میوه و محصول جهالت، ضدارزش‌ها است

موضوع: قضاوت و جهالت

فهرست:
۱- مقدمه
۲- چکیده
۳- ویژگی قضاوت‌کردن و داوری چیست؟
۴- آیا جهالت نیاز به پیش‌زمینه دارد؟
۵- مشکل اصلی انسان در رابطه با قضاوت چیست؟
۶- نتیجه‌گیری

مقدمه:
قضاوت به‌معنای ارزیابی و داوری در مورد رفتار و اعمال دیگران است؛ از عملکردهای مغز که قادر است آگاهانه و ناآگاهانه صورت بگیرد. انسان بر اساس حس خود، یکسری ورودی‌ها دارد و با آن شروع به قضاوت‌کردن می‌کند که ممکن است منفی یا مثبت باشد و بستگی به حسی دارد که در او وارد شده‌است.

چکیده:
خداوند انسان را از خاک آفرید و آن‌چه را که درون خاک وجود دارد، در کالبد فیزیکی انسان قرار داد و از یک طرف خداوند به انسان ویژگی شاخصی عنایت فرمود که در سایر آفریده‌هایش وجود ندارد؛ آن ویژگی که انسان را از سایر موجودات متمایز می‌کند این است که اختیار و سرنوشت او را به خودش سپرده است. حال انسان با توجه به داشتن اختیار، می‌تواند به‌سوی ضدارزش‌ها، فسق و فجور برود، یا برعکس به‌سوی ارزش‌ها و تقوی حرکت کند. زمانی‌که خداوند از روز الست به انسان قدرت اختیار داد،‌ قضاوت‌کردن هم در کنار این ویژگی به او داده شد. انسان ذاتاً قاضی آفریده شده‌است؛ چراکه بر سر دو راهی قرار گرفته است و مرتب درحال قضاوت است؛ به‌عنوان مثال: این را بخرم یا نخرم، بخورم یا نخورم، بروم یا نروم و ... بنابراین قدرت تشخیص در دست خودش می‌باشد که به‌سوی ارزش‌ها و حق برود یا به‌سوی ضدارزش‌ها و مسیر ناحق قدم بردارد.
ما انسان‌ها تا زمانی‌که در مورد خودمان قضاوت کنیم، موردی ندارد؛ اما وقتی قضاوت را در اموری که به ما مرتبط نیست، انجام می‌دهیم، وارد مرحله تجسس می‌شویم و شروع به سرزنش‌کردن دیگران می‌کنیم؛ بنابراین تمام این‌ها ناشی از جهالت است که انسان را به‌سوی بخل، حرص، خرافات،‌ خودخواهی و اعتیاد می‌کشاند.
اگر بتوانم قضاوت‌ها را متوقف کنم، نتیجه معکوس می‌شود و قادر خواهم بود صفت بد و ناخالص پنهان را در وجود خود رؤیت نمایم. مشکل اصلی انسان برای منع تزکیه و پالایش خود، ندیدن تاریکی است و چون انسان قادر به دیدن تاریکی و صفت نا‌خوشایند خود نمی‌باشد، هیچ‌‌ زمان دست به پالایش نمی‌زند؛ نفس اماره در این‌ مورد تلاش می‌کند که انسان تاریکی را در خودش رؤیت نکند؛ زمانی‌که انسان آن تاریکی و صفت را در درون خود دید، ۵۰درصد پالایش صورت می‌گیرد و بعد به مرور زمان می‌تواند با آگاهی و دانایی به پالایش خود بپردازد.

ویژگی قضاوت‌کردن و داوری چیست؟
مسائلی که برای قضاوت‌کردن مورد نیاز است؛ دانایی، خودشناسی، آگاهی مثبت به تمام زوایا، تقوا، تفکر سالم، عدالت، معرفت، صبر، تجربه، آموزش، ایمان، اشراف کامل به موضوع و ... می‌باشد.

آیا جهالت نیاز به پیش‌زمینه دارد؟
جهالت برعکس قضاوت، نیاز به پیش‌زمینه ندارد؛ چون خودش تاریکی است و باعث منیت، ترس، ناامیدی، بخل، حسادت و ... می‌شود؛ بنابراین میوه و محصول جهالت تمام ضد‌ارزش‌هایی است که بیان شد.

مشکل اصلی انسان در رابطه با قضاوت چیست؟
قضاوت‌کردن همان حکم‌کردن است؛ بنابراین نیاز به علم، آگاهی و عدالت داریم. اگر در درون ما نبست به سایر افراد، حس بد نهفته باشد، در قضاوت‌کردن دچار قیاس و صادرکردن حکم ناعادلانه می‌شویم. نفس اماره باعث می‌شود که نتوانیم آن حس‌ها و تاریکی‌های درون خود را مشاهده کنیم؛ پس بایستی به تزکیه و پالایش بپردازیم تا بتوانیم آن‌ها را تشخیص داده و از بین ببریم.

نتیجه‌گیری:
اگر ما سعی کنیم در امور دیگران دخالت نکنیم، افکار و اندیشه خود را در جهت مثبت هدایت کنیم، قضاوت را روی خود پیاده کرده و در مورد دیگران داوری ننماییم؛ مسلماً با این کار تاریکی‌های صور پنهان خود را می‌شناسیم و در جهت تزکیه و پالایش قدم برداریم و قادر خواهیم بود زندگی شبیه به حکما داشته باشیم که البته این کار شاید هفته‌ها، ماه‌ها و یا سال‌ها به طول انجامد.
امیدوارم بتوانم با این آموزش‌هایی که از کنگره دریافت می‌کنم، ذره‌ذره تاریکی‌های درون خود را بشناسم و قضاوت در مورد دیگران انجام ندهم.

منابع: سی‌دی قضاوت و جهالت (آقای مهندس)، سی‌دی قضاوت (استاد امین)
نویسنده: همسفر مهری رهجوی راهنما همسفر ریحانه (لژیون ششم)
ویرایش: رابط خبری لژیون ششم راهنما همسفر ریحانه
ویراستاری و ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر سمیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد