تا جهالت نباشد قضاوتی صورت نمیگیرد

جلسه دوازدهم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی بندرعباس با استادی مسافر مرزبان امیر و نگهبانی مسافر فیروز و دبیری مسافر ماندعلی با دستور جلسه " قضاوت و جهالت " روز پنج شنبه  نوزدهم  تیر ماه ۱۴۰۴ راس ساعت 17:00 آغاز  بکار کرد:
خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان امیر هستم یک مسافر ، حال من خوب است و امیدوارم حال شما هم خوب باشد ؛ دقیقاً یک سال پیش چنین روزی در خصوص همین دستور جلسه بنده استاد جلسه بودم ؛ در مورد دستور جلسه باید بگویم تا جهالت نباشد قضاوتی صورت نمیگیرد و به عقیده من هر مشکلی که بشر دارد از جهل و نادانی اوست ، در بیرون کنگره من شنیده بودم که قضاوت فقط کار خداست اما در کنگره متوجه شدم قضاوت برای انسان هم هست و در طول زندگی ام همیشه در حال قضاوت هستم که آیا یک سری روابط را داشته باشم یا نه ، یک سری کارها را انجام بدهم یانه ؟
قضاوت اینگونه مشکل ندارد اما جایی مشکل ساز میشود که من خطا کنم و در مورد دیگران تجسس کنم ؛ همانطور که جناب مهندس بیان کردن که من استاد شما هستم اما من هم به خاطر چاقویی که گم کردم ،کارگر باغم را قضاوت کردم اما یک سال بعد چاقو را درون بشکه دیسپ پیدا کردم ؛ این یعنی قضاوت کردن خیلی سخت است ، هنوز هم گاهی برای من پیش میاید که در مورد دیگران ناخواسته قضاوت میکنم اما با آموزش هایی که در کنگره گرفته ام جلوی خودم را میگیرم تا قضاوت نکنم .

قضاوت کردن برای من یادآور یک خاطره تلخی است که در سال 2015 میلادی برایم اتفاق افتاد که به ناحق من و شاگردم را به دزدی یک گوشی متهم کردن و این قضاوت ممکن بود به مرگ هرکدام از ما ختم شود ، اما بعداً گوشی گم شده در ماشین شخصی که ما را متهم کرده بود پیدا شد. 
تایپ و ویراستاری : مسافر امیرحسین رهجوی راهنما مسافر علیرضا 
عکس و ارسال: مسافر قاسم رهجوی راهنما مسافر علیرضا