در این سیدی استاد میفرمایند: فکر کردن در زندگی مهم است. باید در زمان حال زندگی کنیم و از گذشته نتیجه بگیریم و برای آینده برنامهریزی داشته باشیم. وقتی شخصی که در تاریکی است یک مرتبه بیاید به روشنایی، نور چشمهایش را اذیت میکند باید ذره ذره از تاریکیها خارج شویم و به روشناییها برسیم. تاریکیهای زندگی مثل کینه، دروغگویی، تهمتزدن، اعتیاد و انتقام هستند.
خیلی از انسانها به جای اینکه از زندگی خود لذت ببرند؛ درگیر چیزهای دیگر میشوند. ما هر کاری که میخواهیم؛ بکنیم باید به مرور زمان باشد ذره ذره پیشرفت حاصل میگردد. مثلا همین اعتیاد، لاغری یا چاقی همه اینها ذره ذره انجام میشود. مثلا شخص چاق میخواهد، لاغر کند؛ ورزش میکند چربیها آب میشود ولی پوست آویزان میماند. پس در زمان کوتاه نمیشود؛ مشکل ایجاد میکند. هیچ معجزهای وجود ندارد که در یک لحظه تمام مسائل منفی درست شود. اگر بخواهیم بندها را باز کنیم؛ باید علم، دانش و معرفت لازم را داشته باشیم. انسان باید راه را بلد باشد و از زندگی خود مواظبت کند.
در این میسر باید از خودمان گذشت کرده و همواره خدمت کنیم و از هیچ تلاشی فروگذاری نکنیم، راه بیانتها است و پایانی ندارد حتی اگر قیامت شود باز داستانی دیگر شروع میشود. برای تبدیل شدن؛ سختیهای زیادی را باید تحمل کنیم. انسان مثل قطره است و خداوند مانند دریا است و در آخر همه انسانها به دریا میپیوندند. انسان باید در صراط مستقیم حرکت کند و تلاش کند و از حسهای خود خالصانه استفاده کند.
منبع: سیدی نردبان
نویسنده: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر معصومه( لژیون پانزدهم)
رابط خبری: همسفر رقیه رهجوی راهنما همسفر معصومه( لژیون پانزدهم)
ارسال: همسفر پریناز رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی حر
- تعداد بازدید از این مطلب :
87