اهمیت تشخیص مبدأ

در این مقاله اشاره شده است که مواد مخدر سم نیست که بتوان از طریق سم‌زدایی مصرف‌کننده مواد مخدر را درمان کرد. جسم انسان مواد مخدر طبیعی را درون خود تولید می‌کند. پس از شروع مصرف مواد مخدر، به‌مرورزمان مخدرهای بیرونی جایگزین مواد شبه افیونی درون بدن شده و تولید آنها به صفر می‌رسد؛ به همین علت کنگره۶۰، اعتیاد را جایگزینی مزمن می‌داند.

از ترکیبات تریاک و هروئین در تولید داروهای پزشکی مثل شربت سینه بسیار استفاده می‌شود. ازآنجاکه کلیه مواد خوراکی باید به‌اندازه متعادل مصرف شوند تا برای بدن مفید باشند، مصرف بیش‌ازحد مجاز این ترکیبات نیز مانند سم در بدن عمل می‌کنند. اگر شخصی سال‌ها مواد مخدر مصرف کند، بدنش به ورود این مواد عادت کرده و برای او حکم دارو را خواهد داشت. این فرد با استفاده از مواد مخدر به تعادل رسیده و قادر به انجام امور زندگی است؛ درصورتی‌که مصرف یک گرم تریاک می‌تواند منجر به مرگ یک فرد سالم شود.

برای درمان هر نوع بیماری سه اصل زیر وجود دارد:
الف) مبدأ
ب) مقصد
ج) هدف

افراد خارج از کنگره اعتقادی به درمان اعتیاد ندارد؛ چون اهمیت تشخیص مبدأ بیماری را نمی‌دانند. در کنگره می‌آموزیم که مبدأ به‌اندازه مقصد و هدف درمان اهمیت دارد و تا زمانی که نوع بیماری را تشخیص ندهیم قادر به درمان آن نیستیم. مثلث درمان اعتیاد شامل سه ضلع جسم، روان و جهان‌بینی است.

دیدگاه کنگره۶۰ راجع به شناخت صورت‌مسئله اعتیاد و روش حقیقی درمان آن به شرح ذیل است:
الف) تشخیص بیماری: با مصرف بیش از یک سال انواع قرص‌ها و مواد مخدر، در سیستم بیوشیمی جسم تخریب ایجاد می‌شود.

ب) مقصد یا روش درمان: جسم انسان دارای سیستمی است که اگر شرایط مناسب برایش فراهم شود می‌تواند خودش را بازسازی و ترمیم کند. بهترین روش درمان، کاهش تدریجی یا تیپر کردن با همان ماده مخدر مصرفی در پله‌های ۲۱ روزه است.

ج) هدف رسیدن به تعادل جسمی و روانی است. فقط مواد مخدر طبیعی جسم می‌تواند جایگزین مواد مخدر بیرونی فرد مصرف‌کننده شود. با راه‌اندازی سیستم‌های شبه افیونی بدن و تولید مواد مخدر طبیعی و سالم، مشکلات روحی و روانی کاملاً از بین می‌رود. ترمیم سیستم‌های ازکارافتاده بدن برای همه مصرف‌کنندگان مواد با هر سن و جنسیتی، ۱۱ ماه طول می‌کشد.

در هنگام درمان، تخریب‌های بدن به‌صورت عکس‌العمل‌های آشکار و پنهان بروز می‌کند. عکس‌العمل‌های آشکار شامل:
عرق کردن، پرش پا، استخوان‌درد، درد در مچ پا و بازوها، عطسه‌های پی‌درپی، بی‌خوابی، آب‌ریزش از بینی، گرفتگی عضلات پا و گردن، خمیازه پشت سرهم و اسهال قابل‌رؤیت هستند. شدت این علائم بستگی به نوع مواد، مقدار و تعداد دفعات مصرف در روز دارد که با گذشت ۲۴ ساعت از آخرین نوبت مصرف به اوج خود می‌رسند.

بی‌خوابی، افسردگی، ناامیدی، گوشه‌گیری، عدم میل به زندگی، کم‌حوصلگی، زود خسته شدن، تنبلی، کندذهنی یا فراموشی، بیدار شدن میل جنسی، ناتوانی جنسی (انزال سریع) و گریه کردن از عکس‌العمل‌های پنهان هستند. این مشکلات ریشه روانی ندارند و برای معالجه آنها از یک داروی جایگزین استاندارد یا خود ماده مخدر استفاده می‌شود تا در طی زمان، سیستم‌های تخریب‌شده بدن آرام‌آرام راه‌اندازی شوند.

منبع:
مقاله چهارم کتاب چهارده مقاله، مهندس حسین دژاکام

نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زری (لژیون دهم)
رابط خبری: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر زری (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون پانزدهم)
همسفران نمایندگی آکادمی