به نام آنکه زمین و آسمان را آفرید.
پیام وادی چهارم (در مسائل حیاتی، به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) در این وادی من یاد میگیرم که نباید مسئولیت کارهای خودم را به خداوند واگذار کنم؛ یعنی نباید اینگونه باشد که خودم هیچ تلاش و کوششی نکنم و بگویم با دعا، راز و نیاز و نیایش خداوند برای من کار انجام دهد؛ آموختم نه اینطور نیست که خداوند بیاید خرج زندگی من را بدهد یا قرضهایی که بالا آوردهام را بدهد و خیلی از مسائل و مشکلات دیگر من را حل کند.
در این وادی آمده است قدرت مطلق پس از خلق انسان، او را بر سر یک دوراهی قرار داد و به انسان اختیار کامل داد که هر راهی میخواهد انتخاب کند، یک راه پندار، گفتار، کردار راستین، سالم، صلح آمیز و تقوا و دیگری، فسق و فجور، دروغ، کژی، زشتی و پلیدی؛ سپس هر دو مسیر را علامت گذاری و پایان هر راه را مشخص نمود و به انسان اختیار کامل داد که هر راه را که خواست انتخاب کند و خداوند از طریق القا افکار به انسان کمک میکند.
من اگر بخواهم از ضدارزشها دور شوم و به طرف ارزشها حرکت کنم باید از مراحل نفس عبور کنم، یعنی انسان از نفس اماره که در آن هر کار غیر معقولی انجام میدهد به طرف نفس لوامه یا سرزنش کننده که در آن متوجه اشتباهات خود میشود و سپس به طرف نفس مطمئنه یا قابل اطمینان که در این مرحله، نفس غالباً هیچ کار غیر معقول و غیر منطقی انجام نمیدهد، حرکت کنم که زیستن در آن از ارزش بالایی برخوردار است واین ممکن نیست مگر با تزکیه و پالایش مستمر. امروز اگر تغییری در خودم میبینم به واسطه آمدنم به کنگره است که در حال آموختن و درست زیستن هستم که بتوانم به آرامش و آسایش برسم. آرامش و آسایشی که سالها با ندانستن قوانین بازی زندگی فقط آن را یک رویا و آرزوی دور میدیدم و امروز به لطف خدا و آموزشهای ناب کنگره آن را تجربه میکنم. در اینجا از مهندس دژاکام و خانواده محترمشان کمال تشکر را دارم که به من همسفر چگونه زیستن را آموختند تا بتوانم با آرامش، آموزش بگیرم و خدمت کنم.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر بهاره (لژیون دوازدهم)
همسفران نمایندگی ایمان
- تعداد بازدید از این مطلب :
104