اگر فرهنگ حرمت در جامعه جا بیفتد، ما به قانون احتیاج نداریم.

هفتمین جلسه از دوره نهم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ شعبه‌ی بروجرد با دستور جلسه‌ی "حرمت کنگره‌۶۰ چرا رابطه کاری و مالی در کنگره ممنوع می‌باشد؟" با استادی پهلوان مسافر احمد، نگهبانی مسافر محمود و دبیری مسافر پیمان، روز پنجشنبه ۱۲ تیر‌ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

سلام دوستان، احمد هستم مسافر
در ابتدا برای ساختمان جدید شعبه‌ی بروجرد تبریک می‌گویم، همچنین خدمت ایجنت شعبه و همه‌ی کسانی که در ساخت و ساز ساختمان کمک کردند، خدا قوت عرض می‌کنم و از شما متشکرم که این فرصت را در اختیار من قرار دادید تا بتوانم خدمت کنم و از شما آموزش بگیرم.
دستور جلسه‌ی این هفته: "چرا رابطه‌ی مالی و کاری در کنگره‌۶۰ ممنوع می‌باشد؟"
نوشتاری که تحت عنوان حرمتِ کنگره‌۶۰ در اختیار ما قرار گرفته، به موضوعات و نکاتی اشاره می‌کند که ممکن است اعضای کنگره‌۶۰ از آن جهت، آسیب و صدمه ببینند؛ یعنی حرمت کنگره‌۶۰ طوری تدوین و تنظیم شده است که بتوانیم با اجرای این حرمت‌ها، خود را از مشکلاتی که برای ما پیش می‌آید، مصون نگاه داریم. چرا؟ چون کنگره‌۶۰ مرکز راهنمایی و درمان اعتیاد است و برای این‌که بتواند نظم کارگاه‌های آموزشی عمومی، جلسات خصوصی مسافران و جلسات خصوصی همسفران را برقرار کند، مجبور است تدابیری اتخاذ کند که افرادی که دور هم جمع می‌شوند، بهترین بهره را ببرند. عده‌ی کثیری از این افراد، کلکسیونی از بی‌قانونی در کارنامه‌شان ثبت شده است. جناب مهندس می‌فرماید: یک مصرف‌کننده یک محله را حریف بود و اگر قوانین و حرمت کنگره‌۶۰ نبود، سنگ روی سنگ بند نمی‌شد. آقای مهندس حرمت کنگره‌۶۰ را تنظیم کرده تا به این افراد آموزش دهد. کنگره‌۶۰ از این بابت سرآمد تمام NGO ها می‌باشد. شما هیچ سازمان مردم نهادی (NGO) را نمی‌بینید که این قدر منظم و مرتب باشد. برای ما افتخاری است که در کنگره‌۶۰ هستیم و حالِ همه‌ی ما خوب است.
در پارک‌های ورزشی، اعضای کنگره‌۶۰ دور هم جمع می‌شوند، ورزش می‌کنند و هیچ اتفاق بدی نمی‌افتد. ما در کنگره‌۶۰ می‌گوییم برد و باخت نداریم، ما یا می‌بریم یا می‌آموزیم. برای مثال در اردوی آموزشی کنگره‌۶۰ تعداد ۵۰۰ نفر شرکت می‌کنند و در این اردو، هیچ اختلافی وجود ندارد و خورد، خوراک و خوابشان مرتب است، بدون این‌که کوچک‌ترین اعتراضی بین بچه‌ها باشد که به دلیلِ همین احترام گذاشتن به حرمت‌ها است.
ما در کنگره‌۶۰ رابطه‌ی کاری نداریم. زمانی که می‌گویند: تلفن ندهید و نگیرید، تجربه شده که افراد با مصرف یک نوع مواد‌مخدر وارد کنگره‌۶۰ شدند که درمان شوند؛ ولی چون با دوستان رفت و آمد کردند و تلفن همدیگر را داشتند، با چند نوع مواد مخدر از کنگره‌۶۰ خارج شده و دیگر برنگشته‌اند یا این‌که می‌گویند: نباید دو نفر که با هم دوست هستند، در یک لژیون بروند که این هم آسیب‌های خود را دارد.
اگر فرهنگ حرمت در جامعه جا بیفتد، ما اصلاً به قانون احتیاج نداریم. اگر به حرمت‌ها احترام بگذاریم، به قانون نیازی نیست. زمانی که از قانون تَخَطی کنیم، مجازات می‌شویم؛ ولی اگر حرمت را بشکنیم، احترام خود شخص از بین می‌رود.
هر چیزی که جناب مهندس، تفکر و تدوین کرده سپس در اختیار ما قرار داده‌اند، به نفع ما بوده است. حرمت کنگره‌۶۰ آن‌قدر مهم است که در هر جلسه، دو بار توسط نگهبان جلسه خوانده می‌شود.
امیدوارم انسان‌ها به نتیجه‌ای برسند که استفاده‌ی هر شخصی در جمع مُستَتِر است؛ یعنی زمانی حال من خوب می‌شود که بتوانم حال دیگران را خوب کنم. زمانی حال خوب را تجربه می‌کنم که دست دیگری را بگیرم. ما باید بدانیم هیچ چیز در دنیا، مال ما نیست و طبق قراری، یک سری چیزها به نام ما است که باید آن‌ها را بگذاریم و برویم. حتی مال بچه‌های ما هم نیست، آن‌ها هم باید بگذارند و بروند. آن‌هایی که توانایی مالی دارند، باید بخشش را یاد بگیرند. باید تا زمانی که خودمان داریم، با دست خودمان خرج کنیم و ببخشیم.
از این‌که به صحبت‌های من توجه کردید، سپاسگزارم.

تایپ و ویراستاری: مسافر کریم لژیون چهارم 

عکس و بارگزاری :همسفر حسین لژیون سوم