دوازدهمین جلسه از دوره چهل و یکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره۶٠ نمایندگی عمان سامانی شهرکرد، به استادی راهنمای محترم مسافر فرزاد، نگهبانی مسافر مسلم و دبیری مسافر رضا با دستور جلسه "تخریب‌های شیشه و مخدر‌های جدید و درمان آن با متد DST" در روز سه‌شنبه ۲۴ تیرماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
سخان استاد:
آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است.
سلام دوستان فرزاد هستم یک مسافر.
در ابتدا از ایجنت محترم و گروه مرزبانی تشکر می‌کنم که به من اجازه دادند در نمایندگی عمان سامانی که در آن متولد شدم، خدمت کنم.
از آقای مهندس و کلیه دیده‌بان‌ها و همچنین از آقا کامران و خانم مرجان سپاسگزارم که خودشان را وقف کنگره و کمک رسانی به انسان‌ها کردند.
اما شیشه یا کریستال، در زمان جنگ جهانی دوم در آلمان ساخته شد، که پایه و اساس آن، آمفتامین است که برای ایجاد نیرویی مضاعف در سربازان و افزایش قدرت جسمی آن‌ها جهت پیروزی در جنگ استفاده می‌شد.
اگر بخواهیم شیشه را در بعد صور پنهان نگاه کنیم، می‌توانیم ابزار نیروی منفی و یا خود اهریمن را در این ماده ببینیم. این ماده با یک شعار زیبا که شیشه اعتیاد ندارد و مخدر نیست وارد جامعه بشری شد.
تریاک هم در ابتدا پادزهر بود ولی چون دست انسان‌های نااهل افتاد، تخریب های شدیدی را در جامعه ایجاد کرد که اکنون شاهد آن‌ها هستیم.
در اوایل که شیشه به بازار آمد قیمت بالایی داشت و به سرعت وارد جامعه علمی و دانشگاهی کشور شد و دانشجویان برای بالا بردن تمرکز خود و بیدار ماندن در شب امتحان از آن استفاده می‌کردند.
شیشه و کلاً مخدرها و محرک‌ها به خودی خود، انرژی‌زا نیستند. در واقع واسطه‌ای هستند برای افزایش تولید ناقل‌های عصبی بدن. شیشه باعث افزایش دوازده برابری سطح دوپامین در بدن می‌شود، به همین علت، شخص مصرف کننده حالات سرخوشی و لذت بالایی را اوایل دوران مصرف تجربه می‌کند. اوایل مصرف که می‌گویم، شاید به ده بار هم نرسد. ولی اهریمن، هرگز چیزی را به رایگان در اختیار ما قرار نمی‌دهد؛ وامی می‌دهد که بازپرداخت آن، از دست دادن تمام نیروها و توانایی‌های انسان است. چون ذات اهریمن این است که در ابتدا دستمزد می‌دهد و در ادامه طلب می‌کند. شیشه هم همین است در ابتدا بازدهی و عملکرد بالایی به شخص می‌دهد ولی بعد از مدتی او را، از هر نوع حس و حال و توانایی تهی می‌کند و مهمترین چیز انسان، یعنی قدرت اختیار او را از وی می‌گیرد.
شیشه باعث لاغری، دفع پروتئین بدن و پیری زود هنگام می‌شود و مانند یه خون‌آشام، شیره زندگی شخص را می‌کشد.
در کمترین مدت، چه در صور پنهان و چه در صور آشکار تخریب‌های خود را اعمال می‌کند.
شیشه ذخیره دوپامین چند ماه بدن را در یک روز آزاد می‌کند و خماری آن، انواع احساسات منفی اعم از حس ناامیدی، ترس، بدگمانی، آشفتگی ذهنی و ... را به همراه دارد و همین موضوع باعث مصرف دوباره آن می‌شود.
حال اگر جسم انسان را یک ساختمان در نظر بگیریم که توسط انواع مخدرها یا محرک‌ها تخریب شده است، کنگره مسیر بازسازی این ساختمان پیش روی ما می‌گذارد. مصالح ساخت آن، داروی OT است و آموزش ها در سفر اول و خدمت در سفر دوم، عوامل ساخت و ساز روان شخص می‌باشند؛ تا در نهایت مانند عقاب چهل ساله‌ای که انرژی خود را باز پس می‌گیرد، تبدیل عقابی شود، با نیروی جوانی و تجربه کهن‌سالی.
امیدوارم تمام افراد در کنگره، رسالتی را که بر عهده دارند، انجام دهند و همه آن‌ها سندی بدون نقص، برای اثبات حقانیت کنگره باشند و پیام کنگره را به تمام جوامع بشری برسانند.
از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.
نگارنده: مسافر محسن لژیون نوزدهم
ویراستار: مسافر حمید لژیون نوزدهم
عکاس: مسافر ابوالقاسم لژیون یکم
تنظیم: مسافر جعفر لژیون نوزدهم
با احترام مرزبان خبری مسافر وحید.
- تعداد بازدید از این مطلب :
204