جمعیت احیای انسانی (کنگره ۶۰) در ۳۱ شهریورماه ۱۳۷۸ توسط مهندس حسین دژاکام، پایه‌گذاری و تأسیس گردید. بنیان کنگره ۶۰ از همان ابتدا می‌دانستند که ورود به حوزه اعتیاد و مواد مخدر و مصرف‌کنندگان مواد، امری سهل و آسان نیست و مشکلات خاص خود را دارد. ایشان در بدو شروع فعالیت، علاوه بر تنظیم قوانین اصلی و داخلی کنگره ۶۰ که در ۱۴ بند، در کلیه جلسات قرائت می‌شود، منشوری تحت عنوان "حرمت کنگره ۶۰" را تنظیم و تدوین نمودند.
در این نوشتار که تحت عنوان "حرمت کنگره ۶۰" از آن یاد می‌شود، مهم‌ترین نکات و موضوعاتی که ممکن است اعضای کنگره از ناحیه آن‌ها آسیب ببینند، مدنظر قرار گرفته و در تمامی جلسات و کارگاه‌های آموزشی، دو بار در ابتدا و انتهای جلسه قرائت می‌شود. کنگره ۶۰ یک مرکز راهنمایی درمان اعتیاد است و باید شرایط مطلوب و امنیت لازم برای برگزاری جلسات را فراهم آورد تا مصرف‌کنندگانی که بعضاً سابقه قانون‌شکنی دارند، بتوانند در کنار هم و در آرامش کامل به امر درمان اعتیاد بپردازند. مرکزی که هزاران مصرف‌کننده را در خود جای داده، باید قوانینی بسیار روشن، محکم و قابل اجرا داشته باشد.
از زمان تشکیل کنگره ۶۰ تا به امروز، نه تنها هیچ درگیری یا حرکتی که منجر به اخلال در نظم جلسات شود مشاهده نشده، بلکه حتی یک کلاس در زمان مقرر خود لغو نگردیده است. هیچ‌کس از کنگره اخراج نشده؛ هر کس رفته، به انتخاب خود رفته است. با نگاهی به حجم فعالیت‌ها، کلاس‌ها و تعداد شرکت‌کنندگان که برخی از آن‌ها از دید جامعه هنجارشکن محسوب می‌شوند، نمی‌توان این نظم را اتفاقی دانست یا به سادگی از کنار آن گذشت.
کنگره ۶۰ چه کرده که توانسته هزاران مصرف‌کننده مواد را به انسان‌هایی بدل کند که سال‌ها در کنار یکدیگر با نظم، احترام و دوستی زندگی می‌کنند؟ پاسخ این است: آموزش. این آموزش‌ها از ابتدا در تمام جنبه‌های رفتاری و اجتماعی اعضا جریان دارد. برای نمونه، مسئله پوشش و لباس هم شامل خانم‌ها و هم آقایان می‌شود؛ استفاده از تی‌شرت بدون یقه با آستین‌های خیلی کوتاه برای آقایان ممنوع است. همچنین در کنگره، بدون اجازه راهنما، دادن یا گرفتن شماره تماس و هرگونه ارتباط بیرون از محیط کنگره ممنوع است.
اعضا حتی بیرون از کنگره نیز با هم رفت‌وآمد خانوادگی ندارند و معمولاً آدرس محل زندگی یکدیگر را نمی‌دانند. رابطه کاری و شغلی نیز، به‌ویژه در سفر اول، ممنوع است زیرا می‌تواند آسیب‌زننده باشد. موضوع مهم دیگر، محافظت از وسایل شخصی مانند کیف و موبایل است. اگر کسی وسیله‌ای را گم کند، نه‌تنها نباید طلبکار باشد، بلکه شرمنده است که چرا حرمت را رعایت نکرده است. چنین فرهنگ و ساختاری، نتیجه اجرای دقیق مفاد حرمت کنگره است.
در مجموع، حرمت کنگره ۶۰ با طراحی دقیق، تمام مسیرهایی را که ممکن است باعث آسیب شوند مسدود کرده است. ما با رعایت این حریم‌ها می‌توانیم بدون نگرانی در کنگره حضور داشته باشیم و از بودن در کنار دیگر اعضا لذت ببریم. زندگی در کنگره، وابسته به رعایت حرمت است. حرمت، رگ حیاتی ماست؛ تا زمانی که آن را رعایت می‌کنیم، زنده‌ایم و بهره‌مند. اما اگر خدایی نکرده حرمت نقض شود، شخص دچار مرگ تدریجی می‌شود و خودبه‌خود از کنگره جدا خواهد شد. بنابراین، حرمت برای ما محدودکننده نیست؛ بلکه حافظ آرامش، امنیت و حیات ماست. رعایت آن برای همه اعضا، صرف‌نظر از جایگاهشان، الزامی است؛ همان‌گونه که نگهبان کنگره فرموده‌اند: «بر تمام اعضا فرض است که حریم فوق‌الذکر را محترم شمارند.»
منبع: کتاب ۱۴ مقاله
نویسنده: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون تغذیه سالم)
رابطخبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون تغذیه سالم)
ویراستاری و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابوریحان تهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
105