English Version
This Site Is Available In English

در جایی که انسان احساس آرامش کند، امن می‌باشد

در جایی که انسان احساس آرامش کند، امن می‌باشد

دومین جلسه از دوره یازدهم کارگا‌ه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی وکیلی یزد به استادی همسفر طاهره، نگهبانی همسفر سبا و دبیری همسفر عزت با دستور‌‌ جلسه «حرمت کنگره‌۶۰، چرا رابطه‌ کاری، مالی و خانوادگی در کنگره‌۶۰ ممنوع است؟» روز دوشنبه ۹ تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:٠٠ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

قبل از هرچیز خداوند را شاکرم که امنیت را به کشور ما بازگرداند تا دوباره دور هم جمع شویم و آن انرژی را که باید، دریافت کنیم و بعد هم خدا را شاکرم که به من این سعادت را داد تا در این جایگاه خدمت کنم.
دستور جلسه «حرمت کنگره۶۰، چرا رابطه کاری، مالی و خانوادگی در کنگره۶۰ ممنوع است؟» می‌باشد.
اولین مشارکت مکتوبی که به من داده‌ شد، درمورد همین دستور جلسه بود و برایم جالب است؛ چون قرار بود وادی چهارم را استادی کنم؛ ولی به‌خاطر شرایط جنگ، لژیون‌ها جابه‌جا شد و دستور جلسه حرمت کنگره به من رسید.

کلمه حرمت به‌معنی حریم است؛ هرچیز و هر مکانی در دنیا حریم و قوانین خاص خودش را دارد؛ خیابان، رودخانه، خانه، اداره، مدرسه، مسجد و حتی در خانواده که افراد نزدیک‌ و صمیمی، روابطی را با هم دارند، حرمت‌هایی باید بین آن‌ها باشد، وگرنه باعث به‌هم‌ریختگی و آشفتگی می‌شود، کنگره که دیگر جای خود دارد؛ چون هرکس با یک فرهنگ و اخلاق خاص و متفاوت به این‌جا می‌آید و طبیعتاً باید به حرمت‌ها پایبند باشد و این مسئله به‌قدری مهم است که حرمت کنگره‌۶۰ دومرتبه خوانده می‌شود.

نوشتار حرمت این‌گونه آغاز می‌شود: کنگره مکان مقدس و امنی می‌باشد؛ چرا مقدس است؟ چون حرمت دارد و هر جایی که انسان را از آلودگی‌ها و ضدارزش‌ها پاک‌ و دور می‌کند، جای مقدسی است؛ مثل مسجد و خانه خدا.

در مشارکت خود هم گفتم: لباس سفیدی که در این‌جا می‌پوشند، مانند همان احرام‌شدن کسانی است که به خانه خدا می‌روند، لباس سفید یعنی از ناپاکی‌ها و پلیدی‌ها دور می‌شوم و رنگ سفید هم نشانه پاکی و طهارت است یا نوزادی که تازه به‌دنیا می‌آید و از هرگونه آلودگی پاک است، لباس سفید بر تن او می‌کنند، انسانی هم که می‌خواهد از ضدارزش‌ها دور شود، لباس سفید را به نشانه پاکی به‌ تن می‌کند.

حرمت کنگره می‌گوید: این‌جا مکانی امن است؛ چون در جایی که انسان احساس آرامش و امنیت می‌کند، امن می‌باشد. خودم بارها مشکل و ناراحتی داشتم که حتی حوصله آمدن به کنگره را هم نداشتم؛ ولی وقتی‌ در جلسات حضور پیدا کردم، به‌ قدری آرامش به‌دست آوردم که غم‌ها از یادم رفت. هرکس وارد این مکان می‌شود باید حرمت آن را حفظ کند، همانند مکان‌های دیگر که وقتی وارد آن می‌شویم، باید حرمت و قوانین آن را حفظ کنیم، وگرنه هم به خودمان و هم به دیگران ضرر می‌زنیم.

قوانینی که نباید انجام بدهیم:
دروغ گفتن؛ دروغگویی در همه ادیان‌، کاری ضدارزشی و ناپسند است و حتی در قرآن هم به آن اشاره شده (وَیلٌ لِلمُکَذِّبیِن) که نشان می‌دهد، در چه درجه‌ای از ضدارزش‌ها قرار دارد.

علیه شخصی سرزنش‌کردن؛ ما حق نداریم کسی را سرزنش کرده یا پشت سرش غیبت کنیم، اگر از کسی آزرده‌خاطر شدیم باید به خودش بگوییم؛ چون ممکن است سوء تفاهمی پیش آمده باشد و به اشتباه او را قضاوت کرده باشیم.

حرف یکدیگر را قطع‌کردن؛ یکی از قوانینی که در آداب معاشرت و همه‌جا وجود دارد، این است که باید صبر کنیم تا طرف مقابل حرفش تمام شود و بعد صحبت کنیم، حتی اگر به‌نظر ما حرف آن شخص اشتباه است. متأسفانه این قضیه باب شده‌است و به‌ قول آقای مهندس سریع می‌گویند: شکر میان کلامتان و حرف طرف مقابل را قطع می‌کنند.

الفاظ ناشایست بیان‌کردن؛ به‌نظر من این کار مثل جرقه‌ای است در انبار کاه و شروعی است برای دعوا و دلخوری‌ها که شاید به درازا هم بکشد و باعث کدورت‌ و کینه بین افراد شود.

در جلسه بدون اجازه سخن‌گفتن؛ اگر هرکسی بخواهد در جلسه بدون اجازه سخن بگوید، هرج‌ومرج به‌وجود می‌آید و افراد جلسه قطعاً نمی‌توانند آموزش خوبی از این جلسه دریافت کنند.

بحث سیاسی‌نمودن؛ خیلی جاها دیدیم که روی دیوار نوشته‌اند بحث سیاسی ممنوع؛ به‌خاطر این‌که اکثر مردم از سیاست چیزی نمی‌دانند و هرکسی، هرچیزی که به‌نظر خودش درست است را می‌خواهد به‌ دیگران ثابت کند و همین باعث مشاجره می‌شود. به گفته آقای مهندس: ما به این‌جا آمده‌ایم که درمان شویم؛ هم درمان جسمی و هم روحی و اصلاً نباید وارد بحث سیاست شویم که آرامش خود را به‌هم بریزیم. در خانواده‌ام بارها اتفاق افتاده که به‌خاطر بحث سیاسی دعوا شده و اقوام نزدیک، به‌خاطر همین موضوع با هم قهر کردند.

بدون اطلاع و هماهنگی به کسی پول پرداخت نکنیم؛ این‌جا برای پرداخت هرگونه وجه از قبیل قانون ۱۱ و سردار، افراد خدمتگزاری که این وجه را دریافت می‌کنند مشخص هستند و به فرد دیگری نباید پول پرداخت کنیم که مشکلی پیش بیاید یا پول به‌ کسی قرض ندهیم؛ چون در کنگره اکثراً با هم غریبه هستند و این‌جا با هم آشنا می‌شوند و معلوم نیست چه‌ کسی ماندگار است و چه کسی نیست. ممکن است به شخصی پولی قرض بدهیم و چند جلسه بعد او دیگر به کنگره نیاید.

لباس و پوشش مناسب‌داشتن؛ ما باید یاد بگیریم در جامعه و هر مکانی، یک لباس مخصوص که در شأن آن‌جا است، بپوشیم. بعضی‌ها لباس‌هایی که در جلسات خانوادگی و دوستانه می‌پوشند و یا مانتوهایی که در خیابان می‌پوشند یا به مجلس ختم می‌روند، همه یک جور است، یا بعضی خانم‌ها آرایشی را که در مجلس شادی دارند با مجلس ختم یک مدل می‌دانند؛ البته آقایان هم باید در پوشش و لباس خودشان دقت کنند.

تلفن‌دادن و تلفن‌گرفتن؛ شماره تلفن خود را به کسی ندهیم؛ چون بعضی وقت‌ها فرد با همان شماره که از ما گرفت، زمان نامناسبی زنگ می‌زند که شاید پیش دوستان خود هستیم یا افرادی از خانواده که خبر ندارند ما به این‌جا می‌آییم، در کنار ما هستند و در این لحظه می‌مانیم که چه بگوییم و چه‌کار انجام دهیم.

هرگونه ارتباطی بیرون از کنگره برقرارنمودن؛ رابطه ما باید فقط در همین‌جا و در حد سلام و احوال‌پرسی باشد؛ چون اگر ارتباط ما فراتر از این برود، ممکن است حرفی یا حدیثی پیش آید و باعث شود که به‌خاطر آن شخص، دیگر حتی به کنگره هم نیاییم؛ چون دو نفر که با هم غریبه هستند و هیچ خبری از هم ندارند، هرگز نمی‌توانند به یکدیگر صدمه بزنند.

همه این‌ها موارد ضدارزشی و ضداخلاقی است که بر تمام افراد واجب است که این حریم را محترم بشمارند و مسئولین هم باید از وقوع آن جلوگیری کنند. همه این‌ها به‌خاطر این است که آرامش و امنیت حاکم در این‌جا حفظ شود و اگر ما این حرمت‌ها را نادیده بگیریم، اولین کسی‌که صدمه می‌بیند، خود ما و بعد دیگران هستند.

اگر حرمت می‌گوید مواظب وسایل خود باشیم، به‌خاطر این نیست که خدایی نکرده این‌جا کسی به وسایل دیگران دست‌درازی می‌کند، البته شاید در شعبه‌های شلوغ یکی وارد شود و بقیه فکر کنند که تازه‌وارد است و به او اعتماد کنند؛ مثلاً گوشی خود را به او بدهند تا زنگ بزند و او هم بردارد و برود. به‌خاطر این گفته می‌شود که اگر نتوانیم از وسایل جزئی و شخصی خودمان مراقبت کنیم، هرگز نخواهیم توانست از حریم و امنیت و آرامش زندگی خود محافظت کنیم. إن‌شاءالله همه ما سعی کنیم تا به این حرمت‌ها که مهم هستند احترام بگذاریم و آرامش و امنیت این‌جا را حفظ کنیم. آقای مهندس با تجربیاتی که طی این چند سال داشتند، قوانین‌ و حرمت‌ها را وضع کردند.
از این‌که با سکوتتان به صحبت‌های من گوش دادید از همه شما متشکرم.

مرزبان کشیک: همسفر زهرا
تایپ و ویرایش: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم)
ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر سمیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .