حرمت کنگره ۶۰؛ پایه‌ی امنیت و مسیر درمان

چهاردهمین جلسه از دور پنجاه‌‍‍‌ویکم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی شفا مشهد با استادی مرزبان محترم مسافر احمد، نگهبانی مسافر مجید و دبیری مسافر تقی و با دستور جلسه "حرمت کنگره60، چرا رابطه کاری و مالی و خانوادگی در کنگره ممنوع است؟ " پنج‌شنبه 12 تیرماه ۱۴۰۴ ساعت 17 آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:
سلام دوستان احمد هستم یک مسافر، خدا را شکر می‌کنم که توفیق داد در حضور شما عزیزان باشم، خدمت کنم و آموزش بگیرم. همچنین از لژیون مرزبانی و ایجنت محترم تشکر می‌کنم که این فرصت را به من دادند.

دستور جلسه امروز، حرمت کنگره است. تفاوتی که من بین کنگره و (ان‌جی‌او)NGOهای دیگر دیدم این است که کنگره آموزش‌های کاملی ارائه می‌دهد؛ وگرنه چیز دیگری نیست که ما را متمایز کند. این آموزش‌های کنگره است که ما را به درمان می‌رساند؛ صرفاً شربت اوتی نیست. اوتی بیرون هم هست و خیلی‌ها استفاده کرده‌اند، خود من هم همینطور، ولی مرا به درمان نرساند. این آموزش‌ها بودند که من را به درمان رساندند.

یکی از این آموزش‌ها، همین جلسات هفتگی است که تعداد آن‌ها سالانه حدود ۴۸ دستور‌ جلسه می‌باشند؛ در آن صحبت می‌کنیم و تجربه خود را با بقیه به اشتراک می‌گذاریم تا بتوانیم مسیر را بهتر طی کنیم.

دستور جلسه هفته قبل برای من خیلی جالب بود، چون به حرمت، ادب و بی‌ادبی متصل شد و همچنین به حرمت کنگره ۶۰. بین این‌ها چند دستور دیگر بود که برگزار نشد؛ این خودش یک پیام برای من دارد: ادب، بی‌ادبی و تعادل صددرصد در ارتباط هستند. این مطالب را به عنوان یادآوری گفتم.

وقتی من وارد کنگره شدم، تنها چیزی که می‌شنیدم، یعنی از طریق گوشم می‌توانستم بشنوم، فقط حرمت بود. بقیه صحبت‌هایی که استادها می‌کردند یا مثلاً مشارکت‌ها زیاد، چیزی دستگیرم نمی‌شد؛ ولی همیشه در ذهنم بود که چرا حرمت دوبار خوانده می‌شود؛ یک بار اول جلسه و یک بار آخر جلسه. بعد خیلی روی آن فکر کردم، صحبت‌های آقای مهندس را گوش کردم و سی‌دی حرمت را دیدم که واقعاً حریم خیلی مهم است و اگر انسان حریم را نشناسد، اتفاقات ناگواری برایش پیش می‌آید.

مثلاً حریم رودخانه: کسی که وارد حریم رودخانه می‌شود و برای خودش سازه‌ای می‌سازد، به خودش آسیب می‌زند. این موضوع «بود و نبود» او را در آنجا تعیین می‌کند؛ چون ما قوانین داریم که لازم‌الاجرا هستند و اگر اجرا نکنیم، تخلف کرده‌ایم و جریان‌های خاص خودش را دارد. اما بعضی چیزها حریم هستند؛ حرمت و حریم را اگر رعایت نکنیم، ضربه‌هایی که به ما می‌زند قابل جبران نیست و شدت آن زیاد است.

پس چیزی که برای من مهم است این است که وقتی وارد یک محیط جدید می‌شوم، مثلاً جنگل یا دریا، اول سعی می‌کنم حریم را پیدا کنم، بدانم تا کجا می‌شود رفت و بعد از آن خطر غرق شدن وجود دارد. همچنین حریمی برای خانواده خود و بچه‌هایمان در نظر می‌گیریم تا مشخص شود.

پس حرمت‌هایی که در کنگره ۶۰ خوانده می‌شود لازم‌الاجرا است و مرزبان‌ها تلاش می‌کنند که از حرمت محافظت کنند و مراقبت نمایند که کسی از آن عدول نکند. این چیزی نیست که باعث محدودیت ما باشد، بلکه حرمت نگهدارنده ما است.

در سال ۷۸، بعد از اینکه آقای مهندس روش درمانی را کشف کردند و به درمان رسیدند، در شهریور آن سال کنگره را تأسیس کردند و برای تأسیس یک NGO(ان‌جی‌او)، کنگره ۶۰ تأسیس شد. برای تأسیس یک NG0(ان‌جی‌او)، آن هم انجویی برای معتادان یا افرادی که از دید جامعه بسیار مخرب هستند و در درون خودشان هم چنین وضعیت را دارند، چه بسا خصلت‌ها و خصوصیاتی که فراموش کرده‌اند یا به نوعی برعکس عمل کرده‌اند.

از مشکلاتی که مصرف‌کننده ایجاد می‌کند، وقتی یک NGO(ان‌جی‌او) بخواهد افرادی را دور هم جمع کند، مطمئناً باید توسط بنیان‌گذار، برای آن حرمت و حریمی تعریف شده باشد . برای همین اولین نوشتارهای کنگره که نوشته شد و تعیین‌کننده بود، همین حرمت کنگره ۶۰ بود و برای سفر کردن تک‌تک ما لازم است.

برای من که آمدم سفر کنم و از آن حقارت و دنیای تاریک بیایم به سرافرازی و روشنایی این طرف، باید حریمی ترسیم می‌شد که من از این حریم عدول نکنم. چرا که در کنگره هم چنین نیست که بگوییم هیچ کس از حریم عدول نمی‌کند؛ قبل از ما بودند، الان هم هستند و بعد هم خواهند بود؛ ولی گذشته قطعاً تجربه‌ای برای من است. دیدم آدم‌هایی از این حریم خارج شدند، عدول کردند و الان نیستند؛ به بیقوله‌ها رفتند و نیستند.

پس وجود حرمت خیلی برای ما مهم است که حریم را رعایت کنیم؛ با راهنما، با برادر لژیونی، با مرزبان، با ایجنت، با همسفر، با خانواده خودمان یا با هر کسی که در ارتباط هستیم؛ حرمت را رعایت کنیم، بشناسیم و کاملاً رعایت کنیم. حرمت‌های کنگره ۶۰ همیشه برایم جذاب بوده‌اند و در ادامه سفر دومم خیلی به آنها پرداختم. تک‌تک کلمات و جملات حرمت پیام دارد و می‌توانید درباره آن در لژیون کلی صحبت کنید.

کنگره مکان مقدس و امنی است؛ برویم راجع به این صحبت کنیم که چرا مقدس و چرا امن است؟ چرا دروغ گفتن، سرزنش کردن، پول دادن و پول گرفتن در کنگره ممنوع است؟ حرمت‌ها خیلی مهم هستند و حتماً در لژیون از راهنماهای خود جویای علت وجود این حرمت‌ها شوید.
قسمت آخر حرمت برای من خیلی کارایی داشته است و این قسمت را همیشه برای خودم تکرار می‌کنم. می‌گوید: «حال این سوال پیش می‌آید؛ کسانی که حتی قادر نیستند از کیف، موبایل و وسایل شخصی خود مراقبت کنند، چگونه می‌توانند از زندگی خود مراقبت کنند؟»

من در تمام موضوعات زندگی‌ام سعی کردم این سوال را از خودم بپرسم. برای مثال می‌گفتم: من نمی‌توانم همین مغازه را برای خودم درست کنم، چگونه می‌خواهم در کنگره درست کار کنم؟ میز خودم را نمی‌توانم تمیز کنم، شیشه‌های مغازه را تمیز نمی‌کنم، مغازه را طی نمی‌کشم، هفته‌ای یک بار و آن هم اگر کثیف باشد. چگونه می‌خواهم در کنگره خدمت کنم؟ با زن و بچه خودم در خانه نمی‌توانم درست برخورد کنم، چگونه می‌توانم در کنگره و لژیون ۲۰ نفری که هم‌خون من نیستند، این عشق و محبت را بدهم؟

این سوال برای من خیلی باارزش است و تجربه بزرگی از آن دارم. سعی کردم همیشه این سوال را در قسمت‌های مختلف کاری و حتی خدمت کنگره‌ای خودم داشته باشم تا ان‌شاءالله بتوانم آن حرمت را حفظ کنم، بهتر بشناسم و ان‌شاءالله از آن عدول نکنم.

از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید، سپاسگزارم.

در ادامه انتخابات نگهبانی برای روزهای پنج‌شنبه برگزار گردید.

در انتها مسافر محمود با کسب حداکثر آرا بعنوان نگهبان روزهای پنج‌شنبه برگزیده شد.

مرزبان خبری: مسافر علی‌اصغر
عکاس: مسافر صابر ل11
تایپ مسافران: مهراد ل11، رضا ل1،
                حسین ل1، محمد ل20
صوت: مسافرین: مهدی ل14، مهرداد ل18
تنظیم و ارسال خبر مسافر علی‌رضا ل7