برای شناخت نیرو الهی باید از دروازه خود عبور کنیم

همسفر فاطمه (راهنمای لژیون پنجم):

در وادی‌‌های اول تا سوم یاد گرفتیم بیشترین بار مسئولیت به عهده خود ما است، اکنون در این وادی یاد می‌‌گیریم که ما نمی‌‌توانیم مسئولیت‌‌های خود را از روی سهل‌انگاری، تنبلی و نا‌‌آگاهی  به خداوند واگذار کنیم و از خداوند انتظار داشته باشیم که تمام مشکلات ما ‌‌‌را حل کند و خود با خیالی آسوده در گوشه‌‌ای بنشینیم و منتظر وقوع معجزه باشیم؛ ما تنها می‌‌توانیم بر اندیشه، تلاش و آموزش خود حساب کنیم.

زمانی که ما تمام وظایف خود را درست انجام دادیم و در مسیر ارزش‌‌‌‌ها حرکت کردیم، می‌‌‌توانیم روی کمک خداوند و حتی دیگران حساب باز کنیم، در این وادی یاد گرفتم واگذارکردن مسئولیت وظایف خود به خداوند و یا دیگران نوعی فرار از مسئولیت‌‌‌ها است، متأسفانه وجود تمام مشکلات از عدم شناخت قدرت مطلق هست؛ زیرا اگر خدا را به خوبی بشناسیم در صلح و آرامش به سر می‌‌بریم.

برای شناخت نیرو الهی باید ابتدا از دروازه خود عبور کنیم، به عبارت دیگر اول باید خود را به خوبی بشناسیم تا بتوانیم قدرت مطلق را بشناسیم، برای شناخت انسان نیز باید هسته انسان را بشکافیم که در این وادی هسته انسان را به دو قسمت تقسیم کرده است؛ هسته جسم یا صور آشکار و هسته خارجی یا صور پنهان.

هسته جسم یا صور آشکار انسان آنچه قابل رویت و آشکار است، و هسته خارجی یا صور پنهان انسان قابل رویت نیست شامل نفس، عقل، روح، ذهن، آرشیو و حس‌‌های خارج از جسم و ... می‌باشد، در نهایت این وادی خط و خطوط مسئولیت‌‌های ما را نشان می‌‌دهد؛ اگر ما مسئولیت حیات خود را بپذیریم و کوشش لازم برای رسیدن به اهداف خود را به انجام برسانیم قدرت مطلق و نیروهای مافوق نیز ما را یاری و هدایت خواهند نمود.

همسفر اکرم:

وادی‌ها مانند نت پیانو هستند که هر کدام به شکلی با صدای خوش روح انسان را جلا می‌دهند، گویی آهنگ آرامش‌بخش گوش می‌‌دهی، به نظر من وادی چهارم یکی از مهم‌ترین وادی‌‌ها است؛ زیرا اشاره بسیار زیادی به پذیرش مسئولیت در ما دارد، این که مسئولیت زندگی خود را به خدایا دیگران واگذار نکنیم و آگاه باشیم که مسئولیت دوطرفه است؛ هر دو طرف در قبال هم مسئول هستند.

مادربزرگم همیشه می‌‌گفت: از تو حرکت از خدابرکت. به این معنی که نمی‌‌شود ما بنشینیم و بگوییم که خداوند بزرگ است، قدرت مطلق بنده‌اش را رها نمی‌‌‌کند و خودمان را گول بزنیم. مانند ضرب‌‌‌‌‌‌‌المثل با حلواحلوا کردن دهان شیرین نمی‌شود. بله! با گوش‌دادن به این وادی بسیاری از ایرادات من برطرف شد. این که از خداوند توقع بیهوده و اضافه نداشته باشم و آموختم که باید بنده قدر‌‌دان و مسئولیت‌پذیری باشم.

همچنین در مورد نفس که تعیین موجودیت می‌کند، آموختم که نفس خود را مدیریت کنم و امید به روزی که همه به مرحله نفس مطمئنه رسیده باشند و کسی در مرحله نفس اماره گیر نکرده باشد. در کلام آخر، ابتدا از آقای مهندس و در ادامه تشکر فراوان از همه‌ آنهایی که با محبت در هرم کنگره 60 خدمت می‌کنند تشکر ویژه می‌کنم امیدوارم برکات این خدمت را در زندگی خود به چشم ببینند.

