اخبار لژیون ویلیام وایت (نمایندگی نسترن اصفهان)

دستور جلسه: «حرمت کنگره ۶۰، چرا رابطه کاری، مالی و فامیلی در کنگره ۶۰ ممنوع است؟»

سخنان استاد:

سلام دوستان، فاطمه هستم یک مسافر.
خدای بزرگ را شکر می‌کنم بابت حضور پربرکت آقای مهندس.

دستور جلسه این هفته: «حرمت کنگره ۶۰؛ چرا رابطه مالی، کاری و خانوادگی در کنگره ۶۰ ممنوع است؟»
حرمت کنگره به‌قدری مهم و حائز اهمیت است که در هر جلسه، دو بار خوانده می‌شود؛ یک بار برای افرادی که از ابتدا در کارگاه حضور دارند و بار دیگر در پایان جلسه برای کسانی که دیرتر آمده‌اند.

همه ما موظف به رعایت حرمت‌ها هستیم. حرمت از واژه «حریم» می‌آید؛ یعنی حفظ حریم شخصی خود و افرادی که با آن‌ها در ارتباط هستیم.

ما باید به حرمت کنگره احترام بگذاریم و در رعایت آن بکوشیم. هنگام قرائت حرمت، نباید حرکت کنیم؛ باید همان‌جا که هستیم، بایستیم و کاملاً سکوت نماییم. در غیر این صورت، بی‌احترامی به کنگره تلقی می‌شود.

اگر با حضور قلب و سکوت ذهن به حرمت‌ها و قوانین گوش دهیم، به‌تدریج این مفاهیم در ضمیر ناخودآگاه ما جای می‌گیرند و قطعاً به موفقیت خواهیم رسید.

در حرمت کنگره ۶۰ آمده است:
تلفن دادن و گرفتن ممنوع است، غیبت، تجسس و دخالت در امور دیگران ممنوع است، باید پوشش مناسب داشته باشیم، رابطه کاری و مالی در کنگره ۶۰ ممنوع است و...

ما باید این قوانین را دقیقاً رعایت کنیم؛ چراکه همگی حاصل تفکری عمیق، تدابیری ژرف و تجربیاتی ارزشمند هستند.

چرا در کنگره ۶۰، هیچ‌گونه خصومت شخصی میان اعضا وجود ندارد؟
شاید یکی از دلایلش این باشد که هیچ‌گونه معامله و دادوستد مالی در میان نیست.

بیشتر خصومت‌ها و درگیری‌هایی که در بیرون از کنگره پیش می‌آید، به‌دلیل معاملات مالی یا روابط کاری است.
اما در کنگره ۶۰، صحبت از عشق است و عمل بر مبنای «عشق بلاعوض». اگر روابط مالی بین اعضای کنگره شکل بگیرد، این آرامش و دوستی از بین خواهد رفت و به روابط خصمانه تبدیل می‌شود.

دلیل وجود این آرامش و روابط حسنه، همین رعایت قوانین و ممنوعیت روابط مالی و کاری‌ست.

برای مثال: هم‌لژیونی من خیاطی ماهر است و لباس‌هایی شیک و تمیز می‌دوزد. من پارچه‌ای به او می‌دهم تا برایم لباس بدوزد، اما بعدها ممکن است بر سر قیمت یا موارد دیگر، بین ما اختلاف ایجاد شود و روابط دوستانه‌مان خدشه‌دار گردد.

در بسیاری از NGOها روابط کاری، مالی و خانوادگی بین اعضا وجود دارد که ممکن است همین عوامل موجب فروپاشی خانواده‌ها یا حتی آن سیستم شود.

هر سیستمی برای حفظ بقا، نیازمند یک‌سری قوانین و ضوابط است که رعایت آن‌ها، موجب دوام و استحکام آن مجموعه می‌گردد.

وقتی اعضای یک سیستم بیش از اندازه به یکدیگر نزدیک شوند، کم‌کم از رازها و اسرار هم باخبر می‌شوند و در نتیجه، دوستی و همدلی از بین خواهد رفت.

تا زمانی که شاگرد از اسرار استاد بی‌خبر است، استاد برای او الگویی کامل است؛ اما به محض فاش شدن رازهای شخصی، آن حجاب بین استاد و شاگرد فرو می‌ریزد و همه‌چیز خراب می‌شود.

در کنگره ۶۰، ما به زندگی شخصی و مسائل خصوصی دیگران کاری نداریم و یکدیگر را همان‌گونه که می‌بینیم می‌پذیریم.

ما در کنگره هیچ‌گونه رفت‌وآمد خانوادگی با اعضا یا بستگان آن‌ها نداریم.
قرض دادن و قرض گرفتن پول، در کنگره به‌شدت ممنوع است. ممکن است من از روی خیرخواهی به کسی پول قرض دهم، اما او نتواند آن را پس بدهد و به‌دلیل احساس شرمندگی دیگر به کنگره نیاید. در این حالت، من ناخواسته و از روی محبتی نادرست، به او آسیب زده‌ام؛ یعنی به‌جای خدمت، خیانت کرده‌ام!

ما باید به تمام حرمت‌های کنگره ۶۰ احترام بگذاریم و این قوانین را با جان و دل اجرا کنیم تا خود و اطرافیان‌مان در آرامش بیشتری قرار بگیریم و از بروز تنش و جدال جلوگیری شود.

اگر شخصی خودرو دارد، نباید فرد دیگری، به‌ویژه سفر اولی را سوار کند و از روی ترحم یا دلسوزی او را به مقصد برساند. این کار، نقض فرمان و خلاف قوانین کنگره است.

تجربه ثابت کرده که چنین رفتارهایی پیامدهای ناگواری دارد و حتی ممکن است منجر به نابودی هر دو نفر شود. برای مثال، شخصی که تنها مصرف‌کننده تریاک بوده، در همین رفت‌وآمدها به مصرف شیشه نیز روی آورده و این موضوع بارها اتفاق افتاده است؛ به‌ویژه میان سفر اولی‌ها.

امیدوارم از این پس، بیش از پیش به حرمت‌ها توجه کنیم تا خدای‌نکرده راهنمای خود را زیر سؤال نبریم؛ چراکه نخستین کسی که باید پاسخ‌گو باشد، راهنماست.

متشکرم.

تایپ: مسافر زینب – لژیون یکم، نمایندگی نسترن اصفهان

ویرایش: مسافر کبری – لژیون یکم، نمایندگی نسترن اصفهان

بازبینی و ارسال: راهنما همسفر سولماز