شیشه و هدف گیری سیستم اعصاب مرکزی

سلام دوستان میترا هستم همسفر

در مورد دستور جلسه شیشه و تخریب‌های آن، من مصرف‌کننده با آنتی‌ایکس شیشه نداشتم تا بتوانم تجربه خودم را در اختیار دوستان با محبتم بگذارم؛ ولی سخنانم را با توجه به علم کنگره۶۰ و با سخنان آقای مهندس‌حسین‌دژاکام آغاز می‌کنم. شیشه فقط یک ماده نیست؛ بلکه یک دیوار بی‌رحم بین انسان و عزیزانش است. با مواد دیگر فرق دارد؛ چون تخریب‌هایش بیشتر و شدیدتر است. امروزه جوانان ۱۸ تا ۲۵ سال بزرگترین گروه مصرف‌کننده مخدر شیشه هستند. مصرف شیشه بیشتر در مهمانی‌ها و پارتی‌های شبانه است. بسیاری از افراد شب‌کار هم برای مقابله با خواب‌آلودگی از این ماده مخدر استفاده می‌کنند. با مصرف شیشه تقریباً یک دوز خالص از مواد محرک به‌طور آنی وارد مغز می‌گردد. این مواد محرک احساس نشاط زیادی به فرد می‌دهد و یک حالت سرخوشی طولانی مدت ایجاد می‌کند و سریع اثر خود را از دست نمی‌دهد. در برخی پارتی‌ها و مهمان‌های شبانه میزبان با قرص‌ اکستازی از افراد پذیرایی می‌کند. نوجوانان به دلایل مختلف مانند عدم آگاهی و وسوسه دوستان به مصرف شیشه روی می‌آورند. اغلب آن‌ها برای فرار از احساسات ناخوشایند و تغییر حال‌ و‌ هوایشان شیشه مصرف می‌کنند. برخی از آن‌ها هم مانند دانش‌آموزان یا دانشجویان برای بیدار ماندن در شب‌های امتحان از این ماده استفاده می‌کنند.

بعضی از تخریب های شیشه را می‌توان به این صورت بیان کرد، کاهش وزن ناگهانی: افرادی که به کوکائین، اکستازی یا شیشه معتاد می‌شوند، اشتهای خود را از دست می‌دهند و متعاقباً فوراً وزن کم می‌کنند. به هم ریختن عادت‌های خواب: علائم معمول اعتیاد به مواد مخدر شامل بی‌خوابی که شب‌ها به سختی به خواب می‌روند یا ساعت‌های طولانی می‌خوابند. تغییرات در ظاهر پوست: مصرف مداوم مواد مخدر می‌تواند موجب آکنه، رنگ‌پریدگی و یرقان شود، هم‌چنین ممکن است پوست زخم شود، کبود شود و ترک‌هایی روی پوست به جا بماند. اهمیت ندادن به بهداشت فردی: کسی که به موادمخدر اعتیاد پیدا کرده نسبت به حمام کردن، مسواک زدن و تمیز بودن بدنش بی‌‌توجه می‌شود. آبریزش مداوم بینی، لرز و رعشه یا تشنج، از دست دادن هماهنگی بدنی، بی‌حالی شدید، بوی ناخوشایند یا عجیب از دهان و لباس، آبریزش چشم‌ها، تغییر در عادات خوردن، به هم فشردن فک‌ها، بی‌دقتی و شُلی در کلام، تخریب ذهن و حافظه، تمرکز توهم پارانویا و جنون آنی: خیلی از مصرف کنندگان شیشه دچار توهم دیداری و شنیداری می‌شوند، به همه شک دارند و فکر می‌کنند همه دشمن آن‌ها هستند. ناامیدی کامل، اختلالات روده و معده، کاهش سیستم ایمنی و...... .

نقطه تحمل در مصرف شیشه به شدت افت می‌کند و کسی که شیشه مصرف می‌کند، معمولا تحمل، صبر، خشم، درد و حتی شادی طبیعی را از دست می‌دهد. در سی‌دی شیشه جناب مهندس می‌فرمایند: «وقتی یک نفر شیشه مصرف می‌کند مقدار زیادی دوپامین در مغزش آزاد می‌شود، شاید اولش احساس خوبی به فرد بدهد؛ ولی مغز بعد از مدتی دیگر نمی‌تواند خودش دوپامین تولید کند». شیشه مثل یک زهر بی‌صدا است، نه فقط مصرف کننده؛ بلکه اطرافیانش راهم آرام آرام می‌سوزاند؛ اما خبر خوب این است که در کنگره‌۶۰ راه نجات  پیدا شده است. از طریق آموزش‌ها و فرمانبرداری از راهنما و حرکت درست، می‌توان یک جسم و زندگی تخریب شده را از خاکستر بلند کند. ممنونم از تمامی خدمتگزاران نمایندگی هاتف که به من اجازه خدمت را دادند. به امید رهایی مسافرینی که خواسته درمان دارند و تیم بزرگ همسفرانی که منتظر خانواده‌هایشان برای رهایی از دام این مواد هستند‌.

