواستهها و داشتههای کوچک بگذریم، تا به دستاوردهای بزرگتری برسیم.
سادهترین نمونه این است: وقتی موادت را کنار میگذاری و میبخشی، در عوض، سلامتی، تعادل بیوشیمی بدن و آرامش روحی را به دست میآوری. یا وقتی بخشی از درآمدت را میبخشی، آنچه به دست میآوری «برکت» در زندگی است؛ برکتی که فقط با چشم دل میتوان آن را دید.
اما بخشش در کنگره، فقط مالی نیست. بخشش یعنی گذشتن از آنچه که حق من است؛ بدون انتظار، بدون توقع.
کسی میتواند ببخشد که به قدرت مطلق، ایمان داشته باشد.
کسی که باور دارد وقتی چیزی را میدهد، نیرویی بالاتر جایگزینی بهتر برایش فراهم خواهد کرد.
.JPG)
وقتی زمانت را صرف خدمت میکنی، وقتی از انرژی، زندگی شخصی یا آسایشت برای رشد دیگران میگذری، همان لحظه فضا با عشق و آرامش پر میشود.
در لژیون سردار نیز همین اصل جاری است. چه کسی که دنور است، چه کسی که سردار است؛ در هر دو حالت، اصل مهم ایمان به بخشش است. اگر این ایمان وجود نداشته باشد، بخشش ممکن نیست. اما اگر با ایمان ببخشی، همهچیز در زندگیات رنگ و بوی برکت و آرامش میگیرد.
وقتی انسان با دل و جان ببخشد و درگیر محاسبه و تردید نباشد، قطعاً نتایجش را خواهد دید. آن پول یا برکتی که وارد زندگیات میشود، از منبعی میآید که خودت هم تصورش را نمیکنی.
کسی که وعده داده، حتماً وفا خواهد کرد. این همان آرامشیست که من در کنگره یاد گرفتم، و آن را «بخشش واقعی» مینامم.
در پایان، از اینکه با دقت به صحبتهای من گوش دادید، از یکایک شما عزیزان صمیمانه سپاسگزارم.
امیدوارم بتوانیم با هم، در این مسیر مقدسِ آموزش، خدمت و بخشش، همچنان گامهای مؤثر و استواری برداریم.
تایپ: مسافر حسن
تنظیم و ارسال: مسافر ابولفضل
- تعداد بازدید از این مطلب :
212