به حداقل‌رساندن قضاوت با آموزش و تفکر

سومین جلسه از دوره یازدهم کارگا‌ه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰، نمایندگی وکیلی یزد به استادی راهنما همسفر زینب، نگهبانی همسفر سبا و دبیری همسفر عزت با دستور‌‌ جلسه «قضاوت و جهالت» روز دوشنبه ۱۶ تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:٠٠ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
از نگهبان جلسه تشکر می‌کنم که این جایگاه را در اختیار من گذاشت. چون مدتی است که استاد جلسه نبودم کمی استرس دارم، لطفاً بلند تشویق کنید تا انرژی بگیرم.
دستور جلسه در مورد «قضاوت و جهالت» است. برای من جالب بود که این دومین استادی من از این دستور جلسه است؛ اولین‌بار زمانی بود که وارد سفر دوم شدم و به‌عنوان استاد جلسه در مورد آن صحبت کردم؛ چون دومین‌بار است که این موضوع را استادی می‌کنم، شاید هنوز این مسئله در من حل نشده‌است.
تمامی دستور جلسات برای کاهش درد‌و‌رنج ما و رسیدن به صلح‌و‌آرامش است و به ما کمک می‌کنند تا در زندگی خود، دردو‌رنج کمتری را تحمل کنیم. در مورد قضاوت و جهالت هم همین‌طور است، قضاوت به‌‌معنای داوری است؛ برای این‌که بتوانیم قضاوت کنیم، باید در جایگاه قاضی قرار بگیریم و اطلاعات زیادی در مورد مسئله داشته باشیم؛ یک تیم تجسس در مورد موضوعی اطلاعات جمع‌آوری کرده، یکسری افراد به او کمک می‌کنند و از خود فرد هم پرس‌و‌جو می‌شود و حتی یکسری اطلاعات را هم خود قاضی جمع‌آوری می‌کند تا درنهایت با اطلاعاتی که در اختیار دارد، قضاوت می‌کند؛ ولی باز هم پیش می‌آید که گاهی اشتباه کرده و درست قضاوت نمی‌کند؛ اما چرا انسان قضاوت می‌کند؟
چون انسان اختیار دارد و این اختیار‌داشتن به او کمک می‌کند تا شروع به قضاوت کند و تصمیم بگیرد که آیا فلان کار خوب است یا بد؟ فلان فرد موجه است یا نه؟ سپس انتخاب می‌کند که چه کاری را انجام دهد.
قضاوت‌کردن لازمه زندگی می‌باشد و این‌که می‌گوید حال من چگونه است و چه‌طور می‌توانم قضاوت کنم! مهمترین نوع قضاوت انسان، در مورد خودش می‌باشد؛ چون خود را می‌شناسد و باید نگاهی به عقب داشته باشد، راهی را که رفته ارزیابی کند؛ ولی این کار را نباید زیاد انجام دهیم؛ چون گاهی به سمت سرزنش‌کردن می‌رویم.
فقط یک انسان می‌تواند خودش را مورد قضاوت قرار دهد؛ این‌که دیگران را مورد قضاوت قرار دهیم، حس خوبی نیست. کسی شروع به قضاوت دیگران می‌کند که یکسری ضدارزش‌ها در وجود او هست.
همان‌طورکه قبلاً گفتم: فقط قاضی می‌تواند قضاوت کند؛ چون او اطلاعاتی دارد و چند نفر این اطلاعات را با شواهد در اختیارش قرار می‌دهند؛ولی من بدون این‌که اطلاعاتی در مورد شخص داشته باشم، شروع به قضاوت کرده و حس خودم را نسبت به دیگران و همین‌طور حس دیگران را نسبت به خودم خراب می‌کنم.
حال چرا ما قضاوت می‌کنیم؟ یکسری ضدارزش‌ها در همه ما وجود دارد؛ مثل حسادت، تنفر و کینه که این‌ها جای دانایی را می‌گیرند؛ وقتی این حس‌ها در ما قوی شدند، آن موقع شروع به قضاوت‌کردن کرده و حکم و رأی صادر می‌کنیم؛ این قضاوت‌کردن در صور پنهان بسیار سخت است.
مثلث جهالت شامل ترس، منیت و ناامیدی می‌باشد، وقتی این سه صفت به‌سراغ من می‌آید؛ باعث می‌شود تا به‌سمت قضاوت و جهالت بروم و تمام انرژی من صرف ارزیابی دیگران شود. یکی از کارهایی که ما می‌توانیم انجام دهیم، این است که قضاوت‌ها را به حداقل برسانیم و روی آموزش، تجربه و تفکر خودمان تمرکز کنیم، برعلیه ضد‌ارزش‌ها کار کرده و تزکیه و پالایش را شروع کنیم؛ یعنی از ضدارزش‌ها دور شویم و با آموزش و تفکر قضاوت را در ذهن خود به حداقل برسانیم. مواقعی‌ است که اجازه دارم با آگاهی و تفکر، قضاوت درست انجام دهم و سعی کنم
آگاهی خودم را بالا ببرم، روی ضدارزش‌ها و تزکیه خود کار کنم تا کمتر انرژی و وقتم گرفته شود و کمک کنم تا آموزش‌ها در من شکل بگیرد. مورد دیگر تزکیه و پالایش است؛ تا جایی‌که می‌توانم از کارهای ضد‌ارزشی دوری کنم و عشق‌و‌محبت را جایگزین کینه، نفرت و حسادت کنم. قلب ما یا جای کینه است یا جای عشق؛ پس سعی کنیم تا قلبمان را سرشار از عشق کرده و در صراط مستقیم حرکت کنیم.
از این‌که به سخنان من گوش دادید از همه شما متشکرم و امیدوارم با مشارکت‌های خودتان استادی من را کامل کنید.

رهایی چهل سی‌دی 

همسفر زهرا و همسفر فرشته رهجویان راهنما همسفر زینب (لژیون دوم) با نوشتن چهل سی‌دی وارد سفر دوم جهان‌بینی شدند.

مرزبان کشیک: همسفر هاجر
تایپ و ویرایش: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
عکاسان: همسفر زهرا.ط رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم) و همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد