دستور جلسه ی قضاوت و جهالت این را باید اول به خود یادآور شوم که حتی یک قاضی با توجه به مطالعات فراوان و شواهد قضاوت میکند چه بسا امکان دارد در قضاوتش دچار اشتباه شود، پس این کار ساده ایی نیست که من نوعی هر لحظه در حال قضاوت کردن باشم و زمانی که قضاوت کردم، حکم هم صادر میکنم
پس باید یاد بگیرم در مسئلهای که در موردش هیچ آگاهی ندارم قضاوت نکنم. مسئلهای که به من مربوط نمیشود چرا باید دربارهاش پرس وجو کنم؟ چرا باید قضاوت بکنم؟
البته قضاوت کردن میتواند سازنده باشد آن هم زمانی که نسبت به خودم اتفاق بیافتد و من را با خود رو بهرو کند و باعث شود گرههای درونی خودم را پیدا کنم و به قول استاد امین رسوب های کتری من را به رو بیاورد و این میتواند باعث پیشرفت در زندگی من بشود، ولی زمانی که قضاوت در مورد دیگران باشد، آرامش و آسایش را از من میگیرد، و باعث تخریب های فراوانی در روان من و دیگران و روابطم با آنها میشود و این جهالت محسوب میشود.
در جزوه جهانبینی داریم که جهالت از سه مولفه ترس، ناامیدی و منیت تشکیل میشود، که این سه توسط نادانی من ایجاد شده است و ترس، ناامیدی و منیت میوههای جهالت هستند.
نگارش: مسافر محمد(لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: مسافر حسین(لژیون دوم)
تهیه و تنظیم: گروه سایت نمایندگی محمدیپور قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
51