قضاوت و جهالت رابطه مستقیمی با یکدیگر دارند

آقای مهندس فرمودند: در اول جلسه همیشه می‌گوییم: خداوندا، ما را از دست نیرومندترین دشمن خودمان که جهل و نادانی خودمان است، نجات بده؛ یک دعا و درخواست از خداوند است که به اهمیت جهل به عنوان یک دشمن قوی و تأثیرگذار اشاره دارد، این جمله بیانگر این است که ما از خداوند درخواست می‌کنیم که ما را از شر خودمان نجات بده و خودمان مسبب به‌وجود آمدن تمام مشکلات و موانع در زندگی برای خودمان هستیم.

در زندگی یک‌سری از اتفاقاتی که برای ما پیش می‌آید؛ مربوط به تقدیر و فرمان الهی است ولی باید به این نکته توجه کرد؛ این ما هستیم که زندگی و سرنوشت خودمان را تغییر می‌دهیم. شاید برایتان این سوال پیش بیاید چگونه می‌شود سرنوشت را تغییر داد؟ رفتار و کردار ماست که باعث می‌شود، ما به یک انسان صالح و درستکار یا انسان ناصالح و خطاکار تبدیل شویم. به عنوان مثال یک مصرف‌کننده مواد‌مخدر از روی نادانی، نا‌آگاهی و جهل به سمت مواد‌مخدر روی می‌آورد؛ در صورتی‌‌که خواسته درونی داشته باشد و به طرف ارزش‌‌ها حرکت کند، آموزش ببیند و به دانایی لازم برسد به رهایی از بند موادمخدر می‌رسد و از تاریکی به سمت نور و روشنایی حرکت‌ می‌کند.

در این‌جا باید به این نکته توجه کرد که من از روی جهل، نادانی و انجام دادن یک‌سری از ضد‌ارزش‌ها باعث ایجاد تنفر یا عشق مردم، نسبت به خودم می‌شوم؛ زیرا با انجام دادن یا ندادن یک‌سری کارها باعث می‌شوم، مردم دچار رنج و زحمت شوند.

انسان همیشه درحال قضاوت کردن است؛ تنها با دیدن یک صحنه کوچک قادر است برای قبل و بعد آن صحنه یک سناریو یا یک فیلمنامه بنویسد، برای این‌که همیشه خودش را در جایگاه یک قاضی می‌بیند، باید قبول کنیم که قاضی فقط خداست و ما فقط باید رفتار و کردار  خودمان را قضاوت کنیم. خداوند در قرآن کریم می‌فرمایند: ظن و گمان بد نبریم.

اضلاع مثلث قضاوت شامل: ظن و گمان بد، تجسس و غیبت است؛ قضاوت و جهالت رابطه مستقیمی با یکدیگر دارند، انسان هر چه جاهل‌تر باشد، بیشتر دیگران را در معرض قضاوت قرار می‌دهد. قضاوت کار بسیار سختی است، باید تمام تلاش خودمان را کنیم تا دانایی خودمان را بالا ببریم و دیگران را قضاوت نکنیم؛ البته بالا بردن دانایی کار بسیار دشوار و سختی است ولی بهترین راه همین است.

در نوشتار‌های کنگره می‌خوانیم که در امور دیگران به هیچ وجه نباید دخالت کرد؛ زیرا دچار ظن و گمان بد، وارد مرحله تجسس و سرزنش کردن می‌شویم، شروع به غیبت کردن می‌کنیم، پشت سر دیگران حرف می زنیم و به سمت جهل، ناامیدی  و منیت می‌رویم.

برداشت من از این دستور جلسه این است که سعی کنم در امور دیگران دخالت نکنم، افکار و اندیشه خود را بر پایه مثبت بگذارم؛ انگشت اشاره دست را به طرف خودم بچرخانم و به قول حضرت مسیح، خاری را در چشم دیگران می‌بینیم، ولی بیلی را در چشم خود نمی‌بینیم. قضاوت کار هر کسی نیست و تنها قاضی خداوند است. انسان برای این‌که به داوری بنشیند و قضاوت کند؛ احتیاج به منابع اطلاعاتی دارد، پس بر حسب ظن و گمان راجب دیگران به قضاوت و داوری ننشینم.

منابع: سی‌دی «قضاوت و جهالت» سخنان آقای مهندس و سایت کنگره۶۰

نویسنده و ویراستار: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر آسیه (لژیون اول)دبیرسایت
عکاس: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر شیرین (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر پرتو رهجوی راهنما همسفر آسیه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی عمان سامانی شهرکرد