سلام دوستان عزت هستم همسفر

در نگاه اول شاید تصور شود که مصرف مواد مخدر فقط یک عادت رفتاری ناپسند است؛ اما وقتی وارد دنیای مصرف‌کنندگان می‌شوی، متوجه می‌شوی که با دنیایی از تخریب‌ها و ویرانی‌ها و دردهای خاموش مواجه هستیم. یکی از خطرناک‌ترین و پرتخریب‌ترین آن شیشه است که هم جسم و هم روان را به طرز وحشتناکی درگیر می‌کند. مصرف شیشه سیستم اعصاب مرکزی را مستقیم هدف قرار می‌دهد و با تحریک بیش از حد باعث ایجاد توهم، بی خوابی، پرخاشگری، اضطراب و افسردگی شدید و در نهایت اسکیزوفرنی می‌شود. این ماده مخدر آرام آرام مغز را از کار می اندازد و مصرف‌کننده را تبدیل به انسانی بدون تعادل می‌کند. تخریب‌های آن فقط روانی نیست؛ بلکه جسم هم به شدت دچار آسیب می‌شود. لاغری شدید، پوسیدگی دندان‌ها، افزایش ضربان قلب، نارسایی کلیه و کبد و سکته‌های مغزی و قلبی، فقط گوشه‌ای از این آسیب‌ها است.

از طرفی بسیاری از مصرف‌کنندگان شیشه و موادمخدر صنعتی جدید به دلیل نداشتن اطلاعات کافی و باورهای غلط گمان می‌کنند که این مواد اعتیادآور نیستند و یا به‌راحتی قابل ترک هستند. این باور اشتباه باعث می‌شود افراد بیشتری در دام این مواد گرفتار شوند و تخریب‌های آن هم دامنه فردی و هم اجتماعی پیدا کند، خانواده‌ها از هم می‌پاشند، کودکان بی‌سرپرست می‌مانند، جرایم افزایش می‌یابد و جامعه دچار فروپاشی اخلاقی می‌شود. در جهان امروز موادمخدر دیگر تنها به تریاک، هروئین یا حشیش محدود نمی‌شوند. امروزه با موادمخدر جدید و صنعتی مثل شیشه، کراک، کریستال، گل، ماری جوانای اصلاح شده، ریتالین، نیتروس اکسای(گاز خنده)، قرص های روان‌گردان و بسیاری از ترکیبات شیمیایی عجیب مواجه هستیم که نه تنها تخریب‌های شدید جسمی و روانی دارند؛ بلکه به سرعت به اعتیاد منجر می‌شوند.

این مواد معمولاً در مدت زمان کوتاهی دچار افت عملکرد ذهنی و آسیب به حافظه و تحریک‌پذیری بالا و رفتارهای پرخطر می‌شوند. در چنین شرایطی روش‌های درمانی معمول یا دارویی به دلیل آسیب زدن بیشتر به تعادل بدن، اغلب بی‌نتیجه یا‌ موقتی هستند؛ اما روش DST تنها روشی است که توانسته هزاران نفر را از دام اعتیاد به مواد مخدر جدید نجات دهد و در روش DST بجای قطع ناگهانی مصرف فرد با کاهش پله‌ای و منظم به بدن فرصت بازسازی داده می‌شود. کنگره۶۰ نشان داده که باروش DST؛ حتی مصرف‌کنندگان شیشه، گل، کراک و مواد بسیار سنگین می‌توانند درمان شوند، بدون بازگشت، بدون داروی افسردگی آن‌ها به تعادل می‌رسند. امروز دیگر امید فقط یک کلمه نیست واقعیت زندگی بسیاری از ما است.

سلام دوستان مریم هستم همسفر

یکی از انواع موادمخدر که امروزه از مواد پرمصرف است شیشه نام دارد و خیلی وحشتناک‌تر از آن چیزی است که در تصور شما نمی‌گنجد. شیشه در گروه مواد محرک قرار دارد؛ ولی شیشه و آیس و کریستال نه  مواد مخدر و نه محرک هستند؛ بلکه می‌توان گفت مواد مخرب هستند و مثل بمب اتم است و اصلاً شیشه قابل مقایسه با تریاک و هروئین و حشیش نیست. مهمترین ترکیب این ماده مخدر آمفتامین است که سابقه تولید و مصرف آمفتامین به قبل از جنگ جهانی دوم می‌رسد، در جنگ جهانی دوم به عنوان یک داروی مؤثر در رفع افسردگی و یا اضطراب از آن استفاده می‌شد. در آن زمان امفتامین در سطح وسیعی مورد استفاده قرار می‌گرفت، که یکی از آن‌ها قرص اکستازی است که مدتی این قرص در مهمانی‌ها مصرف می‌شد؛ ولی خوشبختانه مصرف آن کاهش یافت و دیگر نشانی از مصرف آن به چشم نمی‌خورد. با کنار رفتن اکستازی ماده دیگری پا به عرصه گذاشت و روز به روز مصرف آن گسترش یافت آن ماده خطرناک شیشه است.

