جهالت باعث قضاوت بیشتر میشود

جلسه دوازدهم از دور دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران نمایندگی معدن فیروزه با استادی راهنمای محترم مسافر مصطفی و نگهبانی مسافر مصطفی و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه قضاوت و جهالت سه‌شنبه تاریخ 1404/4/17 ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود

سلام دوستان مصطفی هستم یک مسافر
از ایجنت و نگهبان محترم سپاسگزارم که استادی و مسئولیت اداره جلسه را به من واگذار نمودند تا آموزش بگیرم و خدمت کنم. خداوند را شاکریم که این فضای آموزش و یادگیری مستمر را در کنگره ۶۰ برای ما روزی قرارداد تا بدین‌وسیله به آگاهی‌ها و دانایی خود اضافه کنیم و از بزرگ‌ترین عامل بدبختی و گمراهی که همان جهلمان است نجات پیداکنیم. اگر انسان در منجلاب‌های گمراهی گرفتار می‌شود به دلیل جهل و ناآگاهی‌های او است. جهان اعتیاد که من مصرف‌کننده مواد مخدر به آن وارد شدم به دلیل همین جهل و ناآگاهی‌های من بود و کس دیگری در این مسئله مقصر نبود. قضاوت و جهالت ارتباط مستقیمی با جهان‌بینی و آگاهی پایین من دارد و هرچقدر ناآگاهی من بیشتر باشد قضاوت کردن من هم بیشتر خواهد بود و این ناآگاهی بزرگ‌ترین عامل برای ایجاد استرس و بی‌تعادلی در وجود انسان می‌باشد وبر سیستم ایکس و تولید مواد شبه افیونی بدن تأثیر منفی و مخرب دارد. قضاوت همان نقطه برابر جهالت است چراکه انسان از روی ناآگاهی‌هایی که دارد دچار قضاوت می‌شود.

ازآنجایی‌که ما نباید بدون اطلاعات کامل در مورد هیچ موضوعی قضاوت کنیم و با توجه به این که اطلاعات ما معمولاً همیشه ناقص هست. پس نتیجه می‌گیریم قضاوت ما همیشه ناقص می‌باشد. برای آگاهی پیدا کردن مسأله زمان بسیار مهم است. به‌عنوان مثال یک مصرف‌کننده در بدو ورود به کنگره پیش از این که به خودش مهلت کافی بدهد قضاوت می‌کند که در کنگره هم مانند جاهای دیگر به درمان نمی‌رسد. بحث دیگر این که ما نباید انرژی خودمان را با قضاوت در مورد دیگران هدر بدهیم و به عبارتی دوربینمان فقط بر روی خودمان و اعمال خودمان متمرکز باشد و اگر بناست قضاوت کنیم خودمان را بسنجیم و از خود این سؤال را بکنیم که چرا کسی از من رنجیده شده است و به دنبال جواب آن باشیم. بعضی اوقات به دنبال قضاوت، تهمت زدن و غیبت کردن نیز در پی آن می‌آید و عواقب بدتری به دنبال دارد. خب یک سفر اولی برای این که مورد قضاوت قرار نگیرد بهتر است همسفر خود را نیز همراه خود کند و به کنگره بیاورد تا او هم در این فضای آموزش‌ها قرار بگیرد. چراکه وقتی در مورد شرایط او آگاهی پیدا کند طبیعتاً او را قضاوت نخواهد کرد و این مسأله تأثیر مثبتی در مسیر سفر او خواهد داشت. ما نباید با چشم قضاوت کنیم و ظاهر هر مساله‌ای را که می‌بینیم به‌سرعت در مورد باطن آن مسأله قضاوت کنیم. خب امیدوارم همه ما در فرایند کسب دانایی به مرحله‌ای برسیم که شخصی را برحسب گمان خودمان قضاوت نکنیم.
ممنونم که سکوت کردید و به صحبت‌های من گوش دادید

عکاس: مسافر عباس
تایپ: مسافر ابوالفضل
ویراستاری، نگارش متن و ارسال خبر: مسافر حسین