تغییر با فرمانبرداری و بیداری نیروهای درونی آغاز می شود

برداشت از سی دی" درب دیگر" به قلم مسافر علیرضا رهجوی راهنمای محترم مسافر قدرت از لژیون یکم نمایندگی بیرجند؛

در خصوص موضوع "درب دیگر"، باید عرض کنم از زمانی که وارد کنگره شدم، متوجه شدم که نوشتن چهل سی‌دی بخشی از مسیر درمان من است. البته به‌خوبی دریافتم که این تنها یک بخش کوچک از راه است و مهم‌تر از آن، احترام کامل به قوانین کنگره می‌باشد. اگر در این مسیر با مشکلی مواجه شدم یا پیش‌تر مشکلی داشته‌ام، نباید به راحتی از ادامه راه منصرف شوم یا با خود بگویم: "ولش کن، حالا که شربت را هم می‌گیرم، بروم و به خواسته‌های برخی از رفقا که اصرار دارند مجدداً تریاک مصرف کنم، پاسخ مثبت بدهم."

زیرا در آن لحظات، نفس و اراده‌ام تضعیف می‌شود و در مسیری قرار می‌گیرم که رو به تاریکی است. همان تاریکی‌ای که بزرگ‌ترها، حتی با ظواهر آن مانند پوشیدن لباس مشکی، مخالفت می‌کردند و آن را نشانه‌ای از حال نامطلوب انسان می‌دانستند.

آموخته‌ام که همواره باید تفکری مثبت داشته باشم و تلاش کنم تا مسائل و مشکلات شخصی‌ام را وارد کنگره نکنم؛ و اگر مشکلی وجود داشت، آن را با استاد و راهنمای خودم مطرح نمایم. به‌عنوان مثال، در گذشته که درگیر اعتیاد بودم، همواره با دوستانی همراه بودم که تصور می‌کردم حفظ رابطه با آن‌ها نوعی وفاداری به رسم رفاقت است. اما اکنون که به کنگره می‌آیم، برخی از همان افراد با بیان حرف‌هایی زننده تلاش می‌کنند مرا از ادامه راه منصرف کنند. در این مواقع، در دل خود می‌گویم این افراد دیگر دوستان من نیستند، بلکه دشمنانم هستند.

اکنون دریافته‌ام که بسیاری از نیروهای خفته درونم در حال فعال شدن هستند؛ از جمله صله‌رحم، احترام گذاشتن به دیگران، دوری از غرور، سحرخیزی، اقامه نماز در وقت خود و رجوع به کتاب الهی، یعنی قرآن. این امور را ثمره‌ی حرکت خود در مسیر درمان می‌دانم؛ مسیری که موجب می‌شود شخصیت آلوده و ناصالح گذشته‌ام نابود شده و جای خود را به شخصیتی سالم، بی‌نقص و در صراط مستقیم الهی بدهد.

در پایان، از استاد و راهنمای گرامی‌ام صمیمانه سپاسگزارم که همچون پدری دلسوز، درهایی روشن را برای ما گشوده اند تا پای در مسیر روشنایی و امید بگذارم و بتوانم به هدف های والای زندگی برسم.

ویرایش و ارسال خبر: مسافر جواد لژیون سوم