بنام قدرت مطلق الله
در ژرفای تاریکی، جایی که سایه‌ها در سکوت زمزمه می‌کنند و نفس‌های خاموش در انتظار بیداری‌اند، نوری در جان می‌جوشد. نوری که از اعماق حقیقت برخاسته است.هر لحظه‌ی این سفر، بازگشتی است به خویشتن. به آن جوهر ناب و آزاد که هیچ بند و زنجیری نمی‌تواند آن را فروبندد. این رهایی، نه صرفاً ترک سایه‌ها، بلکه بازگشت به اصل نور است، به آغوش خویشتن، به زلالی که از آغاز در وجودت جاری بوده است.اکنون،تو ای مسافر روشنایی، دیگر غبار راه بر چهره‌ات نیست. هر گام تو، گواه شکوهی است که در جانت نهفته بود و اینک در سراسر هستی طنین انداخته است
باگذاری :مسافر مقداد لژیون پانزدهم
- تعداد بازدید از این مطلب :
165