همسفر مطهره:

طبق آنچه در متن وادی چهارم آورده شده، قانون پذیرش مسئولیت حیات و واگذارکردن اختیار به انسان در تمام مراحل زندگی ما نقش مهمی را بر عهده دارد، ما باید آگاه باشیم که مسئول آنچه در زندگی‌‌‌مان به وقوع می‌‌‌‌پیوندد، هستیم. انسان‌ها عموماً برای سر باز زدن از پذیرفتن مسئولیت زندگی خودشان،  همه‌‌ چیز را به قدرت مطلق واگذار می‌کنند و در این مواقع اظهار دارند که قدرتمندتر از قدرت مطلق وجود ندارد و او اگر بخواهد می‌‌تواند هر کاری بکند.

چیزی که ما باید بدانیم این است که سیستم خلقت و جهانی که در آن زندگی می‌کنیم به‌‌‌گونه‌‌ای است که هر‌‌قدر ما به سمت ارزش‌‌ها برویم، اتفاقات بهتری برای ما خواهد افتاد و هر‌‌قدر که به سمت ضد ارزش‌‌ها حرکت کنیم یا کار را خراب کنیم، اوضاع‌‌ ما بدتر خواهد شد. این اتفاق خواه‌ناخواه خواهد افتاد و ما تنها می‌‌‌توانیم تلاش کنیم تا کنترل رفتار خود را در دست بگیریم.

درک این مرز‌‌بندی در مسئولیت‌‌های خداوند و انسان‌ها کمی مشکل است؛ چراکه ما درعین‌‌حال نباید از رحمت خداوند غافل شویم و خود را در انبوه مشکلات تنها احساس کنیم. همان‌‌طور که استاد امین بیان می‌کنند: نیرویی ما‌‌‌‌‌‌فوق که من را آفریده و شناخت بالاتری از من دارد ممکن است برنامه‌‌‌ای برای من در نظر داشته باشد که خودم به آن فکر نکرده باشم؛ بنابراین بر مبنای آنچه گفته شد نباید به ذات حق نسبت نسیان داد.

همسفر طوبی:

مسئله جهان‌بینی در مثلث درمان اعتیاد در کنار ۲ ضلع دیگر یعنی جسم و روان از جایگاه و اهمیت برخوردار است، آن‌‌‌قدر مهم است که با اطمینان می‌‌گوییم اگر این ضلع به تعادل نرسد؛ یعنی تفکرات و دیدگاه‌‌ها و نگرش فرد از حالت افیونی و معتاد گونه خارج نشود، درمان صورت نمی‌‌گیرد.

در وادی تفکر که شامل وادی‌‌های اول، دوم و سوم بود متوجه شدیم که بیشترین بار مسئولیت بر عهده‌ خودمان است و امکان دارد که یک گریزگاه وجود داشته باشد که ما از زیر بار مسئولیت خودمان شانه خالی کنیم، کلیه مسئولیت خود را به خداوند واگذار کنیم، در یک‌گوشه بنشینیم از خداوند بخواهیم که مشکلات ما را حل کند و فکر کنیم که اگر مشکلی درست کردیم خداوند باید آن را حل کند گویی خداوند و یا نیروهای مافوق فرمان‌‌‌‌‌‌‌بردار‌‌‌ان ما هستند.

در وادی چهارم یاد می‌‌گیریم که باید روی وجود، تفکر، تلاش و آموزش خودمان حساب کنیم، اگر من وظیفه‌ خود را به‌خوبی انجام دادم و برای حل مشکل خود تلاش کردم آنگاه می‌‌توانم از خداوند انتظار کمک داشته باشم، در این وادی سعی می‌کنیم برای مسائل حیاتی خودمان، جایگاه مسئولیت قدرت مطلق و خودمان را تاحدامکان مشخص و مرز‌‌بندی کنیم.

در کنگره 60، یاد گرفتم در همه امور مسئولیت کارهای خود را بپذیرم، اگر من به دلیل جهل و نا‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آگاهی خود از صراط مستقیم خارج شده و برای خود مشکلات به‌ وجود آوردم، کسی غیر از خود من مسئول اصلاح آن‌‌ها نیست؛ خداوند و نیروهای مافوق فقط کار القاء و الهام را برعهده دارند و تصمیم‌‌‌گیری، انجام کارها و عواقب آن گردن خودمان است.

مشارکت گروهی لژیون پنجم
ویراستاری: همسفر اعظم رهجو راهنما فاطمه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر شهلا نگهبان سایت رهجوی راهنما لیلا (لژیون چهارم )
همسفران نمایندگی دهخدا قزوین