مصرف شیشه بیش از هر ماده دیگری در مغز تخريب ایجاد می‌کند و تخريب آن به علت ترشح بیش از حد دوپامین در بخش‌هایی از مغز است. مصرف شیشه حدود صدبرابر دوپامین را بالا می برد. وقتی دوپامین بالا برود شخص دچار اسکیزوفرنی می‌شود و دچار توهم شدید می‌شود و فرد دوقطبی می‌شود. خوشبختانه مسافر من مصرف‌کننده شیشه نبود و تجربه‌ای در این زمینه ندارم؛ ولی شنیدم از کسانی که مسافر آن‌ها مصرف شیشه دارد که چقدر احساس بدبینی به نزدیکان و افراد خانواده دارند. اگر متاهل باشد به همسر خودش بدبین هستند؛ حتی فکر می‌کنند فرزندانشان متعلق به آن‌ها نیست و اصلاً حاضر نیستند صحبت دیگران را بپذیرند و فکر می‌کنند همه اشتباه می‌کنند و فقط آن‌ها هستند که درست می‌گویند. مصرف‌کنندگان شیشه دچار توهم شدید می‌شوند به شکلی که فکر می‌کنند یک نفر دارد آن‌ها را تعقیب می‌کند و یا این‌که با چاقو به او آسیب بزند و زندگی در کنار این افراد خیلی خطرناک است. یک دیوانه‌خانه سیار است. آن‌ها دچار فراموشی می‌شوند و به نزدیک‌ترین افراد آسیب می‌زنند.

عوارضی که مصرف شیشه به همراه دارد و معمولاً پس از گذشت چند ماه خودش را نشان می‌دهد، اختلال در عملکرد دریچه پروستات است و در این حالت اسپرم و ادرار با هم دفع می شود، آسیب‌های کبدی، جوش‌های چرکی صورت، ایجاد عفونت در دستگاه بیضه‌ها و تضعیف قوای جنسی است. این ماده‌ از خود انرژی و شادی ندارد و انرژی ذخیره شده جسم را به یکباره آزاد می‌کند و انرژی که بایستی در طول چندین شبانه روز مصرف شود یک شبه استفاده می‌شود و بعد از تمام شدن اثر آن شخص مصرف‌کننده به شدت احساس رکود و خستگی می‌کند و این آغازی است برای مصرف دوباره تا اعتیاد کامل است. نشئگی حاصل از شیشه تقربیاً شبیه هیچ ماده‌مخدر دیگری نیست و عوارض سنگینی به دنبال دارد. مصرف‌کنندگان شیشه گاهی تا دو شبانه روز نمی‌خوابند و پس از تمام شدن اثر ماده، شخص مصرف کننده طوری احساس خستگی می‌کند که ممکن است حدود ۴۸ ساعت به صورت پیوسته خواب باشد، خوابی که بیشتر به بیهوشی شبیه است و پس از بیداری سردرد های شدید، بی‌قراری، لرزش و حرکات غیر عادی اعضای بدن مثل دست و سر از حالات آن است.

مصرف کنندگان شیشه برای از بین بردن این حالات معمولاً دوباره مصرف می‌کنند و مانند سایر موادمخدر فرایند اعتیاد آغاز می‌شود و پس از مدتی تبدیل به یک معتاد تمام عیار می‌شود. مصرف کننده شیشه خود را معتاد نمی‌داند به دلیل این‌که شیشه مورفین ندارد و آزمایش آن منفی می‌شود فکر می‌کنند مصرف شیشه اعتیاد ندارد و این طرز تفکر بسیار اشتباه است. در صورتی که‌ هر نوع ماده مخدر که انسان را از تعادل طبیعی خارج کند و انسان در اثر مصرف نکردن آن ماده مخدر به هم بریزد آن ماده مخدر و اعتیاد آور است؛ چون سیستم شبه افیونی بدن را تخریب و از تعادل خارج می‌کند. از دیدگاه کنگره۶۰ شیشه یک ماده مخدر قوی و خطرناک است و هر نوع اعتیادی درمان دارد و این درمان در کنگره اتفاق می‌افتد.

کسانی را داریم که مصرف‌کننده شیشه بودند و الان به درمان قطعی رسیده‌اند، به کمک شربت OT به روش تدریجی به مدت ده ماه توانسته‌اند به درمان برسند. خدا را شکر که در حال حاضر شیشه هم درمان دارد و شاید اگر این مطلب گفته بشود کسی باور نکند؛ ولی جناب مهندس با کشف متد DST توانستند درمان اعتیاد با هر نوع ماده مخدر را به دست آورند و سونامی شیشه که چند سال پیش در ایران داشت جان هزاران نفر را می گرفت با تدبیر جناب مهندس ازبین رفت و امیدوارم مصرف کنندگان بتوانند به کنگره بیایند و به سلامتی و آرامش برسند.

رابط خبری: راهنمای تازه واردین همسفر سمیرا
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما زینب (لژیون پانزدهم)
عکس: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون پانزدهم) 
ویراستاری و ارسال: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی هاتف