سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر
اولین باری که در جلسات عمومی حضور پیدا کردم با شنیدن حرمت وجودم لرزید و از همان دفعه تا کنون هر بار که صحبت از حرمت میشود همانطور به فکر فرومیروم.
یادم هست در زمان کرونا که جلسات مجازی بود، برای اولینبار بهعنوان نگهبان در جلسه حضور پیدا کردم. قبل از جلسه باید صدای خودم را ضبط میکردم تا در زمان خودش فایل را در گروه بگذارم. تا شروع به خواندن حرمت کردم اشکم سرازیر شد و قادر به خواندن نبودم. هر بار به این فکر میکردم که مگر من تمام این مسائل را خودم رعایت میکنم که به خودم اجازه میدهم آنها را بهعنوان قانون برای دیگران بازگو کنم. در آخر هم چون وظیفه داشتم این کار را انجام دادم و هنوز عذاب وجدان داشتم.
شاید بعضی از موارد حرمت در نظر اول غیرمنطقی به نظر برسد. مثلاً این که کمک به دیگران چه ایرادی دارد؟ یا این که چه مشکلی دارد و چرا نباید به کسی که مشکل مالی دارد کمک کرد؟ اما بهمرورزمان متوجه میشویم که بسیار پیشآمده که به دیگران قرض میدهیم و قصدمان خیر است، اما در پسگرفتن دچار مشکل میشویم و این در روند حضور و درمان ایجاد مشکل میکند.
تمام موارد پیشبینیشده در حرمت علاوهبرآن که باعث رشد جهانبینی در ما میشود، جلوی تمام موانع احتمالی، آسیبها و لطمههایی که امکان دارد در آینده به ساختار کنگره وارد شود را میگیرد. در تمام آیندهنگریهایی که در بینش و منش آقای مهندس وجود دارد، آموزش، مهار و رسیدن به درمان قطعی نهفته است. این درمان شامل بهبودی و برطرفشدن آسیبهای روحی و روانی ما میشود و جسم ما را نیز درمان میکند.
ما همسفر باشیم یا مسافر و در هر جایگاه و موقعیتی که باشیم، با عملکردن به حرمت در صراط مستقیم قرار خواهیم گرفت.
نگارش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سودابه (لژیون اول)، نگهبان سایت
گروه سایت همسفران نمایندگی غزالی مